ΤΟ ΖΩΟΓΟΝΙΚΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ ΤΗΣ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑΣ ΒΙΟΘΕΩΡΙΑΣ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ : Το Ζωογονικό Τρίγωνο, που αποτελεί το κέντρο της Πυθαγόρειας Βιοθεωρίας, δείχνει την Ευθύνη του Ανθρώπου μέσα στο Σύμπαν : είναι το ορθογώνιο σκαληνό τρίγωνο με αναλογίες 3, 4 , 5 , όπου ο κάθετος άξονας 3 δηλώνει την Θεία Πρόνοια (Άτροπος- Μέλλον), η οριζόντια 4 συμβολίζει την Ανθρώπινη Θέληση και Βούληση (Κλωθώ- Παρόν) και η υποτείνουσα 5 συμβολίζει την Ειμαρμένη (Λάχεσις – Παρελθόν, τα πεπραγμένα) . Όσο μικραίνει η Ατομική Θέληση για προσωπικές απολαύσεις και γίνεται μια αγκάλη ευεργεσίας για το Καλό Όλων των πλασμάτων , τόσο πλησιάζει ο άνθρωπος ολοένα περισσότερο την Θεία Πρόνοια του Παγκόσμιου Νόμου και τόσο μικραίνει η Ειμαρμένη με το βάρος των παρελθοντικών ατομικιστικών πράξεων, …οπότε ο Άνθρωπος ελευθερώνεται στην κίνησή του προς το ΑΓΑΘΟΝ ΕΝ της Θείας Προνοίας και φθάνει με αυταπάρνηση να ταυτισθεί μαζί της !…Τότε καταργείται το σκαληνό τρίγωνο της ανθρώπινης ενσάρκωσης και η ψυχή γίνεται ΕΝΑ με το Φωτεινό Ουράνιο Ρεύμα της Θείας Χάριτος !!!…Σταγόνα Αγάπης μέσα στον απέραντο Παγκόσμιο Ωκεανό ΑΓΑΠΗΣ !!!
ΤΟ ΖΩΟΓΟΝΙΚΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ οδηγεί στην ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗΝ, με την αυτοκατάργησή του, αφομοιούμενο στον κάθετο άξονα της ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ.
Πώς Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ χιλιετιών εισάγει τον Άνθρωπον στην ΜΥΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ;;;
Ήδη από την ΟΡΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ έχομε την Πνευματική Κλίμακα : ΚΑΘΑΡΣΙΣ – ΦΩΤΙΣΙΣ – ΘΕΩΣΙΣ. Αυτή η Παράδοση διατηρείται στην Ορθοδοξία με την ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, όπου προβάλλεται απολύτως ο Άνθρωπος ως ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΕΚΝΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, εξ ου και η λέξις Φώς=Άνθρωπος ( με οξεία) και ΦΩς ( με περισπωμένη)= το Θείον Φωτεινόν Πνεύμα. Προβάλλεται η έννοια της Αγάπης, της Ειρήνης, της Χαράς, την Ενότητας και συμπληρώνει την έννοια της Δικαιοσύνης των Ελλήνων Θεολόγων- Φιλοσόφων, η οποία εμπεριέχει πάσαν Αρετήν, από την Σύνεσιν, Φρόνησιν, Σωφροσύνην, Ανδρείαν, Οσιότητα, ως την Θεϊκήν Σοφίαν.
Η ΜΥΗΣΙΣ ΣΤΗΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ έβαινε κλιμακωτά προς τα άνω, δια της Σιωπής, της Γνώσεως των Αριθμών και της Δημιουργίας των Συμπάντων, μέχρι την υψίστην ΕΠΟΠΤΕΙΑΝ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ.
Στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ τονίζεται η ΥΠΑΚΟΗ, η ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ, η ΜΕΤΑΝΟΙΑ., για την διεύρυνση της Βούλησης του Ανθρώπου υπέρ της Προστασίας, Προνοίας, υπέρ του Καλού του Συνόλου.
Η Υπακοή έχει στόχο να εκμηδενίσει την προσωπική σου ατομικιστική Θέληση κι Επιθυμία και μεθοδεύεται κλιμακωτά, από υπακοή σε Γέροντα Ασκητή, ως να φθάσεις στην Υπακοή στον ΘΕΙΟΝ ΛΟΓΟΝ.
Δια της Υπακοής ασκείται και η Ταπείνωσις, δηλαδή η Κάθαρσή σου από πλανερόν εγωισμό, ματαιοδοξία, υπερηφάνεια, αλαζονεία, ατομικισμό, πλεονεξία, πάθη…Από την Ταπείνωση φθάνεις και στην Μετάνοια, δηλαδή την επανεξέταση των πεπραγμένων σου, στην διαπίστωση των σφαλμάτων σου και στην απόφαση αλλαγής της βιωτής σου σε ενάρετον βίον. Με την Ταπείνωση νιώθεις την αδυναμία σου, ως ένα άτομο μέσα στην απέραντη Δημιουργία, συνειδητοποιείς την άγνοιά σου για τον Κόσμο και για τον εαυτόν σου, και νιώθεις την Ανάγκη Σύνδεσής σου με την Αρχική σου Πηγή, που σε δημιούργησε. Συνειδητοποιώντας το εσωτερικό σου κενό – κένωσις – σαν ένα άδειο δοχείο, αισθάνεσαι την ανάγκη Πληρώσεώς σου διά του Θείου Λόγου, ο οποίος σε εδημιούργησε, για να συμμετέχεις ως Ύπαρξις στην Όλη Θεία Δημιουργία. Αυτό ζητεί η Προσευχή του Αγίου Νεκταρίου “Μαρία, Μήτηρ Θεού, της ευωδίας το σεπτόν σκήνωμα, ταις σαις ευχαίς σκεύος εκλογής με απείργασαι, ίνα των αγιασμάτων μετέχω του Τόκου Σου”…Και μέσα στα πιο αδιέξοδα σκοτάδια σου, ξαφνικά, αστράφτει ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ και πλημμυρίζεις ΧΑΡΑ ανείπωτη, με δάκρυα Ευχαριστίας κι Ευθύνης, και κραυγάζεις τον πόνο της Ανθρωπότητας στον ΘΕΟ, διοχετεύοντας το Αίτημα προς Θεραπείαν, Εξυγίανση, Δικαιοσύνη κι Αρμονική Συνύπαρξηγ….ΟΠΩΣ ΣΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ ΘΕΕ !…Δεν υπαγορεύεις προσωπικές σου “λύσεις”, διότι δεν γνωρίζεις το αποτέλεσμά τους. Όμως, θέτεις στον Θεό το Αίτημα του Λαού της Ανθρωπότητας, το Αίτημα του πάσχοντος προς θεραπείαν-σωτηρίαν, στην διάθεση του Θεού και ζητείς την Θεία Ενίσχυση στον Δίκαιο Αγώνα σου Υπέρ του συνανθρώπου και του Συνόλου. Έτσι γίνεσαι συμμέτοχος στην ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ στην Αιωνιότητα της Ζωής.
“Υπάρχει όμως ένα και μόνον μέσον δια να ελαττώσωμεν την “χορδήν”του Μοιραίου ` είναι να κάμωμεν ώστε να συμπέση η πλευρά της θελήσεως με την πλευράν της Προνοίας, δια προοδευτικής μειώσεως της πρώτης. Τότε το τρίγωνον μετασχηματίζεται διαδοχικώς και τελικώς η υποτείνουσα αφανίζεται : αι δυο πλευραί, Πρόνοια και ανθρώπινη θέλησις, έχουν τότε συνταυθισθή. Με άλλας λέξεις , ο μόνος τρόπος δια να καταργηθή το Μοιραίον, είναι να πρασαρμόσωμεν την ανθρωπίνην θέλησιν προς τας βουλάς της Προνοίας (του Θεού) και να την ταυτίσωμεν προς την υπάτην Βούλησιν. Όταν ο άνθρωπος θέλη ό,τι ο Θεός βούλεται, ίσως να παύση να είναι ελεύθερος, με την έννοιαν που δίδομε εις την λέξιν ταύτην, πλην θα έχη αποκτήσει την αληθινήν ελευθερίαν, διά καταργήσεως της πιέσεως της Ανάγκης, δεν θα υπάρχη πλέον Μοιραίον, διότι όλα τα αποτελέσματα θα ταυτισθούν με την παγκόσμιον Αρμονίαν. Δεν θα υπάρχη τότε Κακόν, διότι τότε μόνον ο Θεός θα υπάρχη”. ( L.Gastin )
Στην αρχαιοελληνική Κοσμοθεωρία, η συμβολική απεικόνιση των Ψυχών γίνεται ιεραρχικά με τρεις μορφές τριγώνων : το ισόπλευρο τρίγωνο , με όλες τις πλευρές του δίκαια ίσες, εκφράζει τις Θεϊκές Ψυχές, το ισοσκελές τρίγωνο, με δυο πλευρές του ίσες, εκφράζει τις Δαιμόνιες Ψυχές και το Σκαληνό τρίγωνο, με άνισες όλες τις πλευρές, παριστά τις Ανθρώπινες Ψυχές . Το Ζωογονικό σκαληνό τρίγωνο έχει ορθή γωνία 90 μοιρών, αντιπροσωπεύοντας την Αρετή του Ορθού Λόγου .
Tο ισόπλευρο τρίγωνο με την κορυφή προς τα κάτω εκφράζει, την Ύλη,το Ύδωρ, το Θήλυ
Στην Αριθμοσοφία ο αριθμός 3 εκφράζει την ενεργό φανέρωση της Θεότητος στην Δημιουργία . Είναι ο σταθερός και αμετάβλητος(Άτροπος) Θείος Παγκόσμιος Νόμος, που συνέχει τα πάντα εν τη Θεία του Προνοία . Είναι ο 3 ιερός αριθμός της μεσότητας μεταξύ της αρχής της εκδήλωσης, δια του αντικατοπτρισμού του Ενός 1 στο Δύο 2 , και του τέλους της εκδήλωσης των πραγμάτων στο 4 . Για τον Άνθρωπο ο αριθμός 3 στην κάθετη πλευρά του Ζωογονικού Τριγώνου παριστά την εν δυνάμει Γνώση του Θείου Νόμου της Προνοίας για τα όντα της Δημιουργίας και αποτελεί τον σκοπό της ύπαρξής του, τον στόχο, προς τον οποίο τείνει να φθάσει, γι’ αυτό ανάγεται στο Μέλλον του. Ο αριθμός 4 εκφράζει τις δονητικές διαβαθμίσεις των 4 πρώτων φυσικών στοιχείων στο αόρατο πεδίο και υψούμενος ο 4 στο τετράγωνο(4Χ4=16) ισχυροποιεί τα στοιχεία με δυνατότητα δράσης ` έτσι η γαία-γη αντιπροσωπεύει τα ένστικτα , το ύδωρ τα υποκειμενικά συναισθήματα, ο αήρ τις νοητικές ιδέες-σκέψεις και το πυρ την ενθουσιαστική ορμή. Με τα 4 φυσικά στοιχεία συγκροτείται το ψυχονοητικό και σωματικό μέρος του όντος και καλείται να επιλέξει (βλ.Κλωθώ, κλώθει, διαμορφώνει ο ίδιος…)ανάμεσα στις υλιστικές απαιτήσεις και στην απόφαση για την πραγμάτωση του εντελεχειακού σκοπού της Ελευθερίας του . Διότι Ελευθερία σημαίνει αυτή η κατάσταση που έρχεται προς τον θείο σκοπό της, την Θέωση ! Ο αριθμός 5 εκφράζει τον γάμο του 2 με το 3 ,είναι κυκλικός αέναος αριθμός , που επιστρέφει πάντα στην πεντάδα και εκφράζει την Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό η Ειμαρμένη (<μείρομαι =μοιράζω και Μοίρα), στην υποτείνουσα 5 του Ζωογονικού Τριγώνου , συναρμόζει τα πεπραγμένα του παρελθόντος του ανθρώπου και δρα δια του Νόμου του Αντιπεπονθότος(<πάσχω…), ως εσωτερικός Νόμος απόδοσης δικαιοσύνης. Ο αριθμός 5 υψούμενος στο τετράγωνο 5Χ5 =25 μετατρέπει στον εγκέφαλο τις αισθήσεις σε αισθήματα και συναισθήματα και σκέψεις-ιδέες.
H σημασία της ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ προσδιορίζεται από τον Πλάτωνα :” Η Γεωμετρία έχει ως αντικείμενο την γνώση του αεί όντος και όχι των γεννωμένων και παρερχομένων. Ελκύει την ψυχήν προς την Αλήθειαν και κατεργάζεται το φιλοσοφικό εκείνο πνεύμα που εξυψώνει τα βλέμματά μας προς τα ανώτερα πράγματα”( “Πολιτεία VII, 3,1).
ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟΝ είναι η πρώτη κλειστή μορφή, συμβολίζουσα την ένωση της μονάδος με την δυάδα. Το ισόπλευρο Τρίγωνο θεωρήθηκε ανέκαθεν ιερό σύμβολο πολύ πριν τον Πυθαγόρα, στην άπω Ανατολή. Οι Πυθαγόρειοι το τιμούσαν ως το σύμβολο της Διαμορφωτικής Αρχής του Σύμπαντος. Με την κορυφή προς τα άνω, συμβολίζει το Πνεύμα, το Θείον Πυρ, το άρρεν. Με την κορυφή προς τα κάτω, την Ύλη, το Ύδωρ, το θήλυ.
{youtube}F2t4nwQa4_A{/youtube}
Ο Πρόκλος αποκαλύπτει πυθαγορικές αντιλήψεις περί της φύσεως των τριγώνων : “Και δια τούτο το τρίγωνον αρμόζει προς την ζωογόνον Πηγήν , αιτίαν πάσης ζωής , όπως και ο κύκλος, ως λέγουν, αρμόζει προς τον αγκυλομήτην θεόν(Κρόνον). Επειδή τώρα τα τρίγωνα είναι τριών ειδών, το μεν ισόπλευρον, όπως έλεγε και ο Ξενοκράτης, είναι αφιερωμέ-νον(“ανείται”) εις όλας τας θείας ψυχάς, δεδομένου ότι αύται εξουσιάζονται από την Μονάδα (” ως τω ενί κεκρατημένας”) ` διότι ισότης είναι ενότης ` δια τούτο καλούντα騔θείαι” ` διότι το έν είναι ίδιον της θεότητος…Το δε ισοσκελές είναι αφιερωμένον μετά τας θείας ψυχάς, εις τας δαιμονίας. Εις τας εν λόγω ψυχάς , αι οποίαι είναι μέσαι, υφίσταται ισότης και ανισότης, ενότης και ποικιλία δυνάμεων, διότι αι βάσεις είναι ανόμοιαι προς τας εκ της κορυφής αγομένας πλευράς. Το δε τρίτον, το σκαληνόν, που έχει και τας τρεις πλευράς ανομοίας, είναι η εικών των ψυχών που ανέρχονται και κατέρχονται. Πράγματι, με τας κινήσεις των άπτονται, πότε ολίγον, πότε πολύ μετά των ανωτέρων όντων. Παρά ταύτα το σκαληνόν δεν είναι η εικών των τοιούτων ψυχών, παρά μόνον κατά γενικόν κανόνα. Εκείναι που κατέρχονται εις την γένεσιν και έρχονται από της γενέσεως, εικόνα έχουν το ορθογώνιον σκαληνόν που έχει περί μεν την ορθήν γωνίαν την βάσιν κατά την σχέσιν επιτρίτου(4:3) και εν σχέσει προς την υποτείνουσαν τον αριθμόν της πεντάδος.
Αι τρεις πλευραί του ορθογωνίου τριγώνου, είναι αι αρχαί των κοσμικών εικόνων ` ο 4 είναι η αρχή του τετραγώνου που σχηματίζει τον κύβον, σπέρμα της γης. Ο 3 είναι η αρχή του τριγώνου που γεννά τα 3 στοιχεία (ενν.ρευστά : ύδωρ, αέρα, πυρ που μετασχηματίζονται αμοιβαίως, χάρη στην συναρμογή τους, βασισμένη στο ίδιο στοιχειώδες τρίγωνο).Όταν λοιπόν αι ζωαί αύται συνηνώθησαν στενώς προς αλλήλας, η γωνία η οποία ούτω απετελέσθη ως εικών της ενώσεως, εσχημάτισε το τρίγωνον ως εικόνα της ψυχής . Διότι το διανοητικόν συνήφθη προς το νοερόν, δεχόμενον παρ’ αυτού την κίνησιν ` το δε δοξαστικόν, δεχόμενον από το διανοητικόν την κίνησιν, συνάπτεται προς το τελευταίον ` τέλος, το δοξαστικόν, έχον ως όριον το νοερόν, επιστρέφει(“επέστραπται”) προς αυτό, συνάπτον την αρχήν με το τέλος. Και ούτω, πάντα τα τρία ταύτα, συνηνωμένα προς άλληλα, κάμνουν ώστε ολόκληρος η ψυχή, όταν συγκλίνη προς εαυτήν (“συνεύουσαν”) αποτελεί τρίγωνον”.
” Το Ορθογώνιο Τρίγωνο έχει την ιδιότητα να ισούται το τετράγωνο της υποτείνουσάς του με το άθροισμα των τετραγώνων των δυο καθέτων πλευρών του, πράγμα που εγνώριζαν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι, Κινέζοι και Σουμέριοι .Αν εγγράψομε ένα ορθογώνιο τρίγωνο 3,4,5 σε κύκλο , με διάμετρο την υποτείνουσα τριγώνου 5, θα ληφθεί ορθογώνιο σχήμα και με τις άλλες πλευρές 3 και 4 και το ίδιο επαναλαμβάνεται και για όμοιο τρίγωνο, κάτωθεν της διαμέτρου. Αυτά τα δυο ορθογώνια τρίγωνα μαζί αποτελούν ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, μέσα στο οποίο δύναται να χαραχθεί ο εξακυβικός σταυρός, ο οποίος συμπτυσσόμενος μας δίνει τον κυβικόν λίθον, ως αρχέτυπον της Γαίας. ”
Στην συνέχεια, ο Πρόκλος αναφέρει την μυστική διδασκαλία περί συλλήψεως και γενέσεως των εμβρύων σε συνάρτηση προς αστρολογικά δεδομένα : “Αφού τοιουτοτρόπως ο Αμέλιος συνέστησε το τρίγωνον, κρίνει ορθόν να προτείνη όπως, τη επιβλέψει των αρχόντων της Πολιτείας, αρχίζει η σπορά (των ανθρώπων) εις τον Αιγόκερω. Διότι, δια τα άλλα ζώντα και φυτά η Φύσις επιμελείται της σποράς, ενώ δια τους ανθρώπους πρέπει η γνώσις να ορίζη τον κατάλληλον χρόνον της σποράς. Συνεπώς, επειδή ο Αιγόκερως είναι το σημείον της επανόδου του ηλιακού φωτός, είναι ο καταλληλότερος δια την σύλληψιν (“σπόριμος”) και από τούτου η ομάς των σημείων του Αιγόκερω, του Υδροχόου και των Ιχθύων (“τριζωδία”) είναι ίση με την κάθετον (του τριγώνου, Πρόνοια)” . Σύμφωνα με την Χαλδαϊκή παράδοση, την οποία παραδέχεται και η σημερινή Αστρολογία της Δύσης, σημειοδοτική θέση έχει όχι το σημείο συλλήψεως του εμβρύου αλλά της γέννησης .
{youtube}XKIZnD92rSg{/youtube}
Στο ανωτέρω βίντεο”ΕΝΩΔΩΝ-ΠΥΘΑΓΟΡΕΙO-ΜΕΤΑΠΥΘΑΓΟΡΕΙO-ΕΛΛHN” γίνεται μία εξαιρετική ερμηνεία των Αρχαιοελληνικών λέξεων, της Μυθολογικής και Φιλοσοφικής Σκέψης της Πυθαγόρειας Βιοθεωρίας-Κοσμοθεωρίας , και υπό το πρίσμα της σύγχρονης επιστημονικής Κβαντικής Φυσικής, από τον φιλόσοφο Αναστάσιο Ασημακόπουλο.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ )