Η Κωδική Συμπαντική Νευραξoνική Εγκεφαλική
ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Η Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Α Λ Φ Α Β Η Τ Ο Σ
Κ Α Ι Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ Ο Φ Ι Α
{youtube}AfcOn31d5to{/youtube}
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΓΡΑΜΜΑΤΗ ΓΛΩΣΣΑ , η οποία ενεργοποιεί τα περισσότερα εγκεφαλικά μόρια,―όπως απέδειξαν νεότερες επιστημονικές έρευνες―, είναι γλώσσα κωδική των Συμπαντικών λειτουργιών και η θεόπνευστη δημιουργία του ΑΡΧΑΙΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ των 27 ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ανάγεται στα βάθη των χιλιετιών και φαίνεται να αποδίδεται στον σοφό Παλαμήδη . Τα Κεφαλαία Γράμματα της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας, τα οποία απαντώνται σε όλα τα αρχαιοελληνικά κείμενα, επιγραφές κ. ά., απεικονίζουν επακριβώς την νευραξoνική κίνηση που διαγράφει κάθε αντιληπτό ερέθισμα των ανθρωπίνων αισθήσεων ,όταν εισέρχεται στον εγκέφαλο .Έτσι , υπάρχει πιστή αλάνθαστη ανταπόκριση ανάμεσα στο «σημαίνον» και στο «σημαινόμενον», που κατοχυρώνει την «Γνώσιν της Αληθείας» στην κατανόηση του Κόσμου, στην έκφραση και στην υγιή δημιουργική σκέψη . Η Γνωσιχρησία της Αρχαιοελληνικής Μεγαλογράμματης Γλώσσας οδήγησε στην άνθιση του υπέροχου Πολιτισμού της Ελλαδικής χώρας,ο οποίος παρέχει πολλά πνευματικά φώτα σε όλη την Ανθρωπότητα . Σε όλον τον γήινο πλανήτη απαντώνται αρχαιότατα ευρήματα Αρχαιοελληνικών λέξεων, επαληθεύοντας την διαδεδομένη Παράδοση περί μιάς Αρχικής Πανανθρώπινης Γλώσσας, η οποία με την εξάπλωση και εξέλιξη των Ελλαδιτών Αιγαιακών Αρχανθρώπων απλώθηκε στα τέσσερα γεωγραφικά σημεία και είχε ποικίλες, κατά τόπους μεταλλαγές . Ως γνωστόν, η Ελληνική Γλώσσα, με τον πλούτο των υπέρ τις 6οο.οοο λέξεών της, αποτέλεσε την πηγή όλων των Ευρωπαϊκών γλωσσών, με αφετηρία την προϊστορική εποχή. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ανάγεται στην αρχαιότατη ΜΙΝΩΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. Ας μην ξεχνάμε ότι Μινωικές Πολιτείες ανακαλύφθηκαν και στην Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοδυτική Ασία, καθώς και στην Αμερικανική ήπειρο .
{youtube}8RZ17G5G8xo{/youtube}
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σήμερα η επιστημονική έρευνα γίνεται με το λογισμικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και οι Πολιτείες που θέλουν να εξελιχθούν με υγιή δυναμική προοπτική Μέλλοντος καθιερώνουν θεσμικά την διδασκαλία, εκμάθηση και εφαρμογή της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας σε όλες τις βαθμίδες της Δημόσιας Εκπαίδευσής τους .
Δεν είναι , επίσης , τυχαίο το γεγονός ότι οι μέχρι τώρα εχθροί των Ελλήνων ,οι «Εντολείς» που καταδυναστεύουν τον Ελληνικό Λαό και περιθωριοποιούν, με αλλοτριωτική διάλυση, την Ελληνική Πολιτεία, καταπατώντας το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, έχουν παραφθείρει εξευτελιστικά το Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα την εργαλειακή επιφανειακή μόνον εξειδίκευση και την γενική αμορφωσιά του Λαού, με όσες φοβερές συνέπειες αυτό συνεπάγεται, και κυρίως με την κατασκευή υποτακτικών δούλων του διεφθαρμένου αδιέξοδου Παγκοσμίου Ιμπεριαλι-στικού συστήματος.
Η σκοτεινή Ιστορική περίοδος,που μέχρι τώρα ταλαιπώρησε δισεκατομμύρια ανθρώπους , πρέπει να κλείσει την θλιβερή αυλαία της και να αστράψουν στην Ανθρωπότητα οι Θετικές Φωτεινές ΙΔΕΕΣ―ΑΞΙΕΣ της ΖΩΗΣ . Σήμερα οι ρυθμοί της εξέλιξης έγιναν ταχύτατοι και απαιτούν έναν υγιή δυνατό συντονισμό από όλους τους ανθρώπους και όλους τους λαούς με έναν κοινό Επικοινωνιακόν Κώδικα, δοκιμασμένον ιστορικά και τον καλύτερον που διαθέτει η σημερινή Ανθρωπότητα. Αυτός ο πολύτιμος Κώδικας είναι : η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΓΡΑΜΜΑΤΗ ΓΛΩΣΣΑ . Αυτήν την επείγουσα αναγκαιότητα πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι υπεύθυνοι κοινωνικο-πολιτικοί φορείς και να θεσμοποιήσουν την διδασκαλία και εφαρμογή της από τούδε και εις το εξής. Γι’ αυτό , πρώτη προτεραιότητα είναι η καθιέρωση της Αληθινής ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, η οποία θα φέρει φωτεινές καθαρές σκέψεις και δράσεις Καλοκαγαθίας, θρεμμένες με τις σοφές θεωρήσεις των πλέον λαμπρών Πνευμάτων και θα εμπνεύσει προς ολονέν υψηλότερους στόχους στους Ουρανούς της εντελεχειακής μας ανόδου .
Έτσι θα επαληθεύσει και η ΕΥΡΩΠΗ το πανάρχαιο Ελληνικό όνομά της , που σημαίνει : ευρεία εκτεταμένη θέα , η οποία αυτοδιαπλάθεται , αυτοαναζητείται και αυτοδημιουργείται―με όλα τα αγαθά που συνεπάγεται αυτό το εύρος, αυτό το ερωτικό άνοιγμα των Κόσμων, που μας καλούν να γίνομε ΕΝΑ !!!
{youtube}n9wDDM0PNVI{/youtube}
James Goodall : Η Γλώσσα είναι το κλειδί των επιτευγμάτων του ανθρώπου : “Η γλώσσα ελευθερώνει τον άνθρωπο από το παρόν. Μας καθιστά ικανούς να κάνουμε σημαντικά σχέδια όχι μόνο για το εγγύς μέλλον – πράγμα που μπορεί να κάνει ακόμη κι ένας χιμπατζής – αλλά και για τον επόμενο χρόνο ή την επόμενη δεκαετία. Μας δίνει τη δυνατότητα να μεταβιβάσουμε παραδόσεις και πολιτισμό στα παιδιά μας”.
{youtube}wGzyWl8qR00{/youtube}
ΦΟΡΕΙΣ ΥΨΙΣΤΩΝ ΝΟΗΜΑΤΩΝ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ
Οδυσσέας Ελύτης : ” Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη κι ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας .”
Καθένα από τα 27 γράμματα της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας αντιστοιχεί σε έναν αριθμό, δομημένα στο εννεαδικό σύστημα, το τελειότερο μέτρο μέτρησης των έσω και των έξω κόσμων. Έτσι, κάθε λέξη αποτελεί έναν κωδικό του όντος ή της κατάστασης που υποδηλώνει η ίδια η λέξη. Ο κωδικός αυτός φανερώνει την γνώση την σχετική με αυτό το ον ή κατάσταση .
{youtube}https://youtu.be/AuShwXqmxI0{/youtube}
{youtube}BvEbYj07lj8{/youtube}
Π.Γράβιγγερ :” Κατά τον Πυθαγόρα, ο αριθμός είναι το κλειδί του κόσμου ` εκδηλώνει την ενεργόν του παρουσία σε κάθε πράγμα, διότι το παν είναι κίνησις, κάθε δε κίνησις υπόκειται σε έναν νόμο, μιαν αρμονίαν, μιαν τάξιν, των οποίων ο αριθμός είναι η αισθητή έκφρασις . Πάσα η Φύσις υπακούει σε μιαν τάξι, σε μιαν παγκόσμια αρμονία, των οποίων ο αριθμός είναι συγχρόνως το μέτρον και η μορφή . Ο Άνθρωπος ακόμη ( σαν μικρόκοσμος) υπόκειται και αυτός στην οικουμενική αυτήν τάξη και στη δύναμη του αριθμού .
Τα πάντα δύνανται να αναχθούν σε έναν αριθμό, είτε είναι συγκεκριμένα, είτε αφηρημένα, υλικά, νοητικά ή μη ατομικοποιημένα ακόμη .
{youtube}BEePXlU1C0I{/youtube}
Εδ. Συρέ : Για τον Πυθαγόρα, ο ΑΡΙΘΜΟΣ δεν θεωρείται αφηρημένη ποσότητα, αλλά ενεργός σύμφυτη ιδιότητα της ΜΟΝΑΔΑΣ, του Θεού . Η επιστήμη των Αριθμών ήταν επιστήμη των ζωντανών δυνάμεων, των ιδιοτήτων του Θεού ενεργοποιημένων στους κόσμους και στον άνθρωπο, στον μακρόκοσμο και στον μικρόκοσμο(…)Με την κατανόησή τους , με την διάκρισή τους και με την εξήγηση του ρόλου τους, ο Πυθαγόρας δεν έκανε τίποτε άλλο παρά μάθημα θεογονίας, ορθολογιστικής θεολογίας .
Μια πραγματική θεολογία πρέπει να δίνει τις βάσεις για όλες τις επιστήμες, γιατί δεν μπορεί να είναι η επιστήμη του θεού, αν δεν δείχνει ανάγλυφη την σχέση ανάμεσα στις επιστήμες αυτές και την φύση. Ούτε αξίζει το όνομά της, αν δεν αποτελεί το όργανο σύνθεσης όλων των υπολοίπων. Να λοιπόν ο ρόλος που έπαιζε στους αιγυπτιακούς ναούς η επιστήμη του ιερού λόγου, την οποία αργότερα ο Πυθαγόρας διατύπωσε κι έκανε γνωστή με το όνομα της επιστήμης των αριθμών. Ο δόκιμος, οδηγημένος από τον διδάσκαλο, έπρεπε να ξεκινά με την θεώρηση των αρχών αυτών, προτού προχωρήσει στις πολλαπλές της εφαρμογές μέσα στο ομόκεντρο άπειρο των σφαιρών της εξέλιξης .
Κάποιος νεότερος ποιητής διαισθάνθηκε την αλήθεια αυτή, όταν έβαλε τον Φάουστ να κατεβαίνει στις Μητέρες(…) που φυλάνε τις αρχικές μορφές του μεγάλου όλου και κάνουν να αναπηδούν από την μήτρα τους όλα τα όντα. Οι Μητέρες αυτές είναι οι αριθμοί του Πυθαγόρα, οι θεϊκές δυνάμεις του κόσμου.
{youtube}Z3-O2JoLCxQ{/youtube}
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝ
Το Έν είναι ο παγκόσμιος Πατήρ , η αρχή παντός αριθμού και πάσης αριθμήσεως είναι η υπάτη Αρχή .
Κάθε Φυσικός , που μελετά την Φύσι , αυτομάτως καθίσταται ένας Μαθηματικός . Ο Κόσμος ως ενότητα είναι αριθμός και δεν υπάρχει αριθμός εκτός αυτού . Ο Κόσμος είναι αρμονία και συνεπώς ένας αριθμός . Ο αριθμός είναι συγχρόνως η ουσία , η ύλη , η αρχή της μορφής και της κινήσεως στο Παν .Η φύσις του αριθμού είναι να δίδει σε κάθε ον ένα νόμον , έναν οδηγόν , έναν διδάσκαλον (Φιλόλαος)
Ο Θεός είναι ο κατ’ εξοχήν αριθμός άρρητος και υπέρ πάντα λογισμόν. Είναι η αρχή του παντός , διότι στα πάντα παρέχει ενότητα και συνδιαλλάσσει σε ενότητα τις αντίθετες αρχές (Φιλόλαος)…
“Ο ΘΕΟΣ ΑΕΙ ΓΕΩΜΕΤΡΕΙ”
Ν.Μαργιωρής : Oι αριθμοί του Πυθαγόρα είναι εσώτατες Πρωτοδυνάμεις ή ιδιότητες της ίδιας της Ουσίας , οι οποίες δίχως να αποσπούνται απ’ αυτή , σπρώχνουν τις ατέλειωτες υποδιαιρέσεις και αμέτρητες μίξεις σε νέους συνδυασμούς, παρουσιάζοντας θέσεις και αντιθέσεις που δεν μετριούνται και καθορίζονται από τα όντα του φυσικού μας κόσμου, τα μη τελειωθέντα . Οι ύπατες αυτές δυνάμεις οι Πρωταρχικές, από τις οποίες τα πάντα απορρέουν στην τήρηση κι εφαρμογή του Θείου Σχεδίου, καθοδηγούνται και αναγκαστικά συμμορφώνονται από μια ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΡΧΗ, που τις ελέγχει και τις ταξινομεί, βάσει του μονίμου Σχεδίου που κατέχει και υλοποιεί .
{youtube}chLOsgPs7gU{/youtube}
Ο Νόμος της Ζωής είναι η προοδευτική ανάπτυξη ` το ον εκκινεί από σπέρμα ατελές και πραγματοποιεί τον ιδιαίτερο αριθμό του, την ιδιαίτερή του τάξη .
Ο αριθμός, η αρμονία, η τάξις, ήτοι το Αγαθόν, είναι η ουσία του όντος ` ο κόσμος είναι η αρμονική σύνθεσις του πέρατος και του απείρου . Ο Κόσμος έγινε κατ’ εικόνα του αριθμού και ο καθένας είναι σύνθετος εκ πέρατος και πεπερασμένου (Νικόμαχος Γερασηνός).
Κάθε ον έχει την θέσι του στην παγκόσμια Τάξη ` σε κάθε ον περικλείεται ένα στοιχείο τελειώσεως ` συνάγεται ότι το Κακόν είναι ένα πράγμα σχετικόν, διότι η παγκόσμιος αρμονία είναι γεγονός , εάν δε κάποτε το κακόν παρουσιάζεται ως σχετική δυσαρμονία ,πάλι αυτή είναι καθ’ εαυτήν ένας αριθμός και επομένως αποτελεί μέρος της καθολικής αρμονίας .
Φιλόλαος: Η φύσις των αριθμών είναι “γνωμονική” , “ηγεμονική” και “διδασκαλική” , δηλαδή διαλογιζόμενοι και μεταχειριζόμενοι τους αριθμούς ως σύμβολα δυνάμεθα να αποκτήσουμε συνείδηση εννοιών εντός των ορίων του ανθρωπίνου επιστητού .
Πλάτων: ” Οι αριθμοί είναι η ανωτέρα έκφανσις της Γνώσεως , είναι αυτή η ίδια η Γνώσις”
Αριστοτέλης :“Οι μεν γαρ Πυθαγόρειοι μιμήσει τα όντα φασίν είναι των αριθμών “.
Πλωτίνος : Το Σύμπαν αποτελεί ζωντανήν αλυσίδα όντων , μιαν αδιάσπαστη σειρά ανιουσών και κατιουσών αξιών και υπάρξεων . Το όλον αποτελεί αρμονίαν , εκάστου κατωτέρου βαθμού όντος συνεχείας στον αμέσως ανώτερον . Αλλά πώς το πλήθος προέρχεται από το Εν ; Τούτο συμβαίνει διότι το ΈΝ υπάρχει παντού. Τα πάντα πληροί .
Η ατέλειωτη αυτή αλυσίδα , η οποία καταλήγει στην περιοχή του Θείου και του πνευματικού , είναι διατεταγμένη κατά Επίπεδα με τους παριστώντας αυτά αριθμούς .
Είναι η ονομαζόμενη τετρακτύς , της οποίας εκάστη στιγμή (μονάς) συμβολίζει το πέρας εντός του απείρου , παριστανόμενη δια του μεταξύ των στιγμών χώρου του τριγώνου.
{youtube}AubO4AURX0s{/youtube}
Για τον Πυθαγόρα , ο αριθμός Έν 1 συμβολίζει την πρώτην ουσίαν, εκ της οποίας απορρέουν οι αριθμοί . Σημαίνει τον Λόγον ένσαρκον στο στήθος παρθένου ή θρησκείας και στην φυσική τάξη, σημαίνει πνεύμα ενσωματούμενο στην παρθένον γην ή φύσιν. Είναι η πρώτη έκφραση του αγαθού και του τέλειου , το “έν αρχά πάντων” , “ηγεμών και άρχων απάντων Θεός, είς αεί εών, μόνιμος, ακίνητος, πατήρ των όντων”. Ο Θεός, η αδιαίρετη ουσία έχει αριθμόν την Μονάδα, που περιέχει το άπειρο και το όνομα του Πατέρα του Δημιουργού Αιωνίου Αρσενικού. Η Μεγάλη Μονάδα ενεργεί σαν Δημιουργική Δυάς .
Πυθαγόρας : “Αρχή η μονάς , εκ μονάδος αόριστος δυάς , εκ μονάδος και αορίστου δυάδος; αριθμοί , εξ αριθμών σημεία , γραμμαί , επίπεδα , στερεά , σχήματα , αισθητά σημεία…” κλπ.
Πρόκλος :”Οι Πυθαγόρειοι εθεώρουν την γένεσιν των όντων δια των πρώτων και ηγεμονικών αριθμών και απέδιδον , εκκινούντες από των τριών θεών (θείων οντοτήτων) , εις αυτούς την ουσίαν όλων των εγκοσμίων όντων . Εκ των θεών τούτων , της μονάδος , της δυάδος και της τριάδος , παρέχεται η ένδειξις , ούτως ώστε ο μέλλων θεωρός της Φύσεως , πρέπει να αρχίση από αυτούς και να προσβλέπη προς αυτούς…Αυτά λοιπόν τα Αίτια εκδηλούνται δια των προκειμένων αριθμών , το μεν τελικόν δια της Μονάδος , το παραδειγματικόν δια της Δυάδος , το δε ποιητικόν δια της Τριάδος” .” Το Παν διαιρείται υπό των δημιουργικών αριθμών δυάδος , τριάδος , τετράδος , πεντάδος , εβδομάδος δωδεκάδος …
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΥΟ
Ο αριθμός 2 , η Δυάς (<διιέναι-διαπερνά) , αποτελεί την κίνησιν, γένεσιν , μεταβολήν , διαίρεσιν , μήκος ,κοινωνίαν , το προς τι , αναλογικόν λόγον…
Aνατόλιος: Η Μονάς δε είναι τρόπον τινά και η δυάς , επειδή αύτη είναι ομοία προς την πρώτην αιτίαν . Η Δυάς ονομάζεται ούτω από το διιέναι (διαπερνάν) και το διαπορεύεσθαι (διαβαίνειν).επειδή δε η Δυάς πρώτη απεχώρισε τον εαυτόν της από την Μονάδα , δια τούτο καλείται και τόλμη, δηλαδή ενώ η Μονάς φανερώνει ένωσιν , η Δυάς , αφ’ ου υπεισέλθη , φανερώνει διαχωρισμόν(…)Περαιτέρω η Δυάς καλείται και Ερατώ , διότι αφ’ ου ελκύση προς εαυτήν την προσέλευσιν της Μονάδος ως μορφήν ένεκα έρωτος,παράγει εις ύπαρξιν τα λοιπά συμπληρώματα, αφού κάμη την αρχήν από την Τριάδα και την Τετράδα.(…)
Thomas Taylor :Οι Πυθαγόρειοι αποκαλούν την αόριστον Δυάδα Ύλην αρμονικώς διακειμένην , επειδή εφ’ όσον προσήκει εις αυτήν , στερείται μορφής και ορισμού και περιορίζεται υπό του λόγου και της τέχνης.(…) Η Δυάς είναι πράγματι πανταχού η αιτία του πλήθους , εφ’ όσον παράγει εκ του ενός πράγματα μετά των κυρίως διαφορών των(…)Αλλ’ η Δυάς απεκαλείτο και Ύλη ως ούσα απεριόριστος και αιτία του όγκου και της διαιρέσεως(…) και είναι η αιτία της ανομοιότητος ως ούσα κατά την πρώτην της υπόστασιν το άπειρον εξ ου εξαρτάται η ανομοιότης καθ’ όμοιον τρόπον , ως η ομοιότης εξαρτάται από το πέρας. Εκαλείτο πηγή πάσης συμφωνίας, επειδή η δια πασών συμφωνία, η οποία είναι ανομοιωτάτη, σχηματίζεται από διπλόν λόγον.
Πρόκλος :” Και ούτω αποτελείται εκ της εναρμονίσεως των εναντίων είς κόσμος συνιστάς “εξ απείρων και πεπερασμένων ” κατά τον Φιλόλαον. Και τα μεν άπειρα αντιστοιχούν προς ό, τι υπάρχει απροσδιόριστον(“απειρίας”) εν τω κόσμω, πράγμα που προέρχεται από την αόριστον Δυάδα` τα δε τετελεσμένα ( “περαίνονται”) προς ό,τι είναι προσδιορισμένον, πράγμα που πηγάζει εκ της νοητής Μονάδος(…) ο Θεός είναι εκείνος που συνέστησε το Μικτόν (του Κόσμου)…..
Γράβιγγερ : Διασαφηνίζεται άρα ότι οι μυθικοί αγώνες μεταξύ των πρώτων Αρχών ή των Θεών , δεν είναι παρά συμβολικαί διατυπώσεις των αντιθέσεων των Φυσικών παραπληρωματικών Νόμων , του άρρενος και του θήλεος , του πέρατος καιτου απείρου , της Μονάδος και της Δυάδος , δια των οποίων εκδηλούνται τα πάντα εις τον Κόσμον.
Ο Ιωάννης Λυδός *π. Μηνών ΙV, 12 )λέγει:”Ορθώς ουν ο Φιλόλαος την Δυάδα Κρόνου σύνευνον είναι λέγει , ον κατά το προφανές Χρόνον αν τις είποι”
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΡΙΑ
Νικόμαχος: Η Τριάς είναι ενεργητικώς η έναρξις των αριθμών , οι οποίοι διαχωρίζονται υπό του συνόλου των μονάδων των(…)η Τριάς διεχώρισε την ύλην και διεμόρφωσε με τας δυνάμεις όλων των ποιοτήτων…Λέγουν ότι και αυτή η τριάς έχει ονομασθεί ούτω από το ότι είναι ατειρής (αδάμαστος) κάπως και ακαταπόνητος. Ονομάζεται δε τοιουτο-τρόπως ένεκα του ότι δεν δύναται αύτη να διαχωρισθεί εις δυο ίσα μέρη. διότι ομιλούμεν περί ενικών και δυικών πραγ-μάτων , κατόπιν όμως όχι πλέον δια τριαδικά, αλλά ιδιαιτέρως δια πληθυντικά . Διότι εκτείνεται εντός της φύσεως των αριθμών …είναι η διδασκάλισσα και σύνθεσις της μουσικής. Ομοίως είναι ιδιαιτέρως η διδάσκουσα την γεωμετρίαν , κτάται αυθεντίας εις ό,τι αφορά την αστρονομίαν, την φύσιν και την γνώσιν των ουρανίων σωμάτων, συνδέει δε και οδηγεί αυτά εις δράσιν και αποτέλεσμα. Πάσα αρετή ξεκινά εκ του αριθμού τούτου και προχωρεί εξ αυτού … Είναι και ο Ορφίων, η Θέτις και η Αρμονία, η Εκάτη, η Έρανα και η Χαρίτεια και μεταξύ των Μουσών η Πολύμνια . Είναι ομοίως ο Πλούτων και Λοξία , άρκτος και Ελίκη και ο αστερισμός όστις ουδέποτε δύει εις τον βυθόν (Άρκτος ,The DEEP).Και αι Μοίραι ανευρίσκονται θεολογικώς τρεις , η διεκπεραίωσις των θείων και θνητών πραγμάτων ,από την απόρριψιν, την πρόσληψιν και από την ανταπόδοσιν κυβερνάται , με το να παρέχουν σπέρματα μεν κατά τινα τρόπον οι αιθέριοι τόποι, να τα προσλαμβάνουν δε οι πλησίον της γης τόποι, να εκτελούνται δε αι ανταποδόσεις δια μέσου των μεταξύ τούτων χώρων ακριβώς όπως ένας απόγονος μεταξύ του άρρενος και του θήλεος … H Tριάς είναι και νους και αιτία καλής συμβουλής , νόησις και γνώσις .Είναι επίσης η κορυφή της ουσίας, αλλ’ είναι γόνιμος δυνάμει και τρίτον εκτυλίσσει το πλήθος εις φως δια κάθε σύστημα πρώτον, μέσον και τελευταίον. Παρέχει δε πέρας εις την απειρίαν των αριθμών, επειδή είναι παντελής.
Ιάμβλιχος : Η Τριάς έχει τύχει εξαιρετικού κάλλους και ευσχημοσύνης εν συγκρίσει προς όλους τους αριθμούς , κατά πρώτον μεν επειδή κατ’ εξοχήν κατέστησε τας δυνάμει ιδιότητας της Μονάδος ενεργεία , δηλαδή το να είναι περιττή και τελεία, με το να εκφράζη την αναλογίαν, την συνένωσιν, την αποτέλεσιν(…)Και εις την Μονάδα μεν ανήκει το αυτό, ενώ εις την Δυάδα το καθέν εκ των δύο και εις την Τριάδα το καθέν και το όλον.(…)Προσέτι δε και κάθε ύπαρξις , η οποία ακολουθεί τα φυσικά στάδια εκδηλώσεως έχει τρία όρια, την έναρξιν, την ακμήν και το τέλος, δηλαδή όρια και μέσον, διαχωρισμούς δε δυο, δηλαδή αύξησιν και παρακμήν, ώστε βεβαίως η φύσις της δυάδος και το καθέν εκ των δυο να διακρίνεται εμφανώς εις την Τριάδα δια των ορίων . Η Τριάς αποκαλείται φρόνησις και σύνεσις ομοίως προς τους ανθρώπους , οι οποίοι διορθώνουν τα παρόντα και προσπαθούν όσον δύνανται να προβλέψουν το μέλλον και εξ όσων έχουν ήδη γίνει αποκτούν πείραν ` πράγματι των τριών μερών του χρόνου έχει κάπως την δυνατότητα να εποπτεύει η σύνεσις , ώστε να αποκτάται και η γνώσις από την Τριάδα. Αποκαλούν ακόμη την Τριάδα και ευσέβειαν (…)H Τριάς αποτελεί την κορυφή της ουσίας , αλλ’ είναι γόνιμος δυνάμει και εκτυλίσσει το πλήθος εις φως δια της ενεργείας . Παρέχει δε πέρας στην απειρίαν των αριθμών, επειδή είναι παντελής . Ως ενέργεια είναι και νους, διότι ο νους είναι η πρώτη ενέργεια . Και είναι η διδασκάλισσα και η σύνθεσις πάσης μουσικής, επειδή η αρμονία περιέχει τρεις συμφωνίες,την δια πασών, την δια πέντε και την δια τεσσάρων(…)το τρίγωνον(στην γεωμετρία ) είναι η αρχή παντός σχήματος.
Πρόκλος : (για τους Πυθαγορείους) ” η Τριάς είναι κραταιοτέρα της τετράδος , η τετράς επίσης της δεκάδος , όπως και όλοι οι αριθμοί που περιλαμβάνονται εντός της δεκάδος, από εκείνους που έπονται αυτής. Και γενικώς , ο αριθμός ο πλησιέστερος προς την Αρχήν είναι αρχικότερος , το δε αρχικότερον είναι ισχυρότερον , διότι όλη η δύναμις εγκλείεται στην Αρχήν και διότι εκ της Αρχής απορρέει παν το λοιπόν “.
Πέτρος Γράβιγγερ :Η Τριάς είναι οι τρεις όψεις ενός όλου, όπως ενέργεια(Μονάς), αντίστασις (Δυάς) και κίνησις(Τριάς), η ενέργεια, ύλη, ζωή, αρχή, μέσον και τέλος. Ο αριθμός τρία εκφράζει την οργάνωσιν, άνευ της οποίας ουδεμία εκδήλωσις , ουδεμία δραστηριότης είναι δυνατή . (…)Θεωρουμένη ως το σύμβολον της Γενέσεως(Γ) η Τριάς αποτελεί την προφανή διατύπωσιν της ισορροπίας δυο αντιθέτων(παραπληρωματικών) ή εναντίων δυνάμεων της Δυάδος, θετικώς ή αρνητικώς, συμφιλιουμένων βοηθεία ενός τρίτου όρου.
Θεόδωρος Αξιώτης: Το τρίγωνο, λοιπόν, είναι σύμβολο δημιουργίας που προέρχεται από την Ουράνια Δυάδα. Το γεωμετρικό αυτό σχήμα συμβολίζει την Φωτιά και το τρισυπόστατο του Θεού (Πατέρας , Γιός και Άγιο Πνεύμα). Όταν στο τελευταίο σχήμα της δημιουργίας του Τριγώνου ενωθούν τα άκρα, τότε σχηματίζεται η βάση της τετράγωνης Πυραμίδας, που είναι και το τετράγωνο , το σύμβολο της ύλης .
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΣΣΕΡΑ
Η Τετράς (Τετρακτύς) είναι Δημιουργός Αρχή και αιτία των όλων, δυναμική εκδήλωσις της δημιουργικής ενεργείας της Τριάδος , τα 4 στοιχεία , εμπερικλείουσα την δύναμιν της δεκάδος και όλων των περαιτέρω δεκάδων. Ένεκα του λόγου ότι το άθροισμα των 4 πρώτων αριθμών παράγει την δεκάδα( 1+2+3+4=10) και εκ του ότι η δεκάς αυτή , αθροιζομένη θεοσοφικώς (1+0=1) , αποδίδει την αρχικήν μονάδα, ήτοι συμβολίζεται η επάνοδος της όλης εκδηλώσεως εις την αρχικήν Πηγήν , εξ ης τα πάντα απέρρευσαν , η τετράς εθεωρείτο ως εγκλείουσα την έννοιαν της όλης αναπτύξεως μέχρι του Φυσικού πεδίου και της ανακυκλώσεως εις την Πρωταρχικήν Μονάδα .Η Τετράς είναι η ρίζα και το θεμέλιον όλων των μουσικών συμφωνιών, τόσον των ουρανίων , όσον και των γηίνων , είναι δε ως εκ τούτου το σύμβολον και η εικών της Ουσίας, που διατάσσει τον κόσμον σύμφωνα με τους νόμους της μουσικής αρμονίας . Προς τούτοις , η Τετράς, εικών του εκδηλωθέντος εις τον κόσμον Θεού, δύναται ευλόγως να αποκληθεί πηγή της διατάξεως της αιωνίας Φύσεως .Ώστε ο Κόσμος είναι αρμονία , αρμονία δε σημαίνει την συμφωνίαν του Ενός μετά της Πολλότητος, είναι δε η πηγή παντός αγαθού και ωραίου και υπόδειγμα αιώνιον της εν τω Παντί Τάξεως και Ευρυθμίας.
Νικόλαος Μαργιωρής : Το τέσσερα είναι η Τετρακτύς , είναι ο διπλασιασμός του δυο , είναι συμπληρωματικά διαδικασία της επέκτασης του δημιουργικού οργασμού , σε όλα τα σημεία του πεπερασμένου. Είναι ο σταυρός , πάνω στο σχήμα του, που γράφεται και γράφτηκε κάθε στιγμή, το δράμα του ανθρώπου , όπως συνέβηκε και στην ψυχή του Θεανθρώπου . Είναι τα 4 τρίγωνα της τελείωσης και της απόδοσης του αιώνιου, είναι του Πυθαγόρα η πρόρρηση για το γνωστό μας μορφοποιημένο κόσμο. Μέσα του περιέχει το 4 διπλές δυνάμεις , τα δυο πρώτα ζεύγη της πρωτοσποράς και διαθέτει τους 2 διπλούς προορισμούς , το προαιώνιο και το πεπερασμένο, το θάνατο και την αθανασία , το υπαρκτό και το ανύπαρκτο . Το οριζόντιο και κάθετο είναι το κτήμα του, η δύναμη που κανονίζει ρυθμικά το Σύμπαν. Είναι η δίκαιη εφαρμογή των νόμων που θα στηρίξουν την φυσική υπόσταση .
Είναι τα 4 στοιχεία : γη, ύδωρ, πυρ, αήρ .
Το 4 έχει δυνάμεις εξαιρετικές , σαν εκδηλώνεται σε σχήμα τετραπλεύρου αντικειμένου, αφού αιώνια συνέχει μέσα στον τόπο χρόνο, όλες τις αντίθετες δυνάμεις που συγκροτούν τα σύμπαντα, τα ορατά και τα αόρατα .
Εδουάρδος Συρέ : Η τετράς θεωρείται ως κλειδούχος της Φύσεως .
Ιάμβλιχος : Το θεμελιωδέστατον των σωμάτων, η πυραμίς(…) περικλείεται και αυτή υπό τεσσάρων, δηλαδή των όσων είναι δυνατόν ολιγωτέρων γωνιών ή γραμμών, και εξεκίνησε από τρία ίσα διαστήματα, κατόπιν των οποίων (τίποτε) άλλο δεν είναι πλέον υποτεταγμένον εις τα σώματα εκ φύσεως .(…) Αλλά και αι γενικαί τάξεις των αρετών είναι τέσσαρες , πρώτη μεν η φρόνησις της ψυχής , συμφώνως δε προς αυτήν η ευαισθησία του σώματος και η ευτυχία κατά τον εξωτερικόν κόσμον , δευτέρα ως προς την ψυχήν η σωφροσύνη , ως προς δε το σώμα η υγεία , εις δε τα εξωτερικά η ευδοξία , τρίτη δε κατά την αυτήν τάξιν η ανδρεία, η ισχύς , η κυριαρχία και τετάρτη η δικαιοσύνη, το κάλλος , η φιλία . Προσέτι και αι εποχαί, όπως ακριβώς του έτους, ούτω και του ανθρώπου είναι τέσσαρες , παις, νεανίας , ανήρ , γέρων .
Θεόδωρος Αξιώτης : Ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι ένα κλειδί που ερμηνεύει όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες του κόσμου .(…) (Σημείωση :Οι Ινδιάνοι Ναβάχο γνωρίζουν την μαγική δύναμη του κύκλου και του τετραγώνου και το εφαρμόζουν στην θεραπευτική τους(…) με ζωγραφικές παραστάσεις στην άμμο στις οποίες δίνουν την διάταξη του μαντάλα(κύκλος-τετράγωνο)προσπαθούσαν να φέρουν σε αρμονία έναν άρρωστο με την ψυχή του και τον κόσμο) .
{youtube}smZoRTn0BNk{/youtube}
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΕΝΤΕ
Ανατόλιος : Η Πεντάς πρώτη περιέλαβε τας αρχετύπους μορφάς όλων των αριθμών , ήτοι τον 2 τον πρώτον άρτιον , και τον 3, τον πρώτον περιττόν ` δια τούτο καλείται Γάμος , ως αποτελουμένη εξ άρρενος και θήλεος. Είναι κέντρον της δεκάδος .. Εάν υψωθεί εις το τετράγωνον , συνεχώς περιέχει τον εαυτόν της, δηλαδή πεντάκις πέντε…Πέντε είναι τα ισόπλευρα και ισογώνια στερεά σχήματα , το τετράεδρον, δηλαδή η πυραμίς , το οκτάεδρον , το εικοσάεδρον , ο κύβος και το δωδεκάεδρον ` το μεν υποστηρίζει ο Πλάτων ότι είναι το σχήμα του πυρός , το δε του αέρος , το άλλο του ύδατος , το άλλο της γης και το τελευταίο του παντός ο αιθήρ(…)Πέντε δε είναι ο παράλληλοι κύκλοι εις τον ουρανόν, ο ισημερινός και οι πλησίον των εκατέρων πλευρών τούτου τροπικοί , ο θερινός και ο χειμερινός(…), ο αρκτικός και ο ανταρκτικός… Πέντε είναι αι τομαί των ευθειών , αι οποίαι αποτελούν τα κοσμικά κέντρα΄…)Τα όργανα νυν των αισθήσεων των τελειοτέρων ζώων είναι τόσα(…) Αλλά και ως προς το σχήμα, εκείνοι που πρώτοι καθόρισαν την μορφήν των γραμμάτων επειδή το Θ σημαίνει το 9 εννέα , το δε μέσον του, εφ’ όσον είναι τετράγωνος, είναι το 5, το δε μέσον εις έκαστον σχεδόν κατά το ήμισυ διακρίνεται , επενόησαν να σχηματίσουν το Ε , ήμισυ του Θ , (όπως ακριβώς και τούτου είναι το Ο ως διχοτόμημα του Θ). Κατ’ αυτόν πράγματι τον τρόπον, επειδή δικαιότατα διέκριναν εις τον αριθμόν 5 την δικαιοσύ-νην(…) το παρομοίασαν με ζυγόν και ο Πυθαγόρας διετύπωσε το παράγγελμα “ζυγόν μη υπέρβαινε”,δηλαδή την δικαιοσύνην .Αποκαλούν ακόμα την Πεντάδα Νέμεσιν. Πράγματι διανέμει αυτή κατά τον αρμόζοντα τρόπον και τα ουράνια , και τα θεία και τα φυσικά στοιχεία…έννεκα του ότι καθιστά ίσα τα άνισα την ονομάζουν και πρόνοιαν και δίκην…και Βουβάστειαν, επειδή τιμάται εις Βούβαστην της Αιγύπτου, και Αφροδίτην, επειδή φέρει εις μείξιν μεταξύ των τον άρρενα και τον θήλυ αριθμόν…και γαμηλίαν και ανδρογυνίαν και ημίθεον…
Νικόμαχος Γερασηνός : Ο Πεντάκτινος Αστήρ είναι σύμβολο ενσαρκώσεως.
Π. Γράβιγγερ : Δια της Πεντάδος οι Πυθαγόρειοι εσυμβόλιζαν την ΥΓΕΙΑΝ ως αρμονίαν και κάλλος στο ανθρώπινο σώμα. Η γεωμετρική παράστασις της Πεντάδος , ο πεντάκτινος αστήρ, ήταν συγχρόνως το σύμβολον του δημιουργικού Έρωτος, της Αφροδίτης , της Αρμονίας , του Κάλλους και της Υγείας .Ήταν η αντανάκλασις του μεγάλου ρυθμού της Ψυχής του Κόσμου ή της Παγκοσμίου Ζωής .
Ν. Μαργιωρής: Στην ιεράρχηση του γήινου Δωδεκάθεου ο Διόνυσος κατέχει την πέμπτη θέσιν , όπως φανερώνεται από το αριθμοόνομά του ΔΙΟΝΥΣΟΣ=1004 ΚΑΙ 1+4=5
Πλάτων :”Ενώ τον κόσμον εις πέντε μερίδας αυτός πρώτος(ο Δημιουργός) διένειμε και τας μεν εν τω μέσω τρεις μερίδας απένειμεν εις τους τρεις θεούς, δυο δε τας κειμένας εις τα άκρα , δηλαδή τον Όλυμμπον και την Γην , εκ των οποίων αύτη μεν είναι το όριον των κάτω , εκείνος δε των άνω”
{youtube}kkGeOWYOFoA{/youtube}
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΞ
Ανατόλιος : Η Εξάς είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός ` διότι μετρείται δια των μερών της, εφ’ όσον αποτελείται από την μονάδα , την δυάδα και την τριάδα. Εάν υψωθεί εις το τετράγωνον , περιέχει τον εαυτόν του(6Χ6=36) , εάν δε υψωθεί εις τον κύβον , δεν διατηρεί πλέον τον εαυτόν του εις το τετράγωνον , διότι 6Χ36=216 : αυτός δε τον μεν 6 περιέχει , δεν έχει όμως τον 36 . Παράγεται δια της δυνάμεως και του πολλαπλασιασμού του πρώτου αρτίου και ρου πρώτου περιττού , άρρενος και θήλεος ` δια τούτο και την αποκαλούν αρσενόθηλυν ` και γάμος κυρίως καλείται , διότι δεν γίνεται κατόπιν προσθέσεως , όπως η πεντάς , αλλά δια πολλαπλασιασμού . Την αποκαλούν δε γάμον , διότι η ίδια είναι ίση με τα μέρη της, έργον δε του γάμου είναι να κάμη τα τέκνα όμοια προς τους γονείς.(…)Προσέτι ο 6 είναι γεωμετρικός μέσος όρος ,δηλαδή 3 , 6 , 12 . Εισέτι δε αι διαστάσεις των σωμάτων είναι εξ .(…)
Ο ίδιος ο αριθμός που κατ’ εξοχήν παριστά την επ’ άπειρον πρόοδον , ευρίσκεται δια της εξάδος σύμφωνα με τελείους συνδυασμούς ` διότι , επειδή το πρώτον τέλειον είναι το έχον αρχήν και μέσον και τέλος , το δε δεύτερον το ίσον προς τα μέρη του άνευ περισσεύματος ή ελλείμματοε κατά την προς αυτά αντιπαραβολήν , ευρίσκεται δε τούτο το μεν πρώτον εις την τριάδα ως εις ρίζαν , το δε δεύτερον εις την εξάδα ως εις πυθμένα , αλλά και κατά σύμπτωσιν το μεν της τριάδος ευρίσκεται εις την εξάδα ( διότι πάλιν 2 και 2 και 2 , αρχή , μέσον και τέλος), το δε της εξάδος δεν ευρίσκεται πλέον εις την τριάδα ( διότι ελλείπουν εις αυτήν τα μέρη δια το όλον) (…) ώστε να διαμορφούται ολόκληρος ο αριθμός προφανώς δια της εξάδος κατ’ εξάρτησιν της τριάδος , ο οποίος έχει την ικανότητα να διαμορφώνη εκ φύσεως την αμορφίαν εις ύλην(…).
Καθ’ έτερον δε τρόπον είναι η ψυχή , η οποία έχει την ικανότητα να διαρθρώνη και να συγκροτή το σώμα , ακριβώς ως το ψυχικόν είναι είδος αμόρφου ύλης , με την ψυχήν δε κανείς παντελώς αριθμός δεν προσαρμόζεται περισσότερον προς την εξάδα , κανείς άλλος δεν θα ηδύνατο να ονομασθή διάρθρωσις του παντός , ούσα ψυχοποιός σταθερώς και εμποιητική της ζωτικής έξεως , εκ του οποίου ονομάζεται εξάς. Ότι πράγματι πάσα ψυχή είναι αρμονική , τα στοιχειωδέστατα δε εμμελή διαστήματα της αρμονίας είναι η επίτριτος (4/3) και η ημιόλιος (3/2) κατά συνδυασμόν των οποίων συμπληρούνται τα λοιπά , είναι φανερόν ` διότι όταν αυτή είναι παρούσα , ειρηνεύουν και ευτακτούν και άριστα προσαρμόζονται τα θεωρούμενα ως αντίθετα εις το ζώον και υποχωρούν και ακολουθούν άλληλα και ένεκα τούτων εμποιούν υγείαν εις το μείγμα , το θερμόν εις το ψυχρόν , το υγρόν εις το ξηρόν , το βαρύ εις το ελαφρόν , το πυκνόν εις το αραιόν και τα όμοια , τα οποία χωρίς κάποιαν αρμονίαν δεν θα επέστρεφον εις την συμφωνίαν ` αλλ’ όμως συνυπάρχει , εφ’ ‘οσον η ψυχή παρευρίσκεται συνάγουσα αυτά , αφού δ’ εξέλθη δι’ αυτής , επακολουθεί διάλυσις όλων των εν τω ζώω και λιποταξία(…)
Επειδή δε αναγκαίως,ως προείπομεν , έπρεπε κοντά εις τα άλλα το μέγιστον της ψυχής είδος να είναι στερεόν και σφαιρικόν και ούτε αρσενικώς μόνον στερεόν , ούτε θηλυκώς μόνον σφαιρικόν , αλλ’ αμφότερα ( διότι κοινή είναι επ’ ίσης εκάστου γένους η εμψύχωσις) , δια τούτο πρώτος ο 6 έλαβε όρον αρτιοπερίττου φύσεως και η σφαιρική ιδιότης του και όχι της πεντάδος ενομίσθη περισσότερον πρέπουσα δια την ψυχήν, εφ’ όσον είναι αρσενόθηλυς , ενώ ο 5 έχει μόνον το έτερον είδος .
Και εκ φύσεως πάλιν ο κύβος δεν είναι αντιληπτός ως μονόσχημος , αλλ’ ως τριπλόσχημος κατά τον εξ (…)
Την εξάδα ολομέλειαν προσεφώνουν οι Πυθαγόρικοί , ακολουθούντες τον Ορφέα, δηλαδή ένεκα του ότι είναι όλη ίση με τα μέρη ή μέλη της , μόνη εκ των εντός της δεκάδος ή επειδή ολόκληρον και το παν έχει διανεμηθή συμφώνως προς αυτή και αρμονικόν έχει γίνει(…) Ποσηκόντως δε την διακρίνουν και με το όνομα φιλίωσιν(…) αποκαλείται δε και ειρήνη , ευλόγως δε και πολύ πρότερον από την διάταξιν αυτήν κόσμος ` δηλαδή ο κόσμος , όπως και ο 6 , πολλάκις εγένετο αντιληπτόν ότι συνίσταται από τα αντίθετα αρμονικώς και η συναρίθμησις της λέξεως κόσμος είναι εξακόσια (Κ20 , Ο70 , Σ200 , Μ40, Ο70 και Σ200=600 ήτοι 60) . Απεκάλουν αυτήν υγείαν και άκμονα , δηλαδή ακάματον (…) και εκατηβελέτην ( μακράν βάλλουσα) και τριοδίτιν (εν τριόδοις συχνάζουσα) ως Εκάτην και διχρονίαν (ένεκα της διανομής του παντός χρόνου , την οποίαν διεκπεραιοί η εξάς των υπεράνω της γης και των υποκάτω αυτής ζωδίων ή διότι προσοικειούται προς την τριάδα ο χρόνος ως τριμερή , με δυο δε τρία η εξάς).Δι’ αυτόν τον λόγον και Αμφιτρίτην την απεκάλουν, επειδή από εκατέραν πλευράν περιέχει δυο τριάδας(…) και αγχίδικος ωνομάζετο και Θάλεια(…) Ένεκα δε της τελειότητος του κόσμου κατά την εξάδα δικαίως ενομίσθη η αρετή του δημιουργήσαντος θεού εξαδική .
Π. Γράβιγγερ : Η Εξάς παρήχθη από την τριαδική γνωμογονική μονάδα , δηλαδή την τριάδα , δι’ αυτογεννήσεως , ως μετέχουσα τόσον του αρσενικού , όσον και του θηλυκού γένους , δι ‘ αυτουσίας επαναλήψεώς της ( 3+3). Η δε Αθηνά , στο γήινο Δωδεκάθεο κατέχει την Έκτη θέση ως εμφαίνεται από τον αριθμό όνομά της ` ήτοι ΑΘΗΝΑ=69 6+9=15 1+5=6 . Η Εξάς περικλείει την μεγίστη σοφία .
Ιπποκράτης Δάκογλου: Η εικόνα ή σύμβολο του εξαφανισθέντος έκτου γράμματος του Αρχαίου Ελληνικού Αλφαβήτου είναι το εξής : ΕΛΙΞ= Ε+Λ+Ι+Ξ= ΡΈ΄(105) Α+Ε=(1+0)+5= ΠΡΩΤΟΝ + ΠΕΜΠΤΟΝ= ΕΚΤΟΝ(αριθμόγραμμα)(…) Το Έκτον γράμμα προφέρεται ως ΣΤΙΓΜΑ , όπως προφέρονται το ΣΤ μαζί , όπως το Ξ από ΚΣ και γράφεται ως S-ίγμα.(…)
Νεότερες επιστημονικές έρευνες ανακάλυψαν εντός των ατομικών πυρήνων 6 στοιχεία ( διατεταγμένα σε 3 ζεύγη) , τα λεγόμενα “θεμέλια” ή “κουάρκς”. Ο αριθμός 6 θεωρείται όργανο σύνδεσης , φιλίας , έρωτος και κάλλους , διότι είναι “τέλειος”(6:6=1 , 6:3=2 , 6:2=3 , 1+2+3=6 ) διαιρούμενος σε 2 σκέλη 3+3 , εξ ου συνάγεται η έννοια της ισορροπίας και το σύμβολο του Ζυγού.
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΤΑ
Ανατόλιος :”Περί Επτάδος”: Ο Επτά είναι άνευ μητρός (αμήτωρ, δηλαδή δεν προκύπτει εκ του διπλασιασμού ή πολλαπασιασμού άλλου αριθμού) και παρθένος (από μόνην την μονάδα). Αν και παράγεται από την μονάδα , κάμνει τον 28 τέλειον(1+2+3+4+5+6+7=28 και 4Χ7=28) .
Αι ημέραι της σελήνης είναι 28 , αφού προέκυψαν ως άθροισμα του 7, ήτοι 7+7+7+7 , δηλαδή διηρημέναι καθ’ εβδομά-δας(επτάδας). Από την μονάδα , επτά αριθμοί διπλασιαζόμενοι και προστιθέμενοι παράγουν τον 64 , ο οποίος είναι ο πρώτος τετράγωνος(8Χ8) και πρώτος κύβος ( 4 εις την τρίτην=64). Εάν προστεθούν δε, αφού τριπλασιασθούν επτά αριθμοί , γίνεται το δεύτερον τετράγωνον και ο κύβος 729(1,3,9,27,,81,243,729).(…)Καλείται ακόμη και τελεσφόρος(ο οδηφών εις το τέλος , την λύσιν,κρίσιμος…)…Αι ηλικίαι του ανθρώπου είναι επίσης 7,όπως υποστηρίζει ο Ιπποκρά-της”…νήπιον, παιδίον , έφηβος, νέος, ενήλικος, μεσήλιξ, γέρων”.
Γερασηνός Νικόμαχος : Αγέλη (ομάς , άθροισμα,σύνολον) λέγεται η επτάς από του ότι έχει ληφθεί και έχει συναφθεί εις μιαν αυτοτελή ενότητα, επειδή ακριβώς παραμένει σταθερά, αδιάλυτος (αδιάσπαστος), πλην της περιπτώσεως της αναλύσεως εις μονάδας ή εις είδη με το αυτό όνομα ή από του του τα διακριτά είδη να άγωνται δι’ ενότητος (συνόλου) εις ολοκλήρωσιν φυσικών αποτελεσμάτων(…)οι διάσημοι Βαβυλώνιοι Οστάνης και Ζωροάστρης καλούν αγέλας τας αστρικάς σφαίρας (αστερισμούς) ,δηλαδή αυτά τα άστρα-ομάδας τα οποία κατά τέλειον τρόπον περιφέρονται διακριτά μόνα των,παρά τα σωματικά των μεγέθη , πέριξ ενός κάποιου κέντρου(…)Δια τούτο και τους αστέρας που κάθε τόσον προηγούνται τούτων των αγελών (αθροίσματος αστέρων ή αστερισμών) ονομάζουν και δαίμονας (υπερανθρώπους οντότητας) καθ’ όμοιον τρόπον και αγγέλους και αρχαγγέλους, οι οποίοι είναι ακριβώς επτά τον αριθμόν, ώστε σύμφωνα με την αιτίαν αυτήν η αγγελία κατά την ετυμολογίαν και κατά την προέλευσιν της λέξεως , ταυτίζεται προς την επτάδα-(εβδομάδα)…Ονομάζεται και φυλακίτις(…),διότι εκείνοι που φυλάσσουν το παν(Σύμπαν) και συγκρατούν αυτό εις αιωνίαν συνοχήν και διαμονήν, επτά κατ’ αριθμόν είναι .(…)
Ο 35 ο οποίος και σύμφωνος προς την αρμονίαν είναι και αποτελεσματικότατος , περιέχει υπό 2 πλευρών, αριθμών περιττών(5 και 7) παραλληλόγραμμον το οποίον γίνεται ψυχογονικόν(σχέσιν έχον προς την γένεσιν της ψυχής) , εάν κατά την τρίτην διάστασιν αυξηθή επιμηκυνόμενον κατά 6( διότι ο 6 είναι προσφιλέστατος προς την ψυχήν) . Φαίνεται ότι κατά την πεντάδα ρυθμίζεται η ποιότης , το χρώμα και το φως, ως και τα σωματικά μεγέθη τα έχοντα τρεις διαστάσεις ` κατά την εξάδα η εκδήλωσις της ψυχής( ψύχωσις) και η ζωογόνος έξις (η εκδήλωση του σώματος). Εκ τού έξις(συνήθεια εξ επαναλήψεως) και η εξάς ωνομάσθη ούτω ` η δε τελείωσις( η προσπάθεια και επιθυμία επιδιώσεως του τελείου) και η διανόησις κατά την εβδομάδα(επτάδα). (…) Και ο Διοκλής υποστηρίζει ότι εάν εξαπλασιασθή ο 35 γίνεται αριθμός στερεός(κύβος) `210 , όσαι ακριβώς είναι αι ημέραι των 7 μηνών επί 30 ημέρας. Ο δε Ιπποκράτης υποστηρίζει ότι ” τα εις 70 ημέρας κινούμενα(ζώντα έμβρυα) εις τριπλασίας τελειοποιούνται” (70Χ3=210)…και τα σπέρματα της γης την εβδόμην ημέραν παρουσιάζουν εις την επιφάνειαν το φύτρο τους και με 7 κλώνους κυρίως τα περισσότερα αναφαίνονται και τα βρέφη εντός της μήτρας,διότι η γονιμοποίησίς εντός 7 ημερών συντελείται, καθ’ όμοιον τρόπον μετά την γέννησίν κατά την εβδόμην ώραν κρίνεται εάν θα ζήσουν ή όχι .(…) Κατά την γνώμην πολλών εκ των φιλοσόφων αι αισθήσεις αι οποίαι συντελούν εις την άσκησιν του λογικού και εκδήλωσιν αυτού) είναι επτά(…)όταν αναμειχθή η δεκάς μετά της επτάδος και συμπληρωθή, τότε πρέπει ο άνθρωπος να εγκαταλείπη παν έργον και να αφιερωθή εις την λεγομένην απόλαυσιν της ευδαιμονίας .(…)Ο 7 φαίνεται να ισχύει ως σημείον δυνάμεως το οποίον δίδει την λύσιν σχετικώς προς την υγείαν και την ασθένειαν.
Ιεροκλής: Οι ιδιότητες της μονάδος και της επτάδος είναι κάλλιστες και άριστες. Έτσι, η Μονάς , ως αρχή παντός αριθμού , εγκλείει τις δυνάμεις πάντων των αριθμών ` ο δε επτά , ο αμήτωρ και παρθένος , έχει δευτερευόντως την αξίαν της μονάδος , διότι δεν γεννάται από άλλον αριθμόν από τους εντός της δεκάδος, όπως συμβαίνει και με τους άλλους αριθμούς .
Ιπποκράτης Δάκογλου: Η Επτάς είναι ο πλέον Ιερός αριθμός με έντονη παρουσίασή της στην εν γένει λειτουργία της Ζωής , και στη σημαδιακή παρου-σίασή της στο ίδιο το νοητικό σχέδιο της Αρμονίας των Ουρανίων Σφαιρών( συμπάντων).Ο αριθμός 7 ΕΠΤΑ αναφέρεται τόσο εις τα Κοσμικά και Ουράνια φαινόμενα , όσο και στα γήινα , ζώα , φυτά κλπ. Πράγματι , στο ανακαλυφθέν μέγα σχέδιον της Αρμονίας των Σφαιρών, τουτέστιν στο κατά Πυθαγόρα νοητικό προσχέδιο της δημιουργίας των Συμπάντων , τα κέντρα όλων των σφαιρών (συμπάντων) κατανέμονται όλα ανεξαιρέτως επάνω σε 7 δημιουργικούς άξονες- κατά γωνιακή θέσιν- ωρισμένως .
Πρώρος: “Η φύσις δι’ επτά ετών ή μηνών ή ημερών πλείστα των πραγμάτων τελειοί ή μεταβάλλει“.
ΨΥΧΗ=700+400+600+8=1708 1+7+8= 16 1+6=7 , ΕΒΔΟΜΑΣ=5+2+4+70+40+1+200=322 3+2+2=7 , ΑΜΗΤΩΡ=7 κλπ. κλπ…
{youtube}XB4NXDhKODM{/youtube}
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΚΤΩ
Ιπποκράτης Δάκογλου: Η Οκτάς είναι δημιουργημένη βασικά από την γνωμονική τριαδική μονάδα (αριθμός 3 , τριάς) , η οποία αρχικά είχε δημιουργήσει από το Χάος (την καλούμενη δυάδα) την πεντάδα (αριθμός 5) με την οποία στη συνέχεια συναθροίστηκε και εμφανίσθηκε ως αποτέλεσμα η οκτάς .
2(=Χάος)+(Έλξις) 3 =(τριαδική μονάς)+(συνεύρεσις) 3 (=τριαδική γνωμονική μονάς) = 8
Φώτιος : Το 8 είναι ο αριθμός του Φωτός , της Αγάπης και της Φιλίας .
Ν. Μαργιωρής : Η Οκτάβα παριστάνει τις σφαίρες του ουρανού(εσωδιαστάσεις) και την γνωστή μας κλίμακα της μουσικής , για να μας αποδείξει την απαραίτητη αρμονία του κατά Πυθαγόρα Κόσμου .
Ιπ. Δάκογλου: Θεωρείται ως αρχή των αναλογιών των τόνων των μουσικών φθόγγων :
Υπάτη = 8/8 = Do (βαρύτερος τόνος) =262 Hz=Α=ΑΦΡΟΔΙΤΗ=Φ στο τετράγωνο=Χρυσός αριθμός
Παρυπάτη = 9/8 =Re =290 Hz=Ε=ΕΡΜΗΣ
Λιχανός = 10/8 = Mi =330 Hz= Η =ΣΕΛΗΝΗ
Μέση = 8/ =Fa =349 Hz =I = KΡONOΣ
Παραμέση = 12/8 = Sol = 392 Hz =O = ΔΙΑΣ
Παρανήτη = 15/9 = La = 440 Hz =Υ = ΑΡΗΣ
Νήτη = 15/8 = Si = 494 Hz = Ω = ΗΛΙΟΣ
Υπάτη = 2Χ8/8 = Do (ψηλότερος τόνος)
Αποδεικνύεται και λεξαριθμικά ως Κοσμική οκτάς , διότι : ΚΟΣΜΙΚΗ=368 17 1+7=8
Ογδοάς Καδμία Αρμονία= 348+81+272=701 7+1=8
ΑΠΟΛΛΩΝ=341 8
ΑΡΤΕΜΙΣ=656 8
Στον αριθμό 8 η ΑΡΜΟΝΙΑ αποδεικνύεται λεξαριθμικά και με τον Πυθαγόρειο ορισμό της:
“ΕΣΤΙ ΓΑΡ ΑΡΜΟΝΙΑ ΠΟΛΥΜΙΓΕΩΝ ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΧΑ ΦΡΟΝΕΟΝΤΩΝ ΣΥΜΦΡΟΝΗΣΙΣ”
(515+104+272+1488+1265+31+615+1995+1778=8.063 8+6+3=17 1+7=8)
Τονίζεται ότι ο 8 είναι ο πρώτος και μόνος κύβος εντός της δεκάδος (2 στην τρίτη) και κατά άρτιον τρόπον άρτιος (“αρτιάκις άρτιος”). Ένεκα της σημασίας του στην μουσική αρμονία{ογδόη οκτάβα) εκαλείτο Παναρμόνιος.
Ο Φιλόλαος υποστηρίζει ότι ο έρως και η φιλία, η σκέψις και η φαντασία (“επίνοια”) συμπίπτουν στα όντα ( νοητά και αισθητά) τα οποία έχουν σχέση με τον αριθμό 8 . Αφού δηλαδή στην έβδομη φάση της δημιουργίας τα όντα ανέπτυξαν νόηση , στην όγδοη εκδηλώνουν συμπαθητικά συναισθήματα και σχέσεις μεταξύ των, όπως η αγάπη, η φιλία, τα οποία παρουσιάζουν ψυχική εξέλιξη του όντος .
Πρόκλος (εν Τιμαίω ΙΙ 215 , 21) : αποκαλεί την ογδοάδα “αιτίαν της επί παν προόδου και δια πάντων των πραγμάτων (…) η Ογδοάς συγγενεύει προς την Δυάδα που είναι ο κύβος της”.
Θέων ο Σμυρναίος : ο ορφικός ύμνος θεωρεί 8 γεννήτορες των πάντων θεούς :
“Ναι μην αθανάτων γεννήτορας αιέν εόντων
Πυρ και Ύδωρ , Γαίαν τε και Ουρανόν η δε Σελήνην
Ηέλιόν τε Φανή τε μέγαν και Νύκτα μελαιναν”.
Κατά τον Ηρόδοτον , η βασιλεία των θεών εις Αίγυπτον έπρεπε να είχε αρχίσει από μίαν ομάδα οκτώ θεών , με επικεφαλής των τον Πάνα .
Εσωτερικώς , ο οκτώ ήταν αφιερωμένος στον Διόνυσο , που είχε γεννηθεί τον όγδοο μήνα. Ο μύθος του Διονύσου παριστά την πορείαν της ψυχής κατερχομένης στην ύλη κι επανερχομένης στην πηγή της . Εξωτερικώς είχε αφιερωθεί στην Αφροδίτη , της οποίας ο ναός ήταν διακοσμημένος με αστέρα οκτάκτινον , όπως και το ακκαδικό ιδεόγραμμα της Ιστάρ (Βαβυλωνιακής Αφροδίτης).
Το οκταδικό σύμβολο των πρώτων Χριστιανών έγινε το λάβαρο της Χριστιανοσύνης , συμβολίζοντας την Σωτηρία και την Ανάσταση . Με το 8 σχετίζεται και το Κηρύκειον του Ερμή .
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΝΕΑ
Η Εννεάς παράγεται από την γνωμονική τριαδική μονάδα δι’ απλής αυτογεννήσεως της πέραν της αρχικής τριάδος .
Αρχική τριαδική μονάς = 3Χ2 φορές αυτογέννησις 2Χ3 = ΕΝΝΕΆΣ ή αριθμητικά 3+2Χ3=9
Η Εννεάς θεωρείται ως ΚΟΡΗ ως προελθούσα από την Μητέρα και τον Πατέρα, με αυτογέννηση εκ του Πατρός .
ΠΑΤΗΡ=489 4+8+9=21 2+1=3 αρχική γέννησις του πατρός(3) από την έλξη της αρχικής μονάδος(1) από το Χάος(2)
ΜΗΤΗΡ=456 4+5+6=15 1+5=6=2Χ3 πρώτη αυτογέννησις του 3 προς δημιουργίαν της Εξάδος (ΣΥΜΠΑΝ)
ΚΟΡΗ=198 1+9+8=18 1+8=9=3χ3 δευτέρα αυτογέννησις της τριαδικής μονάδος ` ήτοι συνολικά (1+2) + (2Χ3)=9
Η Εννεάς αντιστοιχεί στην ανωτάτη θέση στο Πάνθεον του Δωδεκαθέου : Είναι ΖΕΥΣ : 7+5+400+200=612 6+1+2=9 Η Εννεάς ταυτίζεται με τις 3 αρχαϊστί μορφές της ψυχής : α) ΨΥΧΑ=9 β)ΘΥΜΟΣ(=Ψυχή του ζωντανού)= 9 γ) ΝΕΚΥΣ(=Ψυχή του νεκρού)=9
Ο Ιάμβλιχος γράφει (Θεολ. Αριθ.ΙΧ 58) : “Κουρήτιδα δε ιδίως και Ορφεύς και Πυθαγόρας αυτήν την εννεάδα εκάλουν , είτε Κουρήτην ιεράν υπάρχουσαν τριών τριμερή ή Κόρην γε , άπερ αμφότερα τριάδι εφηρμόσθη τρις τούτο εχούση”.
Ο Πρόκλος (Εις Τίμ.ΙΙΙ193,2, 18) εξηγεί “Ο δε αριθμός αυτός 9 είναι ο αρμόζων εις την γένεσιν ` διότι προοδεύει από μονάδος μέχρι εσχάτου ορίου (…) Τούτο είναι ίδιον της γενέσεως , διότι οι σπερματικοί λόγοι πίπτουν εις την ύλην χωρίς να είναι δυνατόν να επανακάμψουν προς εαυτούς όλας τας αρχάς από τας οποίας εξεπορεύθησαν(…) Αλλά δια ποίον λόγον , θα ηδύνατο να ερωτήσει τις , ο Πλάτων περιέλαβεν εις την εννεάδα ταύτην ολόκληρον το πεδίον των γενεσιουργών θεών; Διότι, θα έλεγον, η εννεάς αυτή περιέχει το σύνολον των δημιουργικών παραγόντων της γενέσεως”. Και συμπληρώνει ο Πρόκλος( Εις Πολιτείαν ΙΙ,4,22) :”Αι 9 Μούσαι είναι μια πολλότης , προελθούσα εκ της μονάδος του Μουσηγέτου Απόλλωνος , εκ μέρους της μονάδος αυτού μέχρι του πλήρους αριθμού 9 και αποβλέπει εις μιαν ενότητα (“έν νέον εφιέμενον είναι”)” , “Κατά ταύτα και ο ιερός αριθμός των Μουσών ( ο 9 ) είναι ο αριθμός του Ταυτού και του Ομοίου , διότι είναι το τετράγωνον του πρώτου περιττού και τελείου (3) προσδιοριζόμενος εκ τριών τριάδων και δεν είναι μόνον τέλειος , αλλά και κατά πάντα τέλειος , αφ’ ενός συγκεντρούμενος (“συνελισσόμενος”) εις την μονάδα εξ ης προήλθε και αφ’ ετέρου αποβλέπων να καταστή κι αυτός έν νέον“(Πολιτ.ιι, 80, 22 ).
Π. Γράβιγγερ: Παρουσιάζεται λοιπόν η Μονάς ως αρχή της Εννεάδος, δια της οποίας κλείει ολόκληρος ο κύκλος της γενέσεως, και η επαναφορά των γεννηθέντων όντων εις την αφετηρίαν της Μονάδος, ενώ η Εννεάς εμφανίζεται ως μια νέα Μονάς, από της οποίας αρχίζει ένας νέος κύκλος Εκδηλώσεως.(…) και τούτο επ’ άπειρον, διότι οι αριθμοί συνεχίζονται δια της δεκάδος , εκατοντάδος ,μυριάδος κ.οκ. και νέαι μορφαί , πλέον εξελιγμέναι διαδέχονται η μία την άλλην.
Η πρωταρχική Ορφική Θεολογία παρεδέχετο τρεις τριάδας αρχών: Κατά τον Δαμάσκιον εν αρχή όλων υπάρχει ο άπειρος Χρόνος ( Κρόνος) . Εκ τούτου απορρέει το πρώτον δημιουργικόν τρίγωνον: Αιθήρ (+ ) ,Χάος ( – ) και το κοσμογονικόν Ωόν . Ο Αιθήρ γονιμοποιεί το Χάος . Γεννάται το Κοσμικόν Ωόν . Τ ο άνω μέρος αυτού(+) διαχωρίζεται από του κάτω μέρους (- _ , δηλαδή ο Ουρανός από την Γην , μεταξύ δε αυτών αναπτύσσεται Έλξις (Έρως) . Το τρίτον τρίγωνον σχηματίζεται εκ του Νου (Μήτις) , της Δυνάμεως (Ηρικεπαίος) και εκ του Πατρός (Φάνης , Πρωτόγονος ,Ζευς Παν) .
Και δια τους Αλεξανδρινούς Πλατωνικούς, με επικεφαλής τον μέγαν Πλωτίνον , η πρωταρχική θεία Τριάς , αναπτύσσεται επίσης κατά τριάδας . Επί κεφαλής του πρώτου τριγώνου , εύρηται το Εν – Αγαθόν , ως πρώτη αρχή , εις την βάσιν δε αυτού , αφ’ ενός ο Νους, ο Λόγος, ο Κόσμος των Ιδεών, και αφ’ ετέρου η Ψυχή του Κόσμου, ο Δημιουργός , η Ζωή . Εκ του Κόσμου των Ιδεών απορρέουν τα πρότυπα των όντων . Εκ του πρώτου αυτού τριγώνου, έπονται άλλα δυο και η όλη εκδήλωσις της Παγκοσμιότητος προβαίνει κατά τριάδας και εννεάδας . Σχηματικώς :
Εν – Αγαθόν
Τριάς αγαθοειδής
Ψυχή κοσμική Νους Δημιουργός Λόγος
Ζωή Ιδέαι
Ουσία του Κόσμου Το Ον
Τριάς δημιουργική Τριάς νοητή ή Σοφίας γένος
Επιστροφή Κίνησις Νοητή Αλήθεια Αλήθεια
εις την Ουσίαν
Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης εντοπίζει 9 αγγελικούς χορούς, τους οποίους παρέλαβε η Χριστιανική Αγγελολογία και εβάσισε τις οντολογικές θεωρήσεις της:
1ον Τα ΣΕΡΑΦΕΙΜ , άγγελοι αγάπης του Φωτός. Πρωτουργοί δυνάμεις των θείων ελλάμψεων , της θεοφανείας και της τελειώσεως του ανθρώπου.
2ον Τα ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ , άγγελοι σοφίας και νοήσεως (“πλήθος γνώσεως και χύσις σοφίας”).
3ον Οι ΘΡΟΝΟΙ , άγγελοι δυνάμεως και ζωής . Αποστρέφονται κάθε ταπεινότητα και παραμένουν πλησίον της θεαρχίας .
4ον ΑΙ ΚΥΡΙΟΤΗΤΕΣ (Dominations , Seigneuries) Άγγελοι της Ελευθερίας .
5ον Αι ΔΥΝΑΜΕΙΣ (Potestates , Puissances), Άγγελοι της Αγιότητος.
6ον Αι ΕΞΟΥΣΙΑΙ (Virtutes , Vertus , Pouvoirs ): της ταπεινοφροσύνης.
7ον Αι ΑΡΧΑΙ (Pricipantes) , Aγγελοι της Προσωπικότητος(R.Steiner) .
8ον OI AΡXAΓΓEΛOI , Άγγελοι του Πυρός (R . Steiner) .
9ον Οι ΑΓΓΕΛΟΙ , Υιοί της Ζωής (R. Steiner) .
Συνέσιος (επίσκοπος Κυρήνης πλατωνίζων, από τον ΙΙον Ύμνον προς την υπάτην Τριάδα, απ ‘οπου εξεπήγασεν η Εννεάς): “Μια πηγή , μια ρίζα ακτινοβολεί υπό τριπλήν λάμψιν ` διότι εκεί όπου εύρηται ο πατρικός Βυθός , εκεί υπάρχει ο ένδοξος Υιός , μυστικόν γέννημα της καρδίας εκείνης . Σοφία κοσμοτεχνίτις ` εκεί επίσης ακτινοβολεί το ενοποιόν Φως της Αγίας Πνοής ( Αγίου Πνεύματος)(…) αποκαλύπτει με λάμψιν το θαυμαστόν φέγγος των μακαρίων και εγκοσμίων ουσιών…”
Ο Ιππόλυτος συσχετίζων την βεβαίωσιν του Ιησού ότι είναι το Α και το Ω , η αρχή και το τέλος, όπου τα δυο αυτά γράμματα έχουν αριθμητικήν αξίαν 1+80 ήτοι 801 , με την αριθμητικήν αξίαν της λέξεως Περιστερά , που κατήλθε κατά την βάπτισίν του (801) κατέληγε εις την βεβαίωσιν ότι όταν ο Ιησούς έλεγε ειμί το Α και το Ω , είναι ως να έλεγε ειμί ο αριθμός 801 , ήτοι αυτό τούτο το Άγιον Πνεύμα. Δια της θεοσοφικής δε τώρα προσθέσεως του αριθμού 801=9 , κατέληγεν εις την ταύτισιν του Ιησού , του Αγίου Πνεύματος και της Περιστεράς εις εννεάδα, της οποίας η εσωτερική σημασία είναι ακριβώς η επάνοδος πάσης εκδηλώσεως εις την Μονάδα , εις τον Πατέρα , η τελική αποκατάστασις των πάντων .(…) Η αποκατάστασις αυτή του όντος εις την κοινήν πηγήν , αποτελεί την πνευματικήν όψιν της εννεάδος ` είναι η κοσμική αλληλεγγύη (Solidatire) , δρώσα όχι πλέον εις την αλληλουχίαν των φαινομένων και των δυνάμεων , αλλ’ η κοσμική αλληλεγγύη πραγματοποιουμένη και βιουμένη υπό του όντος , το οποίον απαρνείται την ατομικότητά του , δια να πλησιάση και να συγχωνευθή τελικώς με το Ύπατον Εν .
“Η μεγάλη θυσία, καταλήγει ο R.Allendy, είναι εις την πραγματικότητα , ο προτιθέμενος εις όλα τα όντα σκοπός, τα οποία έφθασαν εις τον αναγκαίον βαθμόν πνευματικής αναγωγής . Επανευρίσκομεν εδώ την βαθείαν σημασίαν της Εννεάδος , διότι ο Ιησούς , σταυρωθείς κατά την τρίτην ώραν (απαρχή του Έργου) , ήρχισε να αγωνιά κατά την έκτην (δράσης) ενώ τα σκότη άρχισαν να καλύπτουν την Γην και εξέπνευσε την ενάτην . Τα πάντα τότε συνετελέσθησαν , η εξαγορά εξεπληρώθη και δι’ αυτής η οριστική αποκατάστασις του θείου Ανθρώπου ( Θεανθρώπου ) εις το Απόλυτον Εν . Ας σημειώσομεν επίσης ότι μετά την Ανάστασίν του , ο Χριστός ενεφανίσθη εννέα φοράς εις τους μαθητάς του και Αποστόλους (…).Ώστε τελικώς ο αριθμός 9 μας αποκαλύπτει την εσχάτην του σημασίαν : την απώλειαν της προσωπικότητος (ατομικότητος) δια του οικουμενικού Έρωτος”.
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΕΚΑ
Σπεύσιππος : Η Δεκάς εμφανίζεται, μετά το τέλος των 9 Πυθαγορείων αριθμών, ως σημαίνον τελικόν όριον ( νύσσα) , απ’ όπου άρχεται η κυκλική επαναφορά των ίδιων Πυθαγορείων αριθμών αενάως , από δε φιλοσοφικής απόψεως (θεοσοφικής) εκφράζει το ανώτερον αρχικόν δημιουργικόν “ΕΝ” “ΘΙΟΣ”= 10 1+0=1 1 . Αυτή η δεκάς εμπεριέχει εν όλη αυτή όλην την προηγηθείσα μαθηματικήν σειράν των Πυθαγορείων αριθμών ομού μετά του τελικού ορίου, ήτοι είναι : 1+2+3+4+5+6+7+8+9=55 και 5+5=10 καθώς επίσης και όλο το αρχαιοελληνικό Δωδεκάθεο υπό μορφή αριθμοονο-μάτων.
Η Δεκάς είναι σημαντικός συντελεστής της γενέσεως των όντων ως μια Ιδέα (μορφή) των Κοσμικών αποτελεσμάτων , αυτογεννώμενη , μη αποτελούσα απλή φαντασία ή τύχη αλλά υπαρκτή ως βασικό θεμέλιο και υπόδειγμα τελειότατο εμφανιζομένη έξω από τον εαυτό της ως Δημιουργός Θεός του Σύμπαντος . Η Δεκάς εκφράζει την Γέννηση των όντων ως θεμέλιο – πρότυπο .
Π.Γράβιγγερ : Με τον αριθμό 10 αρχίζει νέα φάσις , νέος κύκλος της Παγκοσμίου εκδηλώσεως . Διότι η Δεκάς , που είναι το άθροισμα της θείας Τετρακτύος , είναι η αφετηρία νέας σειράς πραγματώσεων της Δημιουργίας , προηγμένης τάξεως .
Θέων : “Η Δεκάς περαίνει πάντα αριθμόν , εμπεριέχουσα πάσαν φύσιν εντός αυτής , αρτίου και περιττού , κινουμένου τε και ακινήτου , αγαθού τε και κακού”.
Ο Πυθαγόρειος Τροχός
Ιάμβλιχος : “Εδόθησαν τα ονόματα αυτά (Κόσμος , Ουρανός , Παν , Ειμαρμένη , ,Θεός , Φάνης , Ήλιος κ.α.π.) εις την δεκάδα , ένεκα του ότι, κατά τους αριθμούς αυτής ετακτοποιήθησαν τα πάντα , όπως το Σύμπαν-Κόσμος και τα επί μέρους συναποτελούντα αυτόν . Η Δεκάς είναι οριακός αριθμός τελειότατος` εκ τούτου δεκάς=δεχάς ( εκ του δέχομαι )` όπως ακριβώς και ο Ουρανός είναι δοχείον του σύμπαντος Κόσμου…Απεκλήθη επίσης Παν , διότι ο αριθμός δέκα ανήκει εις την Φύσιν και μεγαλύτερος αυτού δεν υπάρχει, οι δε μετ’ αυτόν επινοηθέντες δεν αποτελούν κάτι νέον, αλλ’ επιστροφήν πάλιν εις την αρχήν της δεκάδος , όπως εις τον κύκλον επανερχόμεθα εις το αυτό της εκκινήσεως σημείον. (…) Όπως δε ο Τιτάν Άτλας φέρει επί των ώμων του τον ουρανόν , κατ΄ανάλογον τρόπον η Δεκάς συγκρατεί πάσας τας σφαίρας περικλείουσα αυτάς στερεώτατα .
Πρόκλος : Ας είπωμεν , λοιπόν , (…) ότι η Μονάς προσήκει εις τους θεούς , ως περιέχουσα ενιαίως τας αιτίας των πάντων ` η δε δεκάς , ούσα μια μονάς δευτέρας σειράς , εις τους Δαίμονας , η δε εκατοντάς , ούσα μονάς τρίτης σειράς , εις τας ανθρωπίνας ψυχάς. Διότι η δεκάς , ανυψουμένη εις το τετράγωνον καταλήγει εις την εκατοντάδα , όπως και το γένος των Δαιμόνων , εις εαυτό συνελισσόμενον και παραμένον εν εαυτώ , δίδει γένεσιν εις τας ανθρωπίνους ψυχάς με την βοήθειαν της Αιτίας των πάντων , που παράγει τα πάντα κατά τρόπον μοναδικόν.(…) Την αποκαλούν αγνήν Δεκάδα , διότι αγεννήτως ορίζει το Παν.“Ώστε Μονάς μεν είναι η Δίιος , τετράς δε διονυσιακή , Δεκάς δε η των κοσμικών ειδών ύπαρξις και ολόκληρος ο Κόσμος”…” Ο Πλάτων περιέλαβε όλους τους μοιραίους (ειμαρμένους) νόμους εντός της δεκάδος, διότι η Δεκάς είναι συμφυώς συνυφασμένη με την Δημιουργίαν ` δηλαδή όσα αγαθά προσέφερεν ο Δημιουργός εις το Παν , ανάγονται εις τον αριθμόν τούτον, διότι όλα είναι συνολικώς δέκα…Διότι η Δεχάς έχει κοσμικήν (δημιουργικήν )αξίαν , όπως την ανυμνεί ο πυθαγορικός ύμνος που την αποκαλεί οικουμενικήν μητέρα που δέχεται (δεχάς)τα πάντα , σεβασμίαν , που θέτει όρια εις τα πάντα , άκαμπτον , ακαταπόνητον , αγνήν Δεκάδα “.
Ν.Μαργιωρής : Μεσ’ τον απλό μα και μυστηριώδη συμβολισμό της , η ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ζηλότυπα κρύβει την γένεσιν των κόσμων και του δικού μας , με την λεπτομερή χρονομέτρηση των άπειρων περιόδων . Το σχήμα της το ίδιο μας αποκαλύπτει την πυραμιδοειδή εξάπλωση σε κάθε περίοδο – εποχή – φάση της διατεταγμένης ενεργειακής μορφής , ώστε να σχηματίζονται υπόβαθρα για τις μεταγενέστερες εκδηλώσεις μέχρις εκεί που το Σχέδιο ΕΚΕΙΝΟΥ προβλέπει , έως τα ατέρμονα τέρματα .
Φιλόλαος : Με τον αριθμόν 10 κλείει ο πρώτος κύκλος των απλών αριθμών , ο Κύκλος της Εκδηλώσεως , που αποτελεί την ιστορίαν του Όντος και την σύνοψιν της όλης Δημιουργίας . Η πρώτη δεκάς των απλών αριθμών αναφέρεται εις τα θεία πράγματα , η δευτέρα δεκάς εις τον Ουρανόν ή Κόσμον , η τρίτη των εκατοντάδων εις τα υποσέληνα και τας ψυχάς , η δε τετάρτη των χιλιάδων εις τα “πράγματα του μέλλοντος αιώνος” (κατά τον Αγρίππαν φον Νεττεσχάϊμ).
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΔΕΚΑ
Το Ένδεκα 11, η Ενδεκάς, είναι ο πρώτος αριθμός της δευτέρας δεκάδος ` προστιθέμενος θεοσοφικώς (1+1=2) δίδει την ιδέαν της αντιθέσεως ή του ανταγωνισμού που εκδηλούται μεταξύ της πρωταρχικής Μονάδος του ενοποιημένου Κόσμου , και μιας άλλης μονάδος , ατομικοποιημένης και ενεργούσης ως μονάδος ανεξαρτήτου . Εκ των αντιλήψεων αυτών πολλοί διανοηταί ( και ο Άγ.Αυστίνος) εθεώρησαν τον 11 ως σύμβολον εσωτερικής διαμάχης , δυσαρμονίας , αντιτάξεως και παραπλανήσεως(…)Εφαρμόζεται ιδιαιτέρως εις την επανάστασιν των Αγγέλων, εις την εισαγωγήν της αμαρτίας στο Σύμπαν (Αllendy).(…)Ένδεκα είναι επομένως ο Πειρασμός , ο κίνδυνος που διατρέχει κάθε ελεύθερον πλάσμα να αποχωρισθή του Θεού .
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑ
Η Δωδεκάς , ο αριθμός Δώδεκα , θεωρείται όριον τελειότητος των αιτίων που συγκεντρώνουν τα όρια του Κόσμου προς Κέντρον και προς τας ουρανίας διατάξεις. Ο σημαντικότερος χαρακτήρ της δωδεκάδος από αριθμολογικής απόψεως είναι ότι σχηματίζεται δια του πολλαπλασιασμού του 3Χ4 , είναι δηλαδή μια τριπλή τετράς .
Πρόκλος : “Και επειδή το σχήμα της ψυχής είναι όπως ένα Χ και η μορφή της είναι δυαδική – διότι η τομή γίνεται εις δυο μέρη – η δε δυάς πολλαπλασιαζομένη επί την εξάδα , που είναι ο πρώτος θεμελιώδης αριθμός του Χ ( του 600) δίδει την δωδεκάδα , δυνάμεθα να συναγάγωμεν τας 12 αρχικάς πρώτας ψυχάς ( των δώδεκα θεών)”.
Θεόδωρος Αξιώτης : Το Δωδεκάεδρο είναι ένα κωνικό πολύεδρο με 12 γωνίες που έχει την μοναδική ιδιότητα να μπορεί γεμίζει όλον τον κενό χώρο . Την ιδιότητα αυτή την έχουν το ισόπλευρο τρίγωνο , το τετράγωνο και το εξάγωνο , που οι αριθμοί των πλευρών τους είναι υποπολλαπλάσιοι του 12 .
Οι Πυθαγόρειοι και ο Πλατωνικοί θεωρούσαν το Δωδεκάεδρο σύμβολο του κόσμου . Ο Πυθαγόρας θεωρείται ότι έλυσε το γεωμετρικό πρόβλημα του συμβόλου αυτού και της εγγραφής του σε μια σφαίρα. Κατά τον Πλούταρχο το σχήμα αυτό είναι ιερό , γιατί έχει 360 ορθογώνια τρίγωνα . Το 360 όμως ανταποκρίνεται στις υποδιαιρέσεις του ζωδιακού κύκλου , αλλά και στο Σειριακό ημερολόγιο των Ελλήνων , που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι και άλλοι λαοί . “Έναστρα δωδεκάεδρα συναντούμε στο Παραί-λε-Μονιάλ(…) ένα από αυτά περιβάλλεται από δυο κουκουνάρες. η σύνθεση αυτή μας οδηγεί και μας διαφωτίζει “-Μαρσέλ Μορώ). Το κουκουνάρι είναι το σύμβολο του Διονύσου , που απεικονίζει την δημιουργία του κόσμου από το αρχέτυπο , το ΕΝΑ .(…) Οι Θεοί των Ελλήνων, των Αιγυπτίων, των Χαλδαίων, των Ετρούσκων, των Ρωμαίων και όλων των λαών της Γης ήταν 12 . Η σύνθεση των ιερατικών και πολεμικών συμβουλίων ήταν 12 . Ο μυσταγωγικός χαρακτήρας του αριθμού αυτού εμφανίζεται στους 12 αποστόλους.(…)
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
