35.Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΕΤΡΑΚΤΙΝΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΕΡΓΟΣ ΘΕΙΑ ΔΟΜΗ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΩΝ.

Ο ισοσκελής Ελληνικός Σταυρός (crux quadrocta), το ιερόν τετρακτίνιον, λατρεύεται ήδη από την Προϊστορική Εποχή ως ενεργός δομική εμφάνεια του Φωτός της Ζωής, ως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα ! Ο Σταυρός αποτελεί την δομή του Φωτός, της Βαρυτικής Έλξης, της Αγάπης και του Γενετικού Κώδικα της Ζωής στην κυματική ελικοειδή κίνησή τους στους Συμπαντικούς Κόσμους. Στον Αρχαιοελληνικό Πολιτισμό η κυματική διάδοση των ενεργειών αυτών παρίσταται συμβολικώς με την μορφή όφεως, όπως δείχνουν τα αρχαία ευρήματα του Μινωικού πολιτισμού με τις Θεές των όφεων και, γενικότερα, η Θεά Αθηνά στο Ολυμπιακό Δωδεκάθεο, με τα φιδάκια στον τράχηλόν της και τον Εριχθόνιον όφιν ως φρουρόν των Ιερών της. Οι εικόνες αυτές, δηλαδή, παριστούν τις ισχυρές Θείες Δυνάμεις της Θήλειας Δημιουργικής Αρχής, αριθμού 2, ως προβολής του Ενός Αγαθού Παντός, που διαχειρίζονται και ελέγχουν τις Συμπαντικές Ενέργειες!!! Έτσι ο Σταυρός αποτελεί ενεργό σύμβολο της ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ, που ανελίσσεται μέσα στους Κόσμους της Δημιουργίας!!!.

Ο επιμήκης Σταυρός ( crux immissa) του Μυστηρίου της Ζωής, που αποτελείται από 6 τετράγωνα(κύβους), με τον κάθετο άξονα μακρύτερο, συμπτυσσόμενος σχηματίζει κύβον, την χαρακτηριστική πρωταρχική δομή της Γαίας- Υλικής φανέρωσης της Όλης Δημιουργίας (ΓΑΙΑ=6 αριθμοσοφικά, διότι Γ=3+ Α=1+ Ι=10+ Α=1 =15 και 1+5=6) . Ο Εσταυρωμένος Ορφεύς και Ιησούς Χριστός, επάνω στον επιμήκη Σταυρό, παριστά τον εν-κυβοτισμό της ενσαρκωμένης Ψυχής σε υλικό σώμα στον Γήινο Υλικό Κόσμο των παθών, του πόνου, της θνητότητας και της ενάρετης δράσης προς μεταλλαγήν του σκότους σε Φως. Η Τελετουργική Σταύρωσις των Μυστών-Εποπτών σημαίνει Ενσάρκωση της Ψυχής με υλαίους χιτώνες συνιστώντες το Σώμα, ενώ η Ανάστασις επιτελείται στον ισομήκη ισοσκελή (Ελλη-νικό)Σταυρό Φωτός εντός κύκλου-του Παντός. Η ιστορική Σταύρωσις του Ιησού Χριστού έγινε από τον αντίμαχο (Ρωμαίους και Εβραίους) προκλητικά προς εμπαιγμόν του Μεγάλου Πνευματικού Διδασκάλου και Θεωθέντος Ιησού Χριστού και των Αληθειών και Μυστηρίων που εδίδασκε προς Αρετήν και Θέωσιν των ανθρώπων.

Από τον οκτακυβικό Σταυρό της Ενσαρκώσεως της Ψυχής στον Γήινο Υλικό Κόσμο (ΚΥΒΟΣ/ΓΑΙΑ :6) , έως τον μαρτυρικό Σταυρό του βίαιου θανάτου, μεσολαβούν οι αιώνες βαρβαρότητας, άγνοιας, αδικίας, κακών παθών και ύβρεως των κατώτερων ανθρωποειδών ενάντια στην Αθωότητα και Αλήθεια των Δικαίων εκφραστών της νομοτελειακής μας Ενθεώσεως. Στο τετραδιάστατο συνεχές η ενανθρώπισις του Ιησού προβάλλεται σε Σταυρό αποτελούμενο από 8 εξαέδρους κύβους. Ο αριθμόλεξος του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ είναι 8 και το πνευματικό του σύμβολο είναι ο οκτάκτινος και τετράκτινος Σταυρός Φωτός !!!

Δυο εξαιρετικοί ζωγραφικοί πίνακες του Salvador Dali με θέμα “Τhe Gross- Ο Σταυρός”: ο πρώτος εμφανίζει την Υπαρξιακή Αριθμοσοφική διάσταση του Εσταυρωμένου και ο δεύτερος την ιστορική βίαιη εκτροπή του Μυστηρίου της Σταυρικής Ενσαρκώσεως από τους εξουσιαστές, που ήθελαν τον άνθρωπο δούλο του Θεού και της κοσμικής εξουσίας, ενώ ο Χριστός διδάσκει την Θέωσιν του ανθρώπου ως Υιού του Θεού Πατρός… Τρίτος πίνακας “Ο Χριστός Σταυρωμένος” του Diego Velazquz “Christ crucified”.

” Ο Ι ησούς Χριστός ενηνθρώπισεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν”!!! (Άγιος Αθανάσιος)

ΙΗΣΟΥΣ: “Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι “!!!

“Πάτερ, αγίασον αυτούς εν τη Αληθεία Σου,…ίνα ώσιν έν καθώς ημείς έν εσμέν”!!!

Η ΜΥΗΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ της Ζωής του Κάθε Ανθρώπου ανάγεται στον λόγο του ΧΡΙΣΤΟΥ “αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι” στον ανελικτικόν Αγώνα της ΑΡΕΤΗΣ, της ΑΓΑΠΗΣ, ΕΙΡΗΝΗΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ως την Υπερσυνείδηση του ΦΩΤΟΣ. (η λέξις ΦΩΣ τονιζόμενη με οξεία σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ, δηλαδή ο Άνθρωπος είναι δυνάμει Φως εκ του ΘΕΙΟΥ ΦΩΤΟΣ).

Η εμφάνιση του Σταυρού είναι τόσο παλαιά, όσο σχεδόν είναι και ο Άνθρωπος.

Στην κεντρική Μακεδονία, όπου πρωτοπαρουσιάζεται ο Αρχάνθρωπος των σπηλαίων της Χαλκιδικής, ο οποίος εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη και ως την Γαλιλαία, βρέθηκε εγχάρακτος τριπλά περιγεγραμμένος Σταυρός σε λίθο πολλών χιλιάδων ετών της Νεολιθικής εποχής. Οι Σαρακατσάνοι της περιοχής , ορεσίβιοι κτηνοτρόφοι , που θεωρούνται από τους ανθρωπολόγους ερευνητές ως ο αρχαιότερος πληθυσμός της Ευρώπης, έφτιαχναν τις καλύβες τους με διασταυρωμένους κορμούς δένδρων και τοποθετούσαν στην κορυφή τους σταυρό ως σύμβολο δύναμης της ζωής σε ένωση με τον Κόσμο υπό την θεϊκή προστασία του Ήλιου. Σταυρό έχει και το πανάρχαιο φλάμπουρο των Σαρακατσάνων και τον έφεραν με τατουάζ στο δέρμα τους γυναίκες και άνδρες, για προστασία, δύναμη και γονιμότητα . Αυτοί τον διέδωσαν με τις μετακινήσεις τους και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης. Στις Άλπεις βρέθηκε διατηρημένο στον πάγο λείψανο ανδρός(άνω των 4.000 ετών), που φέρει στο δέρμα του τατουάζ με σταυρούς. Στους Σαρα κατσάνους βρίσκομε τον Σταυρό σε κίνηση, εντός περιγεγραμμένου κύκλου, όπως ο τροχός . Εδώ διατηρείται ως τις ημέρες μας και μια πανάρχαιη μορφή Χορού, η Κάτσα.(<κασ-…= ενώνω, αδελφώνω και Ομηρική λέξις κάσις=αδελφός, κασιγνήτη…) ή Σταυρωτό, όπου χορεύουν 4 χορευτές, που σχηματίζουν Σταυρό κρατώντας τις άκρες δυο μαντηλιών σταυρωτών μεταξύ τους, σχηματίζοντας Σταυρό. Όταν χορεύουν οι Σταυροί των μαντηλιών των χορευτών διαγράφουν κύκλους. Ο Σταυρικός Χορός των Σαρακατσαναίων μάς παραπέμπει στον στίχο του Ορφικού Υμνου προς τιμήν του Ήλιου :

“κράσιν έχων ωρών, τετραβάμοσι ποσσί χορεύων…”=έχοντας την ένωσιν των εποχών(ο Ήλιος ενώνει σταυροειδώς τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες, δημιουργώντας τον κύκλο των εποχών), χορεύοντας με τέσσερα πόδια (…προσφάτως Ιάπωνες επιστήμονες φωτογράφησαν τέσσερις πύρινους πλοκάμους σε σχήμα σταυρού, προβεβλημένους από τον Ηλιακό δίσκο).

“Αρετή με τις τέσσερις ορθές γωνίες”

Οδυσσέας Ελύτης

ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ εγγεγραμμένος σε κύκλο βρέθηκε στα άδυτα σπηλαίου αφιερωμένου στην Θεά ΕΙΛΕΙΘΥΊΑ προστάτιδα των γεννήσεων, σύμβολο της μητρότητας και γονιμότητας, στην αρχαία Ἴνατο (Τσούτσουρα) Ηρακλείου Κρήτης, από το 1.900-1.700 π.Χ.

Σταυρόσχημα ανθρωπόμορφα προϊστορικά γλυπτά ειδώλια της Χαλκολιθικής εποχής από το 3.000 π. Χ. βρέθηκαν στον Πωμό της επαρχίας της Πάφου στην Κύπρο και ανήκουν στον ευρύτερο κύκλο της Κυκλαδικής Τέχνης. Παριστούν Ανθρωπόμορφο Σταυρό, με ανοιχτά οριζοντίως χέρια, που φορεί περιδέραιο ισοσκελή Σταυρού. Κάποια έχουν στην οριζόντια θέση χεριών έναν άνθρωπο. Αν θεωρηθεί αυτό ως παιδίον, τότε εικάζεται ότι το ειδώλιο παραπέμπει στην Θεά Εστία που συνήθιζαν να την παριστούν ως Μητέρα με Παιδί, επειδή προστατεύει την οικογένεια. Άλλως, ο οριζόντιος άνθρωπος που διασταυρώνεται με τον κάθετο-όρθιο άνθρωπο, ίσως εννοεί την δια του θανάτου μετάβαση στην Αιώνια Ζωή, που εξεικονίζει ο Σταυρός.

Ιστορικές αναφορές για τον σταυρό στην κατασκευή κατοικιών μας δίδουν τα Ομηρικά έπη και ο Θουκυδίδης για την κατασκευή τειχών, ο Ηρόδοτος(“τρεις σταυρούς υπίστησι…”), καθώς και οι Ξενοφών, Διόδωρος Σικελιώτης και Αππιανός(για γέφυρες). Τέτοιους οικοδομικούς σταυρούς στέρεης δομήσεως βρίσκομε στα αρχαία οικοδομήματα της Θήρας, της Κρήτης και σε άλλες περιοχές, όπου διατηρούνται παραδοσιακά ως σήμερα.

Για τον σταυρό ως όργανο θανάτου αναφέρουν ο Ηρόδοτος για Μήδους και Πέρσες και ο Διόδωρος Σικελιώτης για Ασσυρίους και Ινδούς. Απ’ αυτούς το πήραν και ο Αιγύπτιοι, ενώ οι Έλληνες και Ρωμαίοι από την Καρχηδόνα. Ο Θουκυδίδης και ο Ξενοφών θεωρούν ότι η θανατική σταύρωση προήλθε από τους μυτερούς πασσάλους των περιτειχίσεων, όπου σκαρφάλωναν οι επίδοξοι καταχτητές εχθροί κι αργότερα τοποθετούσαν σε αυτούς αιχμαλώτους ή καταδικασμένους και η βαρύτητα τους εξόντωνε βασανιστικά.

Οι αρχαιότεροι Σταυροί βρέθηκαν στην Μακεδονία, στις στέπες της Κεντρικής Ασίας και στην αρχαία Αλτάϊ (σύνορα Καζακστάν-Μογγολίας) και είναι ισοσκελείς.

Στον πολιτισμό των Ασσυρίων ο Σταυρός είναι σύμβολο της Ηλιακής Θεότητας και της Θεότητας που ελέγχει τις καιρικές συνθήκες. Σε αρχαιολογικά ευρήματα, ο Ασσύριος βασιλιάς Ασουρνασιρμπάλ φορεί ως περιδέραια δυο σταυρούς: τον τετράκτινο ισοσκελή Σταυρό και τον οκτάκτινο, τείνοντας το δεξί του χέρι προς το παγκόσμιο οκτάχτινο σταυρικό σύμβολο του Πνευματικού Φωτός, με ενωμένα τρία δάκτυλα, αντίχειρα ,δείκτη και μέσο, όπως οι Χριστιανοί για να “κάνουν τον σταυρό τους” .

Ο ισοσκελής Σταυρός ανέκαθεν ήταν σύμβολο των θαλασσοπόρων Ελλήνων, εικονίζοντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος. Για την ασφαλή πλεύση τους στα ποντοπόρα ταξίδια οι Μινωίτες είχαν εφευρέσει τον αρχαιότερο υπολογιστή, που έδινε συντεταγμένες με βάση την θέση των αστερισμών, του Ήλιου και της Σελήνης, καθόριζε τις εκλείψεις και το ημερολογιακόν έτος . Ο ισοσκελής Σταυρός είναι σύμβολο ένωσης Ζωής και Ανάστασης, διότι η Ψυχή δεν χάνεται αλλά επανασαρκώνεται σε νέο σώμα του υλαίου πεδίου ή μεταβαίνει σε ανώτερες πνευματικές διαστάσεις. Για τον άνθρωπο, που ζει στο υλαίον πεδίο, ο Θεός που του επιχορηγεί τα πάντα για την ζωή, όταν φθάσει στο τέλος του βίου του, ο Θεός(Ήλιος) τον ανασταίνει σε μια νέα ζωή και νέο βίο εντός του υλαίου πεδίου.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εικόνα του Μινωικού Πολιτισμού, όπου η γυναικεία μορφή( πιθανόν ιέρεια) φοράει 2 σταυρούς σε περιδέραιο, κρατεί “κομβοσχοίνιο”, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν “μάστιξ”, στην μπλούζα της φέρει συμβολικά ιερά γράμματα, το Λ του Ηλιακού Πνευματικού Φωτός, το Ν του Νοός, το Η της διπλής ηλεκτρομαγνητικής καθόδου των θείων ενεργειών και στην φούστα της προβάλλονται τετρακτίνια…Αυτή η εικόνα και ο μαρμάρινος ισοσκελής Ελληνικός Σταυρός,(από το 1.500 π.Χ.) που ανακαλύφθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα της Κνωσού, μεταξύ δυο γυναικείων θεοτήτων, από τον Έβανς, αποδεικνύουν την ύψιστη Ιερουργία του Πνευματικού Φωτός, που παρίσταται δια του Σταυρού αυτού, χιλιάδες χρόνια πριν την Χριστιανική Θρησκεία, η οποία αποτελεί συνέχιση των αρχαιοτάτων Ελληνικών Ιδεών…

Ο Σταυρός στα Μαθηματικά πεδία δηλώνει την ένωσιν. Σε συναισθηματικό επίπεδο εκφράζει την αδελφοποίηση . Σε Θεουργικό επίπεδο δηλώνει την ένωσιν με το Θείον, την Θέωσιν. Ετυμολογικά προέρχεται από το θέμα “στα” του ίστημι (<σίστημι), ως σχετιζόμενος με οικοδομήσεις για στερεότητα , ασφάλεια και προστασία. Σύμφωνα με τον Κώδικα του Έλληνος Λόγου η λέξις ΣΤΑΥΡΟΣ με την δυναμική κάθε γράμματος σημαίνει: (Σ)εσωτερίκευση+ (Τ) στερεωμένη ισχυρώς +(Α) αρχικής δύναμης-πηγής +(Υ) με μεγάλη συγκέντρωση +(Ρ) ροής + (Ο) σε ορισμένον τόπον +(Σ)εσωτερικώς σειομένη και σημαίνουσα. Ενώ οι Πυθαγόρειοι ονομάζουν τον ισοσκελή Σταυρόν Τετρακτύν και Ιερόν Τετρακτίνιον, που αποδίδει τα τέσσερα βασικά στοιχεία της Φύσης : Αέρα, Φωτιά, Ύδωρ και Γην, και ορκίζονταν σε αυτό μοναδικόν και Μέγαν Όρκον ως προς την Πηγήν της αενάου Φύσεως και Αρμονίας των Συμπάντων. Τα ενδύματα των Ολυμπίων Θεών, σε αγγειογραφίες και γλυπτές εικονίσεις τους, είναι ολογεμάτα σταυρούς τετράκτινους και οκτάκτινους. Στα διαζώματα και στις μετόπες των αρχαιοελληνικών ναών βρίσκεται το ιερόν τετρακτίνιον της Αιωνίου Ζωής στην διπλή του έκφανση, ως οκτάκτινον δομικό σύμβολο του Φωτός και της Αγάπης, συν το τριπλό πολλαπλάσιό του, που κορυφώνεται στον δωδεκαπέταλο Ρόδακα, ως σύμβολο του δωδεκαέδρου Αιθέρος !!!

Σταυροί στο ένδυμα της θεάς Αρτέμιδος

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ είναι Αρχετυπικό Σύμβολον. Το Σύμβολον είναι ο σχηματικός φορέας του Παγκόσμιου Νόμου ή της Θείας Σκέψης στα επόμενα από τα Αρχετυπικά Πεδία του Κόσμου. Έτσι, τα Πρότυπα Γεωμετρικά Σχήματα γίνονται τα Ιερά Σχήματα, ενώ οι Αρχετυπικοί Ήχοι μεταβάλλονται σε λέξεις Δυνά-μεως, ψαλμούς και μάντρας…Τα Αρχέτυπα Σύμβολα, που ο Πυθαγόρας τα προσδιόρισε με αριθμούς, γεωμετρικά σχήματα και θεωρήματα, δείχνουν την συμμετοχή της σοφίας, της αρμονίας και της δικαιο-σύνης στον σχηματισμό του Κόσμου. Τα Αρχέτυπα είναι η βάση του σχηματισμού του Σύμπαντος αλλά και το υπόδειγμα νόμων ηθικών και φυσικών, που θα πρέπει να ακολουθήσει η ατομική ζωή για την εξέλιξή της. Ηθική είναι η πνοή του Παγκόσμιου Νόμου, που θα πρέπει να εκφραστεί και να εφαρμοσθεί σε πλανητικό και ατομικό επίπεδο. (Εσωτερική Φιλοσοφία Blavatsky)

Το Αρχετυπικό Σύμβολο του Σταυρού προβάλλεται σε όλους τους Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς, σύνθετο και με μορφή άνθους, όπου συπυπάρχουν εμφανώς ο τετράκτινος, ο οκτάχτινος και ο δωδεκάκτινος Σταυρός, αντιπροσωπεύοντας τα ανάλογα πνευματικά πεδία. Το Ιερόν Τετρακτίνιον των Πυθαγορείων, η δομική “λίθος”της Δημιουργίας, σημαίνει τον Δυναμικόν Ενεργισμό του Φωτός, της Ζωής, της Έλξης-Βαρύτητος, της Αγάπης, εγείροντας την Κωδική Μνήμη των όντων ` πολλαπλασιασμένο επί 2 αποτελεί το οκτάκτινον του Πνευματικού Λόγου(που το συναντούμε στο Θιβέτ κ.α.) και τριπλασιασμένο αποδίδει το 12 του Αιθερικού Πεδίου(βλ. ανωτέρω εικόνα).

Στο Ιερό του Ασκληπιού της Επιδαύρου προβάλλεται διπλός οκτάκτινος Σταυρός και με την μορφή οκταπέταλου κρίνου, αποδίδοντας το δεκαεξάκτινον (βλ. Βεργίνα, Ιαπωνία κτλ….).

Με διαφορετικές μορφές ο Σταυρός εμφανίζεται και λατρεύεται λειτουργικά σε μεγάλες θρησκείες της αρχαιότητας : Ζωροαστρική ή Χαλδαϊκή, Βαβυλωνιακή, Αιγυπτιακή, Βουδιστική, Κελτική, Χριστιανική κ.α…και τον απαντούμε μέχρι και τους αρχαιότατους γηγενείς της Αυστραλίας Αβοργίνες.

Δεκαεξάκτινος Σταυρός

Ο Αιγυπτιακός Σταυρός Ανκχ (crux ansata), αποτελούμενος από Τ με κύκλο στην κορυφή του, λένε ότι συμβολίζει την ένωση των γεννητικών οργάνων και αποτελεί σύμβολο γονιμοποιήσεως . Αυτό εικονίζεται όταν κάποιος Θεός αγγίζει με τον Σταυρό Ανκχ έναν θνητό και όταν αγγίζει κάποιον μουμιοποιημένον, του χαρίζει το αθάνατο νερό της Ζωής. Οι Αιγύπτιοι φορούσαν τον Ανκχ ως φυλακτό και έφτιαχναν καθρέφτες στο σχήμα του. Χρησιμοποιούσαν και τον Ελληνικό ισοσκελή Σταυρό στην ενδυμασία ή στον καλλωπισμό τους(περιδέραια, σκουλαρίκια…). Ο Σταυρός Ανκχ της Ίσιδος συμβολίζει τον κύκλο της ατομικής ζωής στην αντικειμενικότητα. Η κάθετη γραμμή εκφράζει την πνευματικότητα και η οριζόντια την ύλη. Ο κύκλος επάνω στην ένωσή τους συμβολίζει τον πνευματικόν κόσμον.

ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΕΤΡΑΚΤΙΝΙΟΝ των Πυθαγορείων, ο ισοσκελής Σταυρός, εκφράζει τα 4 τέσσερα στοιχεία της ΤΕΤΡΑΚΤΥΟΣ, της Πνευματικής Ζωής στην εκδήλωσή της. Είναι οι 4 τέσσερις πρώτοι αριθμοί, οι οποίοι παράγουν όλους τους υπολοίπους, και δημιουργούν δομικά τον κόσμον.

Ο Κροσωτός Τετράκτινος ισομήκης Σταυρός Σβάστικα αποτελεί πανάρχαιο σύμβολο της περιστροφικής ροής κι ευδαιμονίας, ήδη από την Νεολιθική εποχή και απαντάται σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς (Ινδικό, Θιβετιανό, Περσικό, Χετιτικό, Κελτικό, Γερμανικό, Ελληνικό κ.α.). Η Σβάστικα έχει δυο τύπους: δεξιόστροφη, που δηλώνει τον τροχό της μορφής και το παρελθόν, και αριστερόστροφη, που σχετίζεται με την συνειδητότητα, που στοχεύει στην εφαρμογή του Θείου Νόμου διά μέσου των κύκλων της μορφής και δηλώνει το μέλλον… Η κακή χρήση αυτού του ιερού αρχετυπικού συμβόλου από προσωπικές χωριστικές δυνάμεις προκάλεσε τον αποτροπιασμό και την απαξίωσή του από τους περισσοτέρους, που αγνοούν τον πανάρχαιον αρχετυπικόν συμβολισμό του και το συνδέουν με τις φρικαλεότητες του φασισμού-ναζισμού, που το είχε προβάλει ως έμβλημα των πολεμικών του κατακτήσεων. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η σωστή πληροφόρηση και η αποδέσμευση του συμβόλου από όργανα του κακού.

Τι σημαίνει Ο ΣΤΑΥΡΟΣ στις τρεις αυτές απεικονίσεις, των πανάρχαιων Κυκλαδικών Αιγαιακών ειδωλίων, του Ορφέως και του Ιησού Χριστού ;;; Σε πόσο βάθος χιλιετιών φθάνει η λειτουργική σύνδεση του ανθρώπου με τον Ενεργό Σταυρό;;; Ποιοι διέστρεψαν το ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ σε οδυνηρή ατιμωτική θανατική τιμωρία των αντιπάλων της εξουσίας;;;…

Προβληματιστείτε, ερευνήστε και απαντήστε, εγκαινιάζοντας την ουσιαστική σχέση σας με τον Θεϊκό Ζωντανό ΣΤΑΥΡΟ, το Ιερόν Τετρακτίνιον με τις 4 ορθές γωνίες της Αρετής…….