Τα Ενεργειακά Κέντρα – Τσάκρας – του Ανθρώπου
Στο συναρπαστικό ταξίδι προς αυτογνωσία και γνώση του Κόσμου, συνεχίζουμε τον υπέροχο περίπατο προς τον μακρύ δρόμο των αγαλμάτων… Αντίκρυ μας, επάνω σε άμμο χρυσή θαλασσινή, κάθεται ένα παιδί μ’ έναν καθρέφτη στο χέρι, όπου επίμονα παρατηρεί να δει ποιος είναι.
−«Ανθρώπων δε ψυχαί είδωλα αυτών ιδούσαι οίον Διονύσου εν κατόπτρω εκεί εγένοντο άνωθεν ορμηθείσαι», γράφει ο Πλωτίνος στις Εννεάδες*, λέγοντας ότι των ανθρώπων οι ψυχές, όταν είδαν τα είδωλά τους (τις εικόνες της μορφής τους) όπως του Διονύσου μέσα σε καθρέφτη εκεί ευρέθησαν ξεκινώντας από επάνω.
Τώρα το παιδί αφήνει πλάι τον καθρέφτη, ρίχνοντάς του φευγαλέα κάποιες ματιές και πιάνει ένα- ένα τα παιχνίδια, που είναι απλωμένα εμπρός του, λέγοντας με τη σειρά το όνομά τους : κώνος,ρόμβος,αστράγαλος*, σφαίρα,στρόβιλος,μήλα και πόκος. Σηκώνεται, κοιτά αμίλητο τον ήλιο, σαν κάτι να του γνέφει, και μαλακά καθίζει διπλοπόδι, στη στάση του Λωτού, με διπλωμένο το χέρι το αριστερό πάνω στο θώρακα, ενώνοντας σε κύκλο δείκτη κι αντίχειρα, σαν να κρατεί τον μίσχο ενός λουλουδιού, και με του δεξιού όρθιου χεριού τα δάκτυλα κλείνει κι ανοίγει εναλλάξ τα ρουθούνια της μύτης του απ’ τα πλάγια, ανασαίνοντας αργά και με μέτρο : 2 εισπνοή – 8 κράτημα – 4 εκπνοή και, κατόπιν πολλαπλασιάζοντας επί 4 ετούτον τον ρυθμό, εργάζεται την εναρμόνισή του με τον Κόσμο.
Από κοντά περνούν χαμογελώντας δυο λευκοντυμένοι μακρυμάλληδες, ωραία στοχαστικοί : ο Ηράκλειτος και ο Ιησούς, επισημαίνοντας :
−«Αιών παις εστι παίζων, πεσσεύων ∙ παιδός η βασιλείη». Η αιωνιότητα είναι παιδί που παίζει κύβους ∙ του παιδιού είναι η βασιλεία.
―« Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς εμέ και μη κωλύετε αυτά·των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού.αμήν λέγω υμίν, ός εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν».
Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα και μη τα εμποδίζετε· διότι δική τους είναι η βασιλεία του Θεού. αμήν σας λέγω,οποιοσδήποτε δεν δεχθεί την βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δεν μπορεί να εισέλθει εις αυτήν.**
Κοιτούμε το παιδί, προσηλωμένο στην μυητική του άσκηση, και με έκπληξη θαυμάζουμε ένα φως πρωτοείδωτο που το περιβάλλει ολόκληρο κι αστράφτει το πρόσωπό του θεία γαλήνη.
Η συνοδός μας Αριστέα μας εξηγεί :
−Ο κώνος, ο ρόμβος, ο αστράγαλος, η σφαίρα, ο στρόβιλος, τα μήλα και ο πόκος είναι τα επτά «Παίγνια του Διονύσου», τα παιχνίδια που, μαζί με το κάτοπτρο – τον καθρέφτη – αποτελούν τα σύμβολα των Ορφικών μυήσεων, για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην αυτογνωσία και στον έλεγχο των δυνάμεών του, ενώνοντάς τον με τον Σύμπαντα Κόσμο.
Η τέχνη της Ζωής χρειάζεται τη γνώση του Φυσικού Νόμου για να εναρμονίσει την λειτουργία των 13 συστημάτων του ανθρωπίνου σώματος, που είναι τα εξής : Πεπτικό – Γαστρεντερικό, Ενδοκρινολογικό, Αναπνευστικό,Καρδιαγγειακό, Ανοσο-ποιητικό, Ηπατικό – Χολής – Παγκρέατος, Αιμοποιητικό, Νευρικό, Δερματικό, Ου-ρογεννητικό, Μεταβολικό, Μυοσκελετικό, Βιο-ψυχοσωματικό.
Σημειώσεις : * Αστράγαλοι : αργότερα κύβοι ονομάστηκαν (πεσσοί). Μοιάζουν με το εξόγκωμα του άκρου ποδιού εκεί που ενώνει με την κνήμη. Το παιχνίδι παιζόταν πάνω σε μάρμαρο: έρριχναν 4 αστραγάλους από την παλάμη ή από πυξίδα (πύργος).Κάθε αστράγαλος είχε 4 επίπεδες πλευρές με στίγματα και τις υπόλοιπες στρογγυλές. Η πλευρά με στίγμα ένα βρισκόταν απέναντι στην πλευρά με στίγμα έξι, η τρία απέναντι στην τέσσερα.Ως άριστη ρίψη θεωρούσαν αυτήν που κάθε αστράγαλος είχε διαφορετική θέση από τους άλλους,διαφορετικό αριθμό∙οπότε τον αποκαλούσαν «Αφροδίτη» ή «Μίδας» ή «Ηρακλής» . Χείριστη ρίψη ήταν,όταν όλοι έδειχναν ίδια πλευρά, οπότε την ονόμαζαν «Κύων». .Ωστόσο, ο κύβος είναι γεωμετρική συμβολική αναπαράσταση του υλικού κόσμου. **Πλωτίνος «Εννεάδες»VI 12 , 381 και Ιησούς από Ευαγγέλιο Λουκά ιη΄17
Τα επτά παιχνίδια του θεού Διονύσου αντιστοιχούν στα επτά κέντρα ενέργειας (τσάκρας) μέσα στο αστρικό μας σώμα. Πέρα από το φυσικό μας σώμα οι σοφοί γιόγκις πιστεύουν ότι ο άνθρωπος κατέχει δύο ακόμη σώματα : το αστρικό και το αιτιατό. Η δύναμη της ζωής, η ζωική ενέργεια – Πράνα – μεταφέρεται μέσα στον αέρα, στην τροφή, στο νερό και στο φως του ήλιου και ζωογονεί όλες τις μορφές της ύλης. Η Πράνα είναι ο ζωτικός δεσμός ανάμεσα στο αστρικό και στο φυσικό σώμα και κυλάει μέσα από περίπου 72 χιλιάδες κανάλια – Νάντας – σαν μια ανιούσα ώθηση, όμως υπάρχει και ως αρνητική ενέργεια κατιούσα – απάνα. Όταν ενώνονται και οι δυο μέσα στο Μουλαντάρα τσάκρα, δηλαδή στη βάση της σπονδυλικής στήλης, που αντιστοιχεί στο ιερό πλέγμα, τότε ξυπνά η δύναμη της Κουνταλίνι, της στατικής κοσμικής ενέργειας, που βρίσκεται κοιμισμένη στο νωτιαίο μυελό, που αντιστοιχεί στο πιο σημαντικό νευρικό κανάλι του αστρικού σώματος – τη Σουσούμνα. Σε κάθε πλευρά της Σουσούμνα βρίσκονται δυο άλλα κανάλια – νάντις – η Ίντα και η Πιγκάλα, που αντιστοιχούν στα συμπαθητικά γάγγλια του νωτιαίου μυελού. Όταν η κοιμισμένη Κουνταλίνι ενέργεια ξυπνά, αρχίζει να ανυψώνεται στη Σουσούμνα μέσα από τα επτά τσάκρας – κέντρα ενέργειας. Η Κουνταλίνι ξυπνά με την Πραναγιάμα-ελεγχόμενη αναπνοή και άλλες γιογκικές ασκήσεις. Γιόγκα είναι η ένωση της ατομικής ψυχής με το απόλυτο.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογική Παράδοση, ο άνθρωπος γεννήθηκε από τις στάχτες των κατακεραυνωμένων από τον Δία Τιτάνων, που είχαν κατασπαράξει κι έφαγαν το σώμα του θεού Διονύσου Ζαγρέα, που τότε βρισκόταν σε παιδική ηλικία. Μονάχα την καρδιά γλίτωσε η θεά Αθηνά και ο Ζεύς ξαναγέννησε το νέο Διόνυσο Ελευθερέα. Επειδή, λοιπόν, ο άνθρωπος έχει διπλή φύση : υλική–τιτάνεια και θεϊκή Διονυσιακή–πνευματική, φέρνει μέσα του τον πνευματικό συμπαντικό Νόμο, που ο Θεός Διόνυσος διδάσκει με ειδική μύηση – άσκηση του ανθρώπου, προς απελευθέρωση της ψυχής του από την ύλη, με στόχο τον θείο της προορισμό.
Η μύηση αυτή του ανθρώπου γίνεται με τα Ορφικά Μυστήρια, τα οποία μέσω των Πυθαγορείων φιλοσόφων διαδόθηκαν μέσα στους αιώνες και έφθασε ο απόηχός τους – διότι ήσαν απόρρητα για τους πολλούς – μέχρι σ’ εμάς. Όσον αφορά στον κύκλο των ασκήσεων, η ομοιότητα με τη Γιόγκα των Ινδιών οφείλεται στον ένα, κοινό παγκόσμιο πολιτισμό που είχε η ανθρωπότητα από την πολύ βαθιά αρχαιότητα.
Έτσι, λοιπόν, κάθε «παίγνιο του Διονύσου» αντιστοιχεί σε ένα από τα επτά κέντρα ενέργειας – τσάκρας – του αστρικού μας σώματος. Κάθε κέντρο απεικονίζεται μ’ έναν ορισμένον αριθμό πετάλων, που αντιστοιχεί στον αριθμό των νάντις-νευρικών καναλιών , που απορρέουν απ’ αυτό . Κάθε πέταλο αντιπροσωπεύει μία ηχητική δόνηση που παράγεται, όταν η ενέργεια Κουνταλίνι περνά μέσα από τα τσάκρας. Όλα τα τσάκρας, εκτός από το ανώτερο Σαχασράρα, έχουν καθένα το δικό τους χρώμα, στοιχείο και Μπίτζα Μάντρας (Σπερματικές ιερές συλλαβές, λέξεις ή φράσεις που αναφέρονται στη δύναμη της Θεότητας ή ενός Στοιχείου) και βοηθούν στο συντονισμό του νου προς το αντικείμενο του Διαλογισμού).
Αυτά τα έξι τσάκρας – κέντρα αντιστοιχούν μέσα στο φυσικό σώμα στα νευρικά πλέγματα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Καθώς η Κουνταλίνι περνά μέσα από κάθε τσάκρα, διαφορετικά στάδια της συνείδησης εκδηλώνονται. Όταν αγγίζει το ανώτερο κέντρο Σαχασράρα, ο γιόγκι φτάνει στην υπερσυνείδηση – σαμάντι, σ’ ένα πεδίο ύπαρξης πέρα από τον χρόνο, το χώρο και την αιτιατότητα. Είναι το φωτεινό πεδίο, όπου φθάνουν οι Μεγάλοι Μύστες και έρχονται σε επαφή με τις αιώνιες αλήθειες, που κατόπιν διδάσκουν στην ανθρωπότητα, βοηθώντας στη μεταλλαγή της χονδροειδούς ύλης σε φωτεινή πνευματικότητα.
Τα τσάκρας είναι κέντρα μετασχηματισμού της Κοσμικής Ενέργειας.
(Τσάκρα : τροχός, στροβιλισμός)
Αντιστοιχία των 7 Παιγνίων του Διονύσου με τα 7 Ενεργειακά Κέντρα –Τσάκρας
Κώνος Σαμασράρα:αντιστοιχεί στο κωνάριο ή επίφυση το κουκουνάρι την κορυφή της κεφαλής μέσα στο φυσικό
(κωνάω=περιστρέφω, σώμα.Κέντρο της παγκόσμιας συνείδησης χιλιοπέταλο. Αντιπροσωπεύει το Απόλυτο,
περιδινώ ως στρόβιλος) τον Θείο Λόγο. Σαμάντι- υπερσυνείδηση ,
υπέρβαση χωροχρόνου και αιτιατότητας.
Διαποτίζεται από την 1η ακτίνα (θεία θέληση) και
αντιστοιχεί στο Μοναδικό Πεδίο.
Ρόμβος Άτζνα : αντιστοιχεί στο μετωπικό πλέγμα ανάμεσα
απ’ τα φρύδια,- πέρασμα – «ουδός», έδρα του νου ,
της
(Τροχίσκος περιστρεφόμενος· ψυχής ή 3ου ματιού ή 6ης αίσθησης.
βραδέως με βαρύν ήχον, Στο φυσικό σώμα : έδρα του η υπόφυση.
ταχέως με οξύν ήχον 2 πέταλα, κατάλευκο, μάντρα του το ΟΜ
ως ροκάνα σε τελετές κέντρο της ολοκληρωμένης προσωπικότητας.
Κορυβάντων ή Θιβετιανών) Αντιστοιχεί στο Ατμικό πεδίο. Διαποτίζεται από
την 7η Ακτίνα (Οργάνωση – Διεύθυνση)
Αστράγαλος Βισούντα : αντιστοιχεί στο λαρυγγικό πλέγμα του
(σαν κύβοι διάστικτοι) λαιμού, «καθαρότητα», στοιχείο του ο
αιθέρας.
Αδένας του ο θυρεοειδής.
16 πέταλα, γαλάζιο, μάντρα του το ΧΑΜ
Κέντρο αντικειμενικής γνώσης. Διαποτίζεται
από την 5η Ακτίνα (Δημιουργικότητα). Αντιστοιχεί στο
Νοητικό πεδίο.
Σφαίρα Αναχάτα: αντιστοιχεί στο καρδιακό πλέγμα.
δωδεκάστικτος στοιχείο του ο αέρας. Θύμος αδένας. Έδρα
ομαδικής συνείδησης .
(διά σφαίρας όρχησις) 12 πέταλα, σκουρόχρωμα, μάντρα το ΓΙΑΜ
Διαποτίζεται από τη 2η Ακτίνα (Αγάπη – Σοφία).
Αντιστοιχεί στο Βουδδικό πεδίο.
Στρόβιλος Μανιπούρα:αντιστοιχεί στο ηλιακό πλέγμα,
ως σβούρα, κωνικό αποθήκη της Πράνα στον αφαλό, στοιχείο του
όστρακο συνεστραμμένο η φωτιά. Αδένας του το Πάγκρεας. Έδρα
2ου
ως κοχλίας, ναυτίλος εγκεφάλου. 10 πέταλα, κόκκινο, μάντρα το ΡΑΜ.
Κέντρο της μορφικής παράστασης, έλεγχος
αισθήσεων. Διαποτίζεται από την 6η Ακτίνα
(Συγκίνηση )
Αντιστοιχεί στο Αστρικό πεδίο.
Μήλα Σβαντισθάνα :αντιστοιχεί στο προστατικό
πλέγμα, γεννητικά όργανα,
(ζώα, κατ’ αντίθεση με στοιχείο του το νερό, η κατοικία
τον άνθρωπο, του εαυτού, 6 πέταλα, λευκό, μάντρα του το ΒΑΜ
πρόβατα, αίγες …) Κέντρο μορφικής πράξης. Έδρα ενστίκτων.
Διαποτίζεται από την 3η Ακτίνα
(Αναπαραγωγή). Αιθερικό πεδίο.
Πόκος Μουλαντάρα :αντιστοιχεί στο ιερό πλέγμα, στη
(μία τουλούμπα μαλλί βάση σπονδυλικής στήλης, στοιχείο του η γη,
επινεφρίδια
όγκος τραχύς (Σουσούμνα) «η ρίζα του είδους» Έδρα
ακατέργαστος) 3ουεγκεφάλου 4 πέταλα, κίτρινο, μάντρα του το ΛΑΜ, 4η
Ακτίνα (Αρμονία-Ένωση)Φυσικό πεδίο.
Σημείωση:Από «Το βιβλίο της Γιόγκα-The Sivananda Yoga Centre»
Σουάμι Βιβεκανάντα: Στην Ινδία διδάσκουν τα παιδιά να μην τρώνε ποτέ, αν δεν έχουν ασκηθεί ή δεν έχουν τελειώσει τις προσευχές τους, κι έτσι τους γίνεται φυσική συνήθεια. Το παιδί δεν θα πεινάσει, αν δεν έχει κάνει μπάνιο κι ασκηθεί.
Στη Γιόγκα, όλοι οι χειρισμοί των λεπτών δυνάμεων του σώματος, οι διάφορες εκδηλώσεις της ζωτικής δύναμης Πράνα,εάν ασκηθούν, δίνουν μιάν ώθηση στο νου, τον βοηθούν ν’ανέβει ψηλότερα και να γίνει υπερσυνει-δητός.
Αν διεγερθεί η συσπειρωμένη ενέργεια, που βρίσκεται στην βάση της σπονδυλικής στήλης(Κουνταλίνι) και γίνει δρώσα κι έπειτα συνειδητά ωθηθεί να ταξιδέψει προς τα πάνω, μές’ απ’ το κανάλι του κούφιου αγωγού (Σουσούμνα), που διέρχεται από το κέντρο της σπονδυλικής χορδής, καθώς δρα διαδοχικά σε κάθε κέντρο, τότε μια τεράστια αντίδραση θα τεθεί σε ενέργεια…Κι όταν φθάσει στην μητρόπολη όλων των αισθήσεων-αντιλήψεων, στον εγκέφαλο, όλος ο εγκέφαλος αντιδρά και το αποτέλεσμα είναι η τέλεια λάμψη του φωτισμού, η αντίληψη του Εαυτού…Η διέγερση μπορεί να έρθει με πολλούς τρόπους. Μέσα από την αγάπη του Θεού, μέσα από το έλεος των τελειωθέντων σοφών ή μέσα από την δύναμη της αναλυτικής θέλησης του φιλοσόφου.
Η αληθινή δύναμη, η συσσωρευμένη μέσα σε κάθε ον, είναι η μητέρα της αιώνιας ευτυχίας.
Αυτό που πρέπει να ξέρουμε είναι πώς θα την πλησιάσουμε.
*******
{youtube}AbGQr6RwfVY{/youtube}
Στον Ελληνικό Πολιτισμό
τα 7 ενεργειακά κέντρα (ινδ.τσάκρας) του σώματος θεωρούνται ως τα Μέρη της Ψυχής.
Είναι : η Κορυφή , ο Εγκέφαλος, ο Ισθμός, ο Φρήν, ο Γαστήρ, η Γονή και το Ιερό Οστούν.
Η Κορυφή(λατ.vertex)είναι το υψηλότερο μέρος της κεφαλής, όπου τοποθετείται η έδρα του Νου, του καθαρού πυρός που περιέχει το ανώτατο μέρος της Ψυχής. Οι άνθρωποι με ισχυρή τέτοια σύνδεση απεικονίζονται με φλογερόν στέφανον περί την κεφαλήν των, όπως ο ήλιος και ο ηλιακός του στέφανος(ορατός στην ηλιακή έκλειψη). Αντιστοιχεί στο 7ο τσάκρα της κορυφής κεφαλής Σαμασράρα =χιλιοπέταλο της Ινδικής φιλοσοφίας. Κέντρο του Ουράνιου Νου,συμβολίζεται με το χρυσορόδινο χρώμα και αρμονικοί του λίθοι θεωρούνται ο διαυγής κρύσταλλος, ο αποφυλλίτης,ο χρυσοβήρυλος και το καλούμενο ζιργκόνιον.
Οι άνθρωποι στέκονται όρθιοι λόγω της σύνδεσης του υψηλότερου σημείου της κεφαλής με τον Ουρανό. Στην κορυφή ευρίσκεται ο οίκος του πλέον θείου και ιερού τμήματός των, ο Νους, το καθάριον πυρ των αστέρων, που εμπεριέχεται στο ανώτερο μέρος της αθάνατης Ψυχής. Πρόκειται για το αείζωον πυρ,ουσία από την οποία αποτελείται ο Κόσμος και οι Θεοί, διότι ο ουρανός είναι πύρινος και όλα εκ του πυρός προέρχονται και σε αυτό επιστρέφουν. Κάθε στιγμή ο Κόσμος ανανεώνεται, καθώς μέρη του εκπυρώνονται, ενώ άλλα δημιουργούνται εκ νέου «πυρ που σύμφωνα με καθορισμένα μέτρα ανάβει και με καθορισμένα μέτρα σβήνει», όπως μας λέει ο Ηράκλειτος. Η αέναη αυτή παλμική κίνηση εικονοποιεί την σπειροειδή κυκλικότητα που όλα τα ουράνια σώματα ακολουθούν, είτε πρόκειται για αστέρια είτε για γαλαξίες ή για ολόκληρα γαλαξιακά σμήνη. Η κίνησις αυτή είναι εύτακτη, ρυθμική και αντικατοπτρίζει τον κοσμικόν παλμό ή, εαν προτιμάτε, τον κοσμικόν χορόν.(…)Όπως επάνω έτσι και κάτω. Οι αναλογίες του μακρόκοσμου τηρούνται στον μικρόκοσμο και μια θαυμάσια εικόνα αυτού είναι ο άνθρωπος: πλήρης, αιώνια κινούμενος, φθαρτός αλλά και άφθαρτος-ένα αληθινό Φυτόν Ουράνιον, όπως πολύ ορθά τον ονόμασε ο Πλάτων.
Ο Εγκέφαλος(λατ.cerebrum) είναι ο κύριος φορέας της αθάνατης Ψυχής. Έδρα της διανοίας,της λογικής, της σκέψης προς γνώση της ουσίας του Κόσμου και ανέλιξη του ανθρώπου προς την Θέωση. Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί προς το 6° τσάκρα, ανάμεσα στους οφθαλμούς(3° μάτι), το Άτζνα, που σημαίνει «ηγετική αρχή» ή «εκτέλεσις». Κέντρον της Διανοήσεως, συμβολίζεται με ιώδες χρώμα. Λίθοι αρμονικοί είναι ο αδάμας, ο αμέθυστος, ο σάπφειρος, το κοράλι, ο μαργαρίτης, ο γαλακτώδης κρύσταλλος και ο καλούμενος τουρμαλίτης.
Αντικατοπτρίζοντας το σφαιρικό σχήμα του Σύμπαντος, οι Θεοί έδωσαν στον άνθρωπο σώμα σφαιρικό,αυτό που σήμερα αποκαλούμε κεφαλή, και εκεί ενσωμάτωσαν τις 2 θεϊκές κυκλικές τροχιές, μία κίνηση ομαλής περιστροφής, αφού διαλογίζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο και για τα ίδια πράγματα και μια κίνηση προς τα εμπρός, αφού κυριαρχείται από την ομοιόμορφη περιφορά του Ταυτού. Έτσι η κεφαλή είναι το θεϊκό μέρος, αυτό που εξουσιάζει όλο το υπόλοιπο σώμα ως όχημα μεταφοράς της.
Ο μυελός, το αγκυροβόλιο της Ψυχής, είναι η ίδια η ουσία της και στερεώνει τους δεσμούς της ζωής. Θείο σπέρμα. Στην σφαίρα της κεφαλής διαχωρίζεται η εμπρόσθια πλευρά -το πρόσωπον, το οποίο είναι προικισμένο με όργανα ικανά να εκφράσουν κάθε προσδοκία της ψυχής. Το κυριότερο όργανο είναι οι οφθαλμοί, που ονομάζονται «φωσφόροι», και παρέχουν την όραση, την μεγαλύτερη ωφέλεια προς παρατήρηση του Κόσμου, προς επινόηση των αριθμών, του χρόνου και προς διερεύνηση της φύσεως του Σύμπαντος.
Ο Ισθμός(λατ.collum), ο τράχηλος, η περιοχή του λαιμού και του αυχένος αποτελεί το όριο μεταξύ του αθάνατου και του θνητού μέρους της Ψυχής. Λειτουργία του είναι η επικοινωνία των δύο αυτών μερών και η προστασία του ανώτερου μέρους από τα πάθη του κατώτερου μέρους . Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί προς το 5° τσάκρα του λαιμού, που λέγεται Βισούντχα και σημαίνει «καθαρμός» ή «καθαρότητα». Κέντρο της Επικοινωνίας , συμβολίζεται με κυανόν χρώμα. Λίθοι αρμονικοί είναι ο κυανόλιθος(λάπις λαζούρι), ο γλαυκός αχάτης, ο καλούμενος αζουρίτης, ο χαλαζίας ο καλούμενος «τίγρεως οφθαλμός», το γλαυκόν οπάλιον,το τυρκουάζ και η ακουαμαρίνα.
Στον μυελό των οστών και στον μυελό της κεφαλής βρίσκεται το αθάνατο μέρος της Ψυχής. Είναι η λεπτοφυής ύλη, με την οποία εναρμονίζεται η Ψυχή στο σώμα . Ο Ισθμός αποτελεί αμφίδρομη γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των δυο μερών. Η διπλή του λειτουργία διαφαίνεται και από το στόμα που εξυπηρετεί τόσο τις ανάγκες της θρέψης όσο και την καλλιέργεια των αρίστων. Η είσοδος από το στόμα εξυπηρετεί το αναγκαίον (τροφή για το σώμα), ενώ η έξοδος από αυτό εξυπηρετεί το άριστον, διότι το ρεύμα των λόγων που ρέει προς τα έξω και τίθεται στην υπηρεσία της φρόνησης είναι η κάλλιστη και άριστη πηγή.
Η Φρην(λατ.cor), η θωρακική χώρα άνωθεν του διαφράγματος και υπό τον λαιμόν, η οποία καλείται «θυμοειδές». Έδρα των συγκινήσεων που χαρακτηρίζονται από ένταση και πάθος, όπως η ανδρεία, ο θυμός, ο έρως. Σχετίζεται με το «πνεύμα», την θεία πνοή και την έμπνευση των ευγενών ιδεών. Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί προς το 4° τσάκρα της Καρδιάς. Λέγεται Αναχάτα, που σημαίνει «εκείνο που δεν χτυπιέται» αναφορικά με την λειτουργία του:να αισθάνεται, να εμπνέει, να εκφράζει την συγκίνηση. Συνδέεται με την prana, την ζωτική πνοή και την λειτουργία της αναπνοής. Κέντρο του Συναισθήματος , συμβολίζεται με πράσινο χρώμα. Λίθοι αρμονικοί ο σμάραγδος, το ρουμπίνι, ο μαλαχίτης, ο νεφρίτης, ο αβεντουρίτης, οφίτης, οπάλιον εσπεριδόχρωμο, ροδόχρωμος χαλαζίας.
Το θνητό μέρος της Ψυχής περιλαμβάνει τα δεινά και αναγκαία πάθη: την ηδονή, τις λύπες, το θάρρος, τον φόβο, τον θυμό και την ελπίδα. Συνδέεται με την άλογη αίσθηση και με τον Έρωτα, τον επιχειρητή των πάντων. Η θνητή Ψυχή θεωρείται πως διαθέτει μια καλύτερη και μια χειρότερη πλευρά και όντως η θωρακική κοιλότητα επίσης χωρίζεται σε δυο μέρη, έχοντας στη μέση το διάφραγμα. Εκείνο το μέρος της Ψυχής που χαρακτηρίζεται από ανδρεία και πάθος, επειδή έχει τάση επιβολής, βρίσκεται πλησιέστερα προς την κεφαλή, μεταξύ του διαφράγματος και του λαιμού, ώστε να ακούει τον ορθό λόγο και να συμπράττει στην χαλιναγώγηση των επιθυμιών .
ώ
Σημείωση: *Ο Πλάτων διαιρούσε το ζωώδες μέρος της Ψυχής σε θυμόν και επιθυμίαν, ήτοι πάθος και ορμήν (Πολιτεία 439Ε). σ Η Καρδιά βρίσκεται σε θέση σκοπιάς-φρουρού. Όταν η καρδιά ταράσσεται και η διέγερση των παθών εκδηλώνεται με μορφή πυρός, οι πνεύμονες βοηθούν απορροφώντας όλα τα στερεά και τα υγρά και δροσίζουν την καρδιά.
Τα δυο μέρη της θνητής Ψυχής συνδέονται αντίστοιχα με τον θυμόν* και την επιθυμία, που βρίσκονται το μεν πρώτο στο στήθος και το δεύτερο στην κοιλία. Ο θυμός καθορίζει την ανθρώπινη ανδρεία και την θέληση για επικράτηση, συνδέεται με την λειτουργία του αίματος στον οργανισμό και διατηρεί μεγάλη συγγένεια με την φρόνηση.
Ο Γαστήρ(λατ.abdomen), η κοιλιακή χώρα υπό το διάφραγμα και άνωθεν του ομφαλού φιλοξενεί το κατώτερο από τα θνητά μέρη της ψυχής που λέγεται «επιθυμητικόν», με κύρια λειτουργία την θρέψη του σώματος. Είναι η πηγή κάθε επιθυμίας σχετικής με τις σωματικές ανάγκες, όπως όρεξη για τροφή και όρεξη ερωτική. Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί στο 3° τσάκρα του ηλιακού πλέγματος, το Μανιπούρα=«χώρα του λαμπερού κοσμήματος» και η λειτουργία του είναι επιθετική, να κατακτά, να καταναλώνει, να μετασχηματίζει άλλα πράγματα σε μέρη του εαυτού του. Κέντρο της Θέλησης, συμβολίζεται με κίτρινο χρώμα. Λίθοι αρμονικοί:ο κρύσταλλος ρουτουλίου, ο κιτρίνης κρύσταλλος, ο κίτρινος ίασπις, το ήλεκτρον, ο χρυσοβήρυλλος, ο«γαλής οφθαλμός» και το τοπάζιο.
Το μέρος αυτό της Ψυχής έχει την ιδιότητα να ψυχαγωγείται από τα είδωλα και τα φαντάσματα της νύχτας και της ημέρας. Το χάρισμα αυτό αξιοποιεί το ήπαρ, που είναι πυκνό, λείο και λαμπερό, προικισμένο με γλυκύτητα(όταν έχει πραότητα η διάνοια)αλλά και με πικρότητα(σε καταστάσεις φόβου και απειλής), οπότε ζαρώνει και προκαλεί λύπες και πόνους. Όταν, όμως, δέχεται πνοή πραότητας από την διάνοια, τότε ενεργοποιείται η γλυκύτητα .Τότε το σύνοικο μέρος της Ψυχής γίνεται ήπιο και ευτυχισμένο τη νύχτα και καθώς είναι αποκομμένο από τον λόγο και την φρόνηση, επιδίδεται με σοβαρότητα στην ονειρομαντεία. Έτσι το «μαντείο του σώματος» προσδίδει στο ανάξιο μέρος της Ψυχής μια επαφή με την αλήθεια. Στην «Πολιτεία» του Πλάτωνος τονίζεται ότι όποιος φροντίζει καλά και καταπραΰνει το επιθυμητικό και το θυμοειδές μέρος της Ψυχής, δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τα φάσματα που εμφανίζονται στα όνειρά του –τις θηριώδεις και αναίσχυντες εικόνες… Αντιθέτως, για τους αγαθούς τα όνειρα έχουν θετική λειτουργία, που μπορεί μάλιστα να άπτεται της αληθείας, (όπως τα όνειρα του Σωκράτη που αναφέρει ο Πλάτων στα έργα «Κρίτων» και «Φαίδων»).
Η Γονή(λατ.Genitalia), τα γεννητικά μέρη, όπως η μήτρα και το σπέρμα, παρέχουν την αναπαραγωγική ικανότητα του ανθρώπου. Ο μυελός των οστών είναι η λεπτοφυής ύλη της ίδιας της Ψυχής και ο δεσμός της ζωής,με τον οποίο αρμόζεται η Ψυχή μέσα στο σώμα. Ο μυελός τούτος κατερχόμενος από την σπονδυλική στήλη, συγκεντρώνεται στην Γονήν, στα γεννητικά όργανα του άνδρα και της γυναίκας και γίνεται η πηγή της ζωής, από όπου προβάλλει το νεογνό. Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί προς το 2° τσάκρα των γεννητικών οργάνων και λέγεται Σβαντχιστχάνα=«το αγαπημένο της μέρος», κέντρο αναπαραγωγής και της ερωτικής πράξης, συμβολίζεται με ερυθρό χρώμα. Λίθοι αρμονικοί: ο αμετρίνης κρύσταλλος ,ο πυρόχρωμος και ερυθρός αχάτης, ο ερυθρός γρανίτης, ο ερυθρός ίασπης, το ηλιοτρόπιο(κοινώς αιματόπετρα,blodstone), το κορνεόλιον, ο σεληνόλιθος και ο ροδοχρωσίτης.
Το αθάνατο μέρος της Ψυχής συγκεντρώνεται στην περιοχή της κεφαλής και ιδίως στον μυελό της σπονδυλικής στήλης που ο Πλάτων ονομάζει «σπέρμα». Στην έξοδο των ποτών, εκεί όπου φθάνουν τα πόσιμα υγρά αφού ολοκληρώσουν την διαδρομή τους από τους πνεύμονες και τα νεφρά καταλήγοντας στην κύστην, απ’ όπου και αποβάλλονται με την πίεση του αέρα, οι θεοί διάνοιξαν δίοδο επικοινωνίας με τον μυελόν, ο οποίος απ’ την κεφαλή και τον αυχένα εκτείνεται συμπαγής κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης(ιερά σύριγξ). Ο μυελός όμως είναι έμψυχος και ,μόλις βρήκε διέξοδο, εμφύσησε ακριβώς στην περιοχή της διεξόδου αυτής την ζωτική επιθυμία της εκροής και αμέσως εδημιουργήθηκε ο γενετήσιος έρως. Ο Πλάτων πιστεύει ότι λόγω αυτού η φύσις των γεννητικών οργάνων είναι ανυπάκοη και αυταρχική, επιχειρώντας με τον οίστρο της να κυριαρχήσει επί των πάντων και αυτό συμβαίνει όμοια σε άνδρες και γυναίκες. Εάν την εποχή του οίστρου μένουν άγονα για πολύν χρόνο, δυσανασχετούν και αγανακτούν και η ανάγκη αυτή, περιφερόμενη σε όλο το σώμα, προκαλεί την χειρότερη δυστυχία και γεννά κάθε είδους ασθένεια. Αυτό συνεχίζεται, έως ότου ο έρως του ανδρός και η επιθυμία της γυναικός συναντηθούν, σαν να ήθελαν να κόψουν μαζί τον καρπό ενός δένδρου. Τότε σπέρνουν στο γόνιμο έδαφος της μήτρας μικροσκοπικά, αόρατα και αδιάπλαστα ζώα(δηλ.ζωντανά πράγματα-ο Πλάτων μίλησε πρώτος γι’ αυτά , εννοώντας τα σπερματοζωάρια), τα οποία σταδιακώς διαμορφώνονται και θρέφονται στο εσωτερικό, μέχρι να μεγαλώσουν και τελικώς εξέρχονται στο φως,ολοκληρώνοντας έτσι την γέννηση των εμβίων όντων.
Το Ιερόν Οστούν (λατ.os sacrum) είναι η κατάληξη της σπονδυλικής στήλης, η οποία ονομάζεται «ιερά σύριγξ». Η σπονδυλική στήλη περιέχει τον μυελόν, την λεπτοφυή ύλη της Ψυχής και ουσία της ζωής. Το ιερό οστούν είναι η βάση και ένα από τα κυριότερα κέντρα συμπυκνώσεως αυτής. Στην Ινδική θρησκεία αναλογεί προς το 1° τσάκρα,του ιερού οστού και λέγεται Μουλαντχάρα=«η ρίζα,η βάση», όνομα σύμβολο της άγκυρας της ζωής και της ζωτικής ενέργειας. Συμβολίζεται με ερυθρό χρώμα. Λίθοι αρμονικοί του είναι ο αιματίτης, ο καπνίας κρύσταλλος, ο μέλας γρανάτης, ο καστανός ίασπης, ο οψιδιανός και ο μέλας όνυχας.
Η ύπαρξη του μυελού ,που ο Πλάτων αποκαλεί «σπέρμα», είναι πολύ σημαντική, διότι στον μυελό στερεώνονται οι δεσμοί της ζωής και ριζώνει το θνητό γένος. Ο ίδιος ο μυελός εδημιουργήθηκε από άλλα στοιχεία. Από το σύνολο των πρωταρχικών τριγώνων οι θεοί απομόνωσαν όσα ήταν τέλεια και λεία, άρα κατάλληλα, λόγω της ακριβείας τους, για την παραλαβή του πυρός, του ύδατος, του αέρος και της γης και τα έμειξαν στις ορθές αναλογίες δημιουργώντας πανσπερμία για όλο το θνητό γένος. Σε αυτό το υπόστρωμα εδράζουν όλα τα είδη των Ψυχών. Όντως ,ο μυελός γίνεται το αγκυροβόλιο όλων των δεσμών της Ψυχής και γύρω του οικοδομείται το σώμα, αρχίζοντας από την κατασκευή του οστέϊνου περιβλήματος του μυελού.
Τα οστά θεωρούνται ότι προέρχονται από το κοσκίνισμα καθαρής και λείας γης ποτισμένης με μυελό και ζυμωμένης. Κατόπιν η ζύμη εισήχθηκε μέσα σε πυρ και εμβαπτίσθηκε εντός ύδατος και κατόπιν πολλών τέτοιων διαδοχικών εμβαπτίσεων έγινε αδιάλυτη σε πυρ και σε ύδωρ. Με αυτό το πέτρινο περίβλημα προφυλάσσεται τελείως ο μυελός. Όσα οστά ήταν ιδιαιτέρως έμψυχα εκαλύφθηκαν με λίγες σάρκες, ενώ τα πλέον άψυχα καλύπτονται από πολλές και πυκνές. Εκεί λοιπόν που εδράζεται η φρόνησις και η οξεία αίσθησις,τ ο δέρμα είναι λεπτό επιτρέποντας την αντίληψιν που εξυπηρετεί το έργον της διανοίας.
Κατά μήκος της ράχης εκτείνονται οι σφόνδυλοι κυλινδρικοί στροφείς που αρχίζουν από την περιοχή γύρω από το διαυχένιο και τον νωτιαίο μυελό έως την βάση της λεκάνης, με αρμούς ανάμεσά τους, ώστε να διευκολύνεται η κίνηση και η κάμψη. Η ιερά σύριγξ καταλήγει σε ένα από τα σημαντικότερα μέρη του ανθρωπίνου σώματος, το ιερόν οστούν. Εκεί βρίσκεται το αγκυροβόλιο της Ψυχής που την συνδέει με το στοιχείο της γης, ένα σημείο συγκέντρωσης της ζωτικής δύναμης της Ψυχής.
Σημαντική εδώ είναι η άποψη του Πλάτωνος ότι ο ανθρώπινος οργανισμός με τα όργανα και τους ιστούς του συνδέεται όχι με την φυσική δομή και αποτελεσματικότητα αλλά με την νόηση και την ευγενή φιλοσοφική ειμαρμένη του ανθρώπου κατά την πορεία του προς την γνώση του αγαθού.*
Εικόνα των Ανθρωπίνων Ενεργειακών Κέντρων
Σημείωση:*Από το δημοσιευμένο στο internet θέμα«Το Ελληνικό σύστημα ενεργειακών κέντρων:Τα Μέρη της Ψυχής»Βιοενεργητική,από Ερμεία,ανάρτ.στο«Αστρολογικόν».
{youtube}A0oG7lF15TBSTSQA0Gel87UF?p{/youtube}
Η συνάντηση του ανθρώπου, ως Βιο – τύπου, με το περιβάλλον του, ως οικο-σύστημα, βασίζεται σε πέντε στοιχεία – σύμφωνα με την Κινεζική φιλοσοφική θεώρηση : το Ξύλο, τη Φωτιά, τη Γη, το Μέταλλο και το Νερό. Το ξύλο ενθαρρύνει τη φωτιά. Η φωτιά αναλώνεται στη γη. Η γη δίνει το μέταλλο. Το μέταλλο παράγει το νερό. Το νερό γεννά το ξύλο. Το ξύλο προκαλεί τη βλάστηση.
Κάθε στοιχείο : ξύλο – φωτιά – γη – μέταλλο – νερό, συνδέεται με ένα τμήμα του ανθρωπίνου σώματος και των συναισθημάτων του, καθώς και με τον ανθρώπινο ήχο, τις εποχές, τα χρώματα και τις γεύσεις.
Ο Νόμος των αντιθέτων Yin και Yang συμπληρώνει τα πέντε στοιχεία. Τα πάντα έχουν το θετικό και το αρνητικό. Οι δυο αυτές αρχές πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία, για να υπάρχει υγεία.
Οι ασθένειες προέρχονται από τη δυσλειτουργία του γιν και γιανγκ. Γιατροί, βοτανολόγοι, σαμάνοι και φιλόσοφοι σε όλον τον κόσμο και σε όλες τις εποχές προσπαθούν να ξαναφέρουν σε αρμονική λειτουργία τα στοιχεία του διαταραγμένου ανθρώπου και να ξυπνήσουν μέσα του τις φυσικές δυνάμεις της Αυτοθεραπείας του, όπως γινόταν στα αρχαία Ασκληπιεία των Ελλήνων.
Η προσφορά των «αγίων» ανθέων και αρωματικών βοτάνων στους θεούς για την προστασία της ζωής είναι μια πανάρχαιη* εθιμική συνήθεια των ανθρώπων, που τους ενώνει εκστατικά με τις ανώτερες αιθερικές σφαίρες ύπαρξης, τους συντονίζει με τον ρυθμό του Παγκόσμιου Νόμου και ζουν αρμονικά με το περιβάλλον τους.
Στην αρχαία Ινδία, ήδη από το 1.300 π.χ.εντοπίζονται 800 είδη θεραπευτικών φυτών στο φιλοσοφικό σύστημα Αγιουβέρδα=Γνώση Ζωής.
Ο Ποιητής
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ γύριζαν όπως οι μέρες
με πλατιά μενεξεδένια φύλλα στο ρολόι του κήπου
δείκτης ήμουν εγώ.
(Ελύτης)
Συναρπαστική γνώση, που μας καλεί να την φθάσομε.Εκεί που κοιτά το βλέμμα του παιδιού, που παίζει τα Επτά παίγνια του Διονύσου : στο Εδώ το Παν.
Και ω! του θαύματος : καθισμένο στη στάση του λωτού το παιδί μετεωρίζεται ως ένα μέτρο επάνω απ’ το έδαφος κι έχει τον ήλιο για καθρέφτη του!!!
Σημείωση:*Πρώτη αναφορά έχομε από την αρχαία Αίγυπτο,μεταξύ 3.000 και 4.000 π.Χ.,για αρχοντικούς κήπους, οι οποίοι εξασφάλιζαν την προσφορά των «αγίων» ανθέων και αρωματικών βοτάνων προς τους θεούς :ρόδο , ελιά , λωτός , κένταυρος , σύκα…Ο λωτός αποτελούσε σύμβολο γονιμότητας (της θεάς ΄Ισιδος) και της Πηγής της Ζωής.
https://www.youtube.com/watch?v=AbGQr6RwfVY&t=262s
Ασκήσεις Γιόγκα για Αυτογνωσία και Συμπαντική Εναρμόνιση
{youtube}OQh57LxLjjQ{/youtube}
Σε μια όμορφη αλέα, περιστοιχισμένη από ψηλά ανθισμένα δένδρα, μια ομάδα παιδιών στρώνουν επάνω στο θαλερό γρασίδι τα ατομικά χαλάκια τους, για να γυμνασθούν.
Η δασκάλα που τους καθοδηγεί στην αρμονική εφαρμογή των ασκήσεων, τους εξηγεί την ωφέλεια της ψυχοσωματικής Άσκησης Γιόγκα-Ένωσης του κάθε ξεχωριστού ατόμου με τον ρυθμό της Παγκόσμιας Αρμονίας.
«Απαραίτητοι όροι, όταν γυμναζόμαστε, είναι: να είμαστε νηστικοί, να φοράμε χαλαρά ρούχα(κυρίως λευκά), να μην κρυώνουμε, σε ήσυχη καθαρή τοποθεσία, όχι σε ρεύματα αέρα, επάνω σ’ ’ενα χαλάκι. Η ανόρθωση ή το άνοιγμα προς τα έξω γίνεται πάντοτε με Εισπνοή και το σκύψιμο ή μάζεμα προς τα μέσα με Εκπνοή. Η αρχή και το τέλος των ασκήσεων γίνεται πάντα με Ύπτια Χαλάρωση.
Γιόγκα σημαίνει Ένωση του ανθρώπου με τον Εαυτό του και με τον Κόσμο, το Σύμπαν. Οδηγεί στην Γνώση του Εαυτού μας, με την ανακάλυψη των εσωτερικών δυνάμεων και ικανοτήτων μας και στην άριστη προσαρμογή μας στο ευρύτερο περιβάλλον του Κόσμου, όπου βασιλεύει ο Παγκόσμιος Νόμος.
Ο Δεσμός-Γιόγκα προβάλλει την παγκόσμια αλληλοσύνδεση όλων των όντων, την Δικτύωση που συνέχει τα πάντα και τα κρατεί ενωμένα με την δύναμη της Αγάπης, της Γνώσης, της Ευθύνης του Αλληλοσεβασμού, της Ειρήνης, της Παγκόσμιας Αρμονίας. Είναι ο καρπός της σοφίας του ανθρωπίνου πνεύματος, που έρχεται μες’ απ’ τις χιλιετηρίδες της ανθρώπινης ιστορίας στον πλανήτη Γη και διδάσκει τόν αληθινό Φυσικό ρυθμό και την Τέχνη της Ζωής. Η διδασκαλία αυτή απλώνεται σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς και οδηγεί εξελικτικά τον άνθρωπο στην αυτογνωσία και στην παναρμόνια θέωση.»
«Η Γιόγκα δίνει στα παιδιά* την ευκαιρία να αναπτυχθούν να ασκηθούν,να συγκεντρωθούν και να χαλαρώσουν.Προάγει άμεσα την σωματική,νοητική και ψυχική τους ανάπτυξη,βοηθώντας τα να αναπτύξουν σωματικές δεξιότητες, εξισορροπιστικούς μηχανισμούς αυτοϋποστήριξης και νοητικές ικανότητες αντίληψης και αφομοίωσης.
Για τα παιδιά 5-12 ετών είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να βελτιώσουν την αυτοεκτίμηση,την αυτοσυγκέντρωση,τις σχέσεις και τις κινητικές τους ικανότητες,να μάθουν να σέβονται και να εκτιμούν το σώμα τους.
Για τους εφήβους 13-18 ετών είναι θαυμάσιος τρόπος να μειώσουν το άγχος,να εξισορροπήσουν τις ορμονικές μεταβολές, να καλλιεργήσουν συνειδητή επικοινωνία με το περιβάλλον, να ανακαλύψουν προσωπικές τους δεξιότητες και ταλέντα, να μάθουν την πειθαρχία σε μια ατμόσφαιρα αυτο-εξερεύνησης και εκπαιδευτικής ψυχαγώγησης. Βελτιώνουν την συγκέντρωση και την απόδοσή τους στη μελέτη και μειώνουν τους τραυματισμούς κατά την άθληση.
Η Γιόγκα βοηθά τα υπερκινητικά παιδιά να ηρεμήσουν τους ρυθμούς τους και να συγκεντρώσουν τις σκέψεις τους.Προικισμένα παιδιά με πολύ υπερκινητικότητα δείχνουν τεράστια βελτίωση με την Γιόγκα.
Σημείωση:Από Λήδα Shantala-www.shantala.gr
Η φιλοσοφία της Γιόγκα μπορεί να απαλλάξει ένα μέρος της επόμενης γενιάς από εκείνο το αόριστο αίσθημα κενού που πολλοί από μας νιώσαμε μεγαλώνοντας. Η ανάπτυξη μιάς ολιστικής,πνευματικής πρακτικής ,που συνδέει το νου,το σώμα,την καρδιά,είναι ένας τρόπος να μάθει κανείς να κοιτάζει προς τα μέσα και να ενοποιεί την ζωή του. Η μέθοδος διδασκαλίας που επικεντρώνεται στην αλληλεπίδραση και στον αλληλοσυσχετισμό μεταξύ των διαφόρων θεμάτων –μαθημάτων θοηθά τα παιδιά να μαθαίνουν καλύτερα. Οι έρευνες της εκπαιδευτικής ψυχολογίας δείχνουν ότι όλοι οι άνθρωποι μαθαίνουν καλύτερα ,όταν συσχετίζουν αυτά που μαθαίνουν μ’ αυτά που ήδη γνωρίζουν.
Οι ασκήσεις Γιόγκα χρησιμοποιούν ολόκληρο τον εγκέφαλο, προάγουν την εγκεφαλική και ψυχο-νοητική υγεία και ανάπτυξη,θεραπεύοντας τα παιδιά από τις σύγχρονες ψυχονοητικές ασθένειες. Μέσα από τις τεχνικές της Γιόγκα το παιδί μπορεί να νιώσει την βαθύτερη ουσία του, να έλθει σε επαφή με την εσωτερική του δύναμη, αυτό το κρυφό δυναμικό που θα του δώσει μεγαλύτερη σιγουριά και εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Το να κατορθώσεις να δαμάσεις την προσοχή, την αυτοσυγκέντρωση, το να μάθεις να μένεις ακίνητος και δεκτικός, δημιουργικός, είναι βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη του ανθρωπίνου πλάσματος. Η πειθαρχία της Γιόγκα ενισχύει όχι μόνον την σωματική υγεία αλλά και το ξύπνημα των νοητικών ικανοτήτων, όπως η προσοχή, η μνήμη, η επίγνωση.
Ο δάσκαλος (της Γιόγκα) συνοδεύει σταδιακά το παιδί στην ανακάλυψη ενός κόσμου διαφορετικού από της καθημερινής ζωής, ανοίγοντας την φαντασία και εμβαθύνοντας την δημιουργικότητά του προς την εσωτερική σοφία, έναν θησαυρό, που θα είναι στη διάθεσή του για όλη την πορεία της ζωής του.
Μαθαίνοντας να αναπνέει, το παιδί μπορεί να αποκτήσει συνείδηση αυτής της ζωτικής δραστηριότητας, τόσο ουσιώδους για την ύπαρξή μας.
Οι στάσεις της Γιόγκα εξασκούν την ισορροπία, την δύναμη, την αντοχή,τ ον συντονισμό, την ευλυγισία. Αυτές οι ιδιότητες, αφού κατακτηθούν στο σωματικό επίπεδο, υποβοηθούν και την συναισθηματική ανάπτυξη...Ενθαρρύνουν την διαίσθηση και την δημιουργικότητά του.
Το παιδί είναι απείρως δεκτικό και ευαίσθητο, έχει τη μεγάλη ικανότητα να δίνεται ολόψυχα σ’ αυτό που κάνει. Μέσα από τις στάσεις που παραπέμπουν στα ονόματα και την συμβολογία στοιχείων της φύσης-(το δέντρο, το βουνό,ο κεραυνός, ο άνεμος…)-ζώων(ο σκύλος, το βατράχι,η ακρίδα, η κόμπρα…),-εργαλείων χρήσιμων στην εξέλιξη του ανθρώπου(ρόδα, άροτρο, τόξο, βάρκα…)-, το παιδί οδηγείται στην ενεργή εκμάθηση με τρόπο ευχάριστο και παιγνιώδη αυτής της αρχαίας πρακτικής.»
Και τώρα αρχίζουμε έναν κύκλο ασκήσεων, που εναρμονίζονται με την αφήγηση, σαν σε παραμύθι:
Ξημερώνει. Τα παιδιά είναι μισοκοιμισμένα, ξαπλωμένα ανάσκελα, με τα πόδια στη διάσταση(σε απόσταση περίπου 40 εκατοστά) και με τις παλάμες να κοιτάνε προς τον ουρανό. Έχουν τα μάτια κλειστά και αναπνέουν βαθιά και αργά,μετρώντας (νοερά)ως το 8 για κάθε εισπνοή .Μένουν έτσι,με τον αέρα να φουσκώνει τους πνεύμονές τους, όσο διαρκεί ένας σφυγμός(μετρώντας νοερά:Ένα) και σιγανά εκπνέουν, μετρώντας πάλι νοερά ως το 8, ως ν’αδειάσει από μέσα τους ο αέρας και μένουν έτσι, όσο κρατάει ένας σφυγμός(μετρώντας νοερά :Ένα).
Αναπνέουν ήσυχα, βαθιά χαλαρωτικά, ακολουθώντας αυτόν τον ρυθμό :
Εισπνοή 1 έως 8―Κράτημα 1―Εκπνοή 1 έως 8―Κράτημα 1
Αυτό να γίνει επί 2 περίπου λεπτά―Στάση της Ύπτιας Χαλάρωσης
Με το πρώτο φως της αυγής, ανοίγουν τα μάτια τους, κουνάνε λίγο χέρια και πόδια, για να ξυπνήσουν καλά και κάθονται οκλαδόν. Η μητέρα τούς δίνει από ένα λουλουδάκι στο κάθε χέρι, για να νιώσουν την ομορφιά της Ζωής. Τα παιδιά κρατούν τον μίσχο του λουλουδιού, ενώνοντας τον αντίχειρα με τον δείκτη του κάθε χεριού σε κύκλο, ενώ τεντώνουν τα άλλα 3 δάκτυλα. Έτσι ακουμπούν τα χέρια στα γόνατά τους, με τις παλάμες προς τον ουρανό―Στάση Γκία-Μούντρα
Ανασαίνουν αργά, βαθιά. Είναι ευχαριστημένα. Κλείνουν τα μάτια και
προσεύχονται: «Σ’ευχαριστώ , Θεέ, για τον ωραίο Κόσμο. Φώτιζέ με»
Απέναντι, στην εξοχή, υψώνεται ένα ψηλό βουνό. Τα παιδιά ανοίγουν από τα πλάγια τα χέρια τους προς τα επάνω, για να το περιγράψουν και ενώνουν τις παλάμες όρθιες πάνω από το κεφάλι τους, με τεντωμένα χέρια ψηλά―Στάση Βουνό. Κλείνουν τα μάτια και χαίρονται τον αέρα της ζωής, με δυνατές αναπνοές: Εισπνέουν δυνατά, σαν να μυρίζουν λουλούδι, και εκπνέουν δυνατά, σαν να ξεφυσάνε. Αυτό το κάνουν ρυθμικά και φαίνεται να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει μπροστά το σώμα τους, σαν τρόμπα
―Αναπνοές Φωτιάς―επί 1 λεπτό.
Μετά, εισπνέουν βαθιά και μένουν έτσι, με τον αέρα μέσα τους επί 30 δευτερόλεπτα και σιγανά εκπνέουν, κατεβάζοντας μπροστά ενωμένα τα χέρια τους ως το κέντρο του στήθους , σε Στάση Προσευχής, με ενωμένες παλάμες και τους αντίχειρες ν’ ακουμπούν το μέσον του θώρακα. Έτσι, κάνουν μία πλήρη αναπνοή βαθιά.
Τώρα, τα παιδιά βάζουν τα χέρια στη μέση, με τους αντίχειρες μπροστά. Εισπνέουν βαθιά και σκύβουν μπροστά, όσο μπορούν χαμηλά, εκπνέοντας.Πάλι, ανορθώνουν τον κορμό εισπνέοντας και ούτω καθ’ εξής, επί 1λεπτό.―Καθιστές Επικύψεις.
Μετά, πιάνουν με κάθε παλάμη τους το αντίστοιχο γόνατο και αρχίζουν σκύβοντας εμπρός με εκπνοή, να κινούνται κυκλικά προς τα δεξιά ως επάνω-εισπνέοντας- και πάλι προς τα κάτω, προς τ’ αριστερά, -εκπνέοντας-μπροστά χαμηλά και πάλι προς τα δεξιά κ.ο.κ. 5 φορές δεξιόστροφα και 5 φορές αριστερόστροφα―Κύκλοι Κεφαλής και Κορμού.
Μετά, ανασηκώνουν δυνατά 5 φορές τον δεξιό ώμο και 5 φορές τον αριστερό ώμο και έπειτα μαζί ανασηκώ-νουν 5 φορές και τους δύο ώμους―Στάση Ώμων.
Τώρα, πρέπει να γίνουν οι Ασκήσεις των Ματιών, για να δυναμώσει η όραση αλλά και να ωφεληθούν τα ακουστικά όργανα: τα παιδιά κάθονται οκλαδόν και βάζουν τα χέρια επάνω στα γόνατα, με τον αντίχειρα σε κύκλο μαζί με τον δείκτη (στάση Γκία Γκουρού), χωρίς να κινούν το κεφάλι, κοιτάζουν πάνω-κάτω επί 5 φορές (μετρώντας νοερά 1-2,3-4,5-6,7-8,9-10). Κατόπιν, κάνουν το ίδιο μέτρημα, κοιτώντας δεξιά-αριστερά 5 φορές και μετά λοξά χιαστί, επάνω δεξιά-κάτω αριστερά 5 φορές κι έπειτα επάνω αριστερά-κάτω δεξιά 5 φορές. Μετά, κοιτάζουν την άκρη της μύτης τους και ψηλά το μέτωπο κοιτάζοντας κυκλικά, όπως οι δείκτες του ρολογιού, από δεξιά προς αριστερά 5 κύκλους κι έπειτα το αντίστροφο, από αριστερά προς τα δεξιά 5 κύκλους.
Κατόπιν, βάζουν τον αντίχειρα σε απόσταση 30 εκατοστά από την μύτη, τον κοιτάζουν(1) και πέρα μακριά(2), μετρώντας τον ρυθμό από το 1 ως το 10.
Έπειτα τρίβουν τις παλάμες να ζεσταθούν και τις ακουμπούν πάνω στα κλειστά βλέφαρά τους(Παλαμισμός)
Τα παιδιά βλέπουν τις πεταλούδες, καθισμένες στα λουλούδια, να κουνούν ρυθμικά τα φτερά τους. Για να τις μιμηθούν τα παιδιά καθισμένα ενώνουν τις πατούσες των ποδιών τους και πιάνουν καλά την άκρη απ’ τις γάμπες τους. Σηκώνουν τα γόνατα μαζί προς τα επάνω εισπνέοντας, τα κατεβάζουν εκπνέοντας, και συνεχίζουν έτσι ρυθμικά
―Καθιστή Πεταλούδα
Τώρα, η πεταλούδα ανοίγει τα φτερά της και πετά. Τα παιδιά πιάνουν το μεγάλο δάκτυλο κάθε ποδιού τους και τεντώνουν το κάθε πόδι προς τα επάνω. Έτσι, σχηματίζουν μια πεταλούδα με ανοιγμένα διάπλατα φτερά, που πετά―Στάση Πεταλούδας που πετά.
Σηκώνονται όρθια τα παιδιά και κουνάνε χαλαρά τα χέρια και τα πόδια, για να ξεμουδιάσουν απ’ την καθιστική στάση.
Ο Ήλιος χαϊδεύει τα παιδιά και την Γη με αγάπη, καθώς φανερώνεται στον ουρανό της ανατολής. Τα παιδιά χαιρετάνε τον Ήλιο: εισπνέοντας σηκώνουν τα χέρια ψηλά(άρση), τεντωμένα επάνω απ’ το κεφάλι τους και κουνάνε τις παλάμες. Εκπνέοντας αργά, τα παιδιά σκύβουν μπροστά(επίκυψη), με τα χέρια τους τεντωμένα και χαιρετάνε την Γη, ακουμπώντας τις παλάμες τους επάνω της.―Χαιρετισμός του Ήλιου και της Γης.
Ένας σπόρος μέσα στην γη τους μιλάει. Γονατίζουν τα παιδιά, με τεντωμένα μπροστά τα χέρια τους, στο ύψος του στήθους τους , εισπνέοντας και, εκπνέοντας αργά,σκύβουν μπροστά, ακουμπώντας τα χέρια τους στην γη, ν’ ακού-σουν τον σπόρο.
―Στάση σπόρου. Τους λέει: «Θέλω να γίνω ένα δέντρο με όμορφα λουλούδια». Με τις ευχές των παιδιών, τότε αμέσως, ξεφυτρώνει ένα πράσινο, δροσερό βλασταράκι, που ολοένα ψηλώνει και σηκώνεται προς τον ουρανό. Τα παιδιά το μιμούνται και ανασηκώνουν τον κορμό τους (καθισμένα στην γονατιστή στάση που βρίσκονται) και αρχίζουν να κινούν τα χέρια μπροστά και στα πλάγια, σαν τα κλαδιά του φυτού , που μεγαλώνει και φουντώνει ολοένα.
―Στάση Θάμνου.
Και ο θάμνος ψηλώνει και γίνεται ένα ωραίο, δυνατό δέντρο, με ψηλή κορφή. Τα παιδιά σηκώνονται όρθια, για να το περιγράψουν με το σώμα τους. Ανοίγοντας από τα πλάγια τα χέρια, τα υψώνουν τεντωμένα, με ενωμένες παλάμες, πάνω απ’ το κεφάλι τους, ενώ βάζουν το πέλμα του δεξιού τους ποδιού να στηρίζεται στον αριστερό τους μηρό ―Στάση Δέντρου. Σε αυτήν την στάση, κάνουν δυνατές Αναπνοές Φωτιάς. Το ίδιο με το πέλμα του αριστερού ποδιού τον δεξιό μηρό.
Έρχονται τα πουλιά, κάθονται πάνω στο δέντρο και κελαηδούν, ανοιγοκλείνοντας το ράμφος τους. Έτσι,τα παιδιά πιάνουν με το δεξί χέρι τον αριστερό τους ώμο και με το αριστερό χέρι πιάνουν τον δεξιό ώμο, ώστε οι αγκώνες τους να βρίσκονται ο ένας πάνω στον άλλον.
Εισπνέοντας, σηκώνουν τον επάνω αγκώνα και κατεβάζουν τον κάτω. Εκπνέοντας , τους ξαναφέρνουν κοντά. Έτσι, όπως ένα πουλάκι ανοιγοκλείνει το ράμφος του.
Αυτό γίνεται ρυθμικά και τα παιδιά τραγουδούν: «τσίου-τσίου…»―Στάση Πουλάκι.
Τώρα, τα πουλιά ανοίγουν τα φτερά τους και πετούν. Όρθια τα παιδιά ανοίγουν στα πλάγια τα χέρια και σκύβουν,ως την μέση, μπροστά το κεφάλι. Σε αυτήν την στάση, κουνάνε συμμετρικά τα χέρια τους προς τα κάτω, χιαστί, εκπνέοντας, και ανυψώνοντάς τα ανοιγμένα στα πλάγια ως το ύψος των ώμων, εισπνέοντας. Σαν φτερουγίσματα πουλιών―Φτερουγίσματα-
Ολόγυρα πηδούν βατράχια. Όρθια τα παιδιά σηκώνουν , εισπνέοντας, τα χέρια τους τεντωμένα εμπρός και σιγά-σιγά, εκπνέοντας χαμηλώνουν προς τα κάτω, λυγίζοντας τα γόνατα, μέχρι το βαθύ κάθισμα. Πιάνουν μπροστά τους το έδαφος, ενώ τα γόνατά τους παραμένουν ανοιχτά στα πλάγια. Εισπνέοντας, τεντώνουν προς τα επάνω τα πόδια και καμπυλώνουν την πλάτη, σαν το τέντωμα του βατράχου .
Εκπνέοντας, χαμηλώνουν πάλι,στην αρχική θέση, λυγίζοντας τα γόνατα. Ξανά ανορθώνονται και χαμηλώνουν έτσι,ρυθμικά, επί 1 λεπτό―Στάση Βάτραχος.
Ένα λαγουδάκι πηδάει χαρούμενο: καθώς τα παιδιά βρίσκονται χαμηλωμένα στον βάτραχο, κάνουν μικρά πηδηματάκια μπροστά, σαν τους λαγούς,πηδώντας με τα πόδια λυγισμένα-μαζεμένα κοντά προς τα χέρια,που βαστούν το έδαφος κ.ο.κ―Στάση Λαγός
Μια γατούλα πλησιάζει κι αρχίζει να νιαουρίζει χαριτωμένα. Τα παιδιά σκύβουν γονατιστά στα τέσσερα, κρατώντας με τα χέρια τους το δάπεδο. Εισπνέουν αργά, σηκώνοντας το κεφάλι προς τα επάνω και χαμηλώνοντας την πλάτη τους προς το δάπεδο. Εκπνέοντας αργά,σκύβουν το κεφάλι προς τα κάτω(ανάμεσα στα τεντωμένα χέρια τους),ενώ καμπυλώνουν τεντώνοντας την πλάτη τους , όπως κάνει η γάτα, όταν τεντώνεται. Αυτό επαναλαμβάνεται ρυθμικά, αργά,σταθερά. ―Στάση Γάτας.
Τώρα παρουσιάζεται κι ένας σκύλος, που πριν κοιμόταν, κι έρχεται και τεντώνεται, να ξεμουδιάσει. Καθώς βρίσκονται τα παιδιά στα τέσσερα, στη στάση της γάτας,τ ώρα τεντώνουν προς τα πίσω τα πόδια τους ενωμένα, με την περιφέρειά τους ψηλά τεντωμένη, σαν κορφή τριγώνου, και με το κεφάλι σκυμμένο χαμηλά, ανάμεσα στα τεντωμένα χέρια, που βαστούν το δάπεδο.
Έτσι, μένουν σ’ αυτή την στάση αναπνέοντας αργά, βαθιά κι έπειτα κάνουν αναπνοές Φωτιάς―Στάση Σκύλου.
Από μακριά φαίνεται ένα φίδι, που σηκώνει το κεφάλι του να δει:είναι μια κόμπρα. Τα παιδιά ξαπλώνουν μπρούμυτα στο δάπεδο, βάζουν τις παλάμες τους πλάϊ στο στήθος τους και αργά,εισπνέοντας, σηκώνουν το κεφάλι και τον θώρακά τους ως την μέση, στηριγμένα στα τεντωμένα όρθια χέρια τους. Μένουν έτσι, κρατώντας την αναπνοή τους, όσο μπορούν, και εκπνέοντας σιγά-σιγά χαμηλώνουν πάλι μπροστά, ακουμπώντας το μέτωπο στο δάπεδο. Παίρνουν μια πλήρη αναπνοή έτσι. Μετά ξανά σηκώνονται, εισπνέοντας και σηκώνουν τις γάμπες τους προς το κεφάλι (σαν την ουρά του φιδιού).
Ξαναχαμηλώνουν, εκπνέοντας,σιγανά. Το ίδιο 3 φορές.―Κόμπρα.
Από το δάσος ακούγεται ένας βρυχηθμός, ίσως από κάποιο περιπλανώμενο λιοντάρι. Τα παιδιά κάθονται πάνω στις γάμπες τους, με τις παλάμες τους επάνω στα γόνατα τεντωμένες. Εισπνέουν απ’ την μύτη και εκπνέοντας δυνατά, κοιτάζουν ψηλά, βγάζοντας τη γλώσσα προς τα κάτω, λέγοντας Αααχ… και τεντώνοντας τα δάχτυλα. Μένουν έτσι,όσο αντέχουν και μετά επαναλαμβάνουν την άσκηση
―Στάση Λιονταριού.
Ένα όμορφο περιστέρι τα κοιτάζει, καθισμένο σ’ενα κλαδί, και φουσκώνει ευχαριστημένο τα πούπουλά του :τα παιδιά προσπαθούν να το μιμηθούν και, όπως κάθονται πάνω στις γάμπες τους, φουσκώνουν το στήθος και γέρνουν τον κορμό προς τα πίσω, πιάνοντας τα δάχτυλα των ποδιών τους―Στάση Περιστέρι
Έπειτα, τα παιδιά ξαπλώνουν ανάσκελα και γυρνούν στο πλάϊ, με λυγισμένους αγκώνες και χέρια προς το πρόσωπο και με το επάνω πόδι λυγισμένο στο ύψος της κοιλιάς. Έτσι, ξεκουράζονται χαλαρώνοντας για 7 αναπνοές στην Στάση του Παιδιού.
Κατόπιν, κάθονται με τα πόδια ενωμένα, τεντωμένα μπροστά. Σηκώνουν ψηλά τα χέρια, εισπνέοντας και σιγανά εκπνέοντας σκύβουν μπροστά και πιάνουν τις άκρες των ποδιών τους. Μένουν έτσι, αναπνέοντας ήσυχα, ευχαριστημένα, κρατώντας την αρχή κάθε πατούσας
―Στάση καθιστής Τσιμπίδας.
Ανασηκώνουν τον κορμό τα παιδιά, με χέρια τεντωμένα ως επάνω, εισπνέοντας, και τα κατεβάζουν εκπνέοντας, μπροστά στην «ποδιά» τους. Έτσι, σ’αυτήν την στάση καθισμένα, σηκώνουν το δεξί πόδι 10 εκατοστά πάνω από το έδαφος και κουνάνε την επάνω άκρη του πέλματός τους-κρατώντας ακίνητη την φτέρνα-σαν τους δείκτες του ρολογιού, δεξιόστροφα 10 φορές και αριστερόστροφα άλλες 10 φορές. Μετά επαναλαμβάνουν την άσκηση με το αριστερό τους πόδι. Έπειτα, τεντώνουν μπροστά δυνατά ενωμένα τα πέλματά τους, ν’ακουμπήσουν τα δάκτυλα στο δάπεδο και, τέλος, σηκώνουν κάθετα τα πέλματα, ανοίγοντας διεσταλμένα τα δάκτυλά τους, σαν ακτίνες του ήλιου. ―Στάση Κύκλοι άκρων Ποδιών.
Τα παιδιά κάθονται οκλαδόν. Είναι χαρούμενα κι έχουν παιχνιδιάρικη διάθεση. Κάνουν μισά παλαμάκια :ανοίγουν τα χέρια τεντωμένα στα πλάγια, στο ύψος των ώμων, εισπνέοντας. Κατόπιν, εκπνέοντας, φέρνουν τις παλάμες τεντωμένες μπροστά στο στήθος όρθιες,να απέχουν περίπου 10 εκατοστά-χωρίς να τις ακουμπούν, λέγοντας: «ΧΑΡΤ». Αυτό επαναλαμβάνεται περισσότερο από ένα λεπτό
―Διάσταση και Μισά Παλαμάκια.
Τώρα, τα παιδιά ξαπλώνουν ανάσκελα, να παραστήσουν την λαμπάδα. Γι’αυτό, ανασηκώνουν μαζί εισπνέοντας και τα δυο τους πόδια κάθετα προς το σώμα (μετρώντας νοερά 1). Στο 2 ανασηκώνουν περισσότερο, εκπνέοντας,
τα πόδια τους επάνω όρθια , τεντωμένα,κρατώντας με τα χέρια τους πίσω τη μέση τους,έτσι, ώστε το σαγόνι τους να πιέζει το στέρνο τους. Αναπνέουν βαθιά ή κάνουν αναπνοές φωτιάς, επί 1 λεπτό την πρώτη ημέρα και προσθέ-τοντας 1 λεπτό για κάθε επόμενη ημέρα.(Στάση Λαμπάδας)
Μετά, με εκπνοή, φέρνουν τα πόδια τους πίσω απ’ το κεφάλι τους, ν’αγγίσουν το πάτωμα.(Στάση Άροτρο) Έπειτα, με εισπνοή τα πόδια όρθια επάνω και με εκπνοή χαμηλώνουν τεντωμένα, ενωμένα σιγά-σιγά προς τα κάτω.
Στη συνέχεια, πρέπει να κάνουν την Άσκηση Ψάρι. Βάζουν τις παλάμες κάτω από τους γλουτούς και ανυψώνουν τον θώρακά τους, ακουμπώντας το πάνω μέρος της κεφαλής στο πάτωμα. Οι πατούσες των ποδιών τους τεντωμένες μπροστά, πρέπει ν’ακουμπούν στο πάτωμα. Tα μάτια πρέπει να κοιτάζουν πίσω από το κεφάλι. Μένουν έτσι, αναπνέοντας θαθιά, στον μισό χρόνο απ’ όσο έμειναν στην Λαμπάδα.
Κατόπιν, ακολουθεί η πολύ ωφέλιμη Στάση της Κεφαλής, που τα παιδιά στηρίζουν το σώμα τους ανάποδα όρθιο πάνω στο κεφάλι. Γι’αυτό, πρώτα γονατίζουν και γέρνουν μπροστά, στηριγμένα στους πήχεις των χεριών τους, πιάνοντας τους αγκώνες τους. Έτσι, με τους αγκώνες σταθερούς στην ίδια θέση, βάζουν τα χέρια μπροστά με τα δάχτυλα πιασμένα και στηρίζουν την κορφή του κεφαλιού τους μέσα στα χέρια τους στο έδαφος, σχηματίζοντας ένα τρίποδο για στήριξη του σώματος. Τώρα ισιώνουν τα γόνατα και σηκώνουν τους γοφούς. Πλησιάζουν τα πόδια κοντά στο κεφάλι και κρατούν ίσιο τον κορμό, με τον λαιμό σε ευθεία με την σπονδυλική στήλη. Λυγίζουν τα γόνατα στο στήθος και σηκώνουν τα πόδια, να μην ακουμπούν στο πάτωμα. Μετά, κρατώντας λυγισμένα τα γόνατα, σηκώνουν τα πόδια προς το ταβάνι, χρησιμοποιώντας τους κοιλιακούς μυς. Τέλος, σιγά-σιγά, ισιώνουν τα πόδια προς τα επάνω, στηρίζοντας το βάρος του σώματος στους πήχεις.
Μένουν έτσι, όσο μπορούν, και κατόπιν, για να γυρίσουν κάτω, κάνουν αντίστροφα τις προηγούμενες κινήσεις.
Τώρα, αμέσως,είναι απαραίτητο να κάνουν την Στάση του Μωρού, για να ομαλοποιηθεί η κυκλοφορία. Τα παιδιά γονατίζουν, σηκώνουν, εισπνέοντας τα χέρια εμπρός στο στήθος τεντωμένα και σκύβουν έτσι, εκπνέοντας ν ’ακουμπήσουν στο έδαφος πρόσωπο και χέρια. Μένουν έτσι, αναπνέοντας ήσυχα και μετά βάζουν τα χέρια παράλληλα με τις γάμπες, όπως κοιμάται ένα μωρό. Έτσι ξεκουράζονται αρκετά.
Τέλος, είναι πολύ σπουδαίο να απελευθερώσουν τα παιδιά την συσπειρωμένη ενέργεια Κουνταλίνι, που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, με τις Εναλλασσόμενες Αναπνοές (Ανουλόμα Βιλόμα).
Κάθονται οκλαδόν, στη στάση Λωτού, με τον αριστερό πήχυ οριζόντιο μπροστά στο στομάχι και τα δάχτυλα Γκία Μούντρα (σα να κρατούν λουλούδι). Με τον δεξιό αντίχειρα κλείνουν το δεξί ρουθούνι και εισπνέουν από το αριστερό ρουθούνι, μετρώντας νοερά ως το 2. -Κλείνουν και τα δυο ρουθούνια, κρατώντας μέσα στους πνεύμονες τον αέρα, ως το 8- Ανοίγουν το δεξί ρουθούνι, εκπνέοντας απ’ αυτό, ως 4, και εισπνέουν από το ίδιο ως το 2.
Κλείνουν και τα δυο ρουθούνια, μένοντας έτσι ως το 8 και ανοίγουν το αριστερό ρουθούνι, εκπνέοντας απ’αυτό, ως το 4. Εισπνέουν από το ίδιο ως το 2 και ούτω καθεξής. Έπειτα,πολλαπλασιάζουν τον χρόνο στην αναλογία 4:16:8 και αργότερα στην 8:32:16…
Τώρα, παιδιά, ελάτε ανάσκελα στην Ύπτια στάση χαλάρωσης, με τα πόδια και τα χέρια ανοιγμένα στο πάτωμα και παλάμες προς τον ουρανό. Μάτια κλειστά. Αναπνέετε αργά ρυθμικά, μετρώντας νοερά, από μέσα σας:
Εισπνοή από το 1 έως το 8
Κράτημα για έναν παλμό :1
Εκπνοή από το 1 έως το 8
Κράτημα για έναν παλμό :1 … και ούτω καθεξής…
Πολύ ωραία, παραστήσατε πλάσματα του Κόσμου μας και ασκηθήκατε άριστα. Τώρα, ηρεμείστε καθισμένα οκλαδόν, με τις παλάμες σας ν’ ακουμπούν πάνω στα γόνατα, στραμμένες προς τον ουρανό και ο αντίχειρας να σχηματίζει κύκλο μαζί με τον δείκτη, σαν να κρατάτε ένα λουλούδι―Στάση Γκία Μούντρα. Μάτια κλειστά. Αναπνέετε ήσυχα, αργά, βαθιά:
ΑΓΑΠΗ , ΑΓΑΠΗ , ΑΓΑΠΗ
Σκέφτεστε :
Ο Κόσμος είναι υπέροχος
Με αγκαλιάζει και τον αγκαλιάζω με Αγάπη
Ας είναι όλα ευλογημένα, ευτυχισμένα…
Διαλογίζεσθε:
Η καρδιά μου είναι ένα μπουμπούκι τριαντάφυλλο,
που ανοίγει χιλιάδες πέταλα ν’ αγκαλιάσει
όλον τον Κόσμο με Αγάπη.
{youtube}sLcglVsLTow{/youtube}
{youtube}8Ipt21E3v6k{/youtube}
