Στο Ταξίδι της Γνώσης
Πλανήτης ΓΗ : κόσμος νεότευκτος, γέννημα του πυρός εκ του Θεού Φωτός των φώτων. Προχθές, το κράτος των δώδεκα φοβερών Τιτάνων– η πάλη των πρωταρχικών στοιχείων στη δονητική κίνηση της Δημιουργίας εντός του χάους. Τελευταίο ζεύγος τους ο Κρόνος και η Ρέα. Σύζευξη του Χρόνου/Κρόνου-οργάνωσης των δυνάμεων με την αέναη ροή-κίνηση της Δημιουργικής Αρχής-Ρέα. Χθες ήταν που απ’ το τιτανικό ζεύγος γεννήθηκαν δώδεκα Θεοί και τελευταίος τους ο Ζευς-Δίας-Θείος Νους. Ποιοτική μεταλλαγή των πρωταρχικών στοιχείων σε πνευματικές δυνάμεις. Ζευς-Δίας είναι ο Θεός-Νους που εκπορεύει τον Λόγον-Υιόν : αγαπητική δύναμη της ειρηνικής τάξης, της οργάνωσης, της ενότητας των κόσμων…
Η σύζευξη Ζηνός/Διός και Ήρας(ΗΡΑΗΡΑΗΡΑ…ΑΗΡ βλ. Πλάτωνα)ως εναρμόνια λειτουργία του θείου Νου και της Παγκόσμιας Ψυχής, που εμφυσείται σε θείες οντότητες-θεϊκά τέκνα-δυνάμεις υπερασπίστριες της Ζωής και φθάνει ως και στον Κόσμο της Γήινης Δημιουργίας σε προσωποποιημένα άτομα, εκδηλώνει το Θείο Σχέδιο Δημιουργίας, που επιμερίζει την ευθύνη του Όλου Κόσμου σε κλίμακες οντοτήτων, από τ’ανώτερα φωτεινά πεδία του Καθαρού Λόγου ως τις πιο μακρινές οριακές εσχατιές, που εισχωρούν εντός του Χάους. Όλα αλληλένδετα κι αρμονικά συνυφασμένα εντός του Ενός Παντός.
Ο Ζευς που καταργεί τον Κρόνο-Χρόνο, ο Θείος Δημιουργικός Νούς, σημαίνει ακριβώς την Θεία σεβαστή συνοχή-ζεύξη των πάντων. Τον ολοφώτεινο Όλυμπο, που άστραψε την επικράτειά του, ευθύς ως κατατρόπωσε κι υπέταξε τις τιτανικές πρωταρχικές δυνάμεις, χαρίζοντας στον Κόσμο το Φως της Αληθείας. Ο αγώνας των Θείων Δυνάμεων με τα Τιτανικά στοιχεία είναι διαρκής και σε αυτόν η νίκη του Διός σημαίνει νίκη της γνώσης του Πνεύματος επί των πρωταρχικών φυσικών δυνάμεων, με σοφή διαχείριση πάνω σε αυτές, ώστε να μη απειλούν την Ζωή και να έχει ο Κόσμος και μέσα σε αυτόν ο άνθρωπος, ωφέλεια και ανεμπόδιστη, ελεύθερη προοπτική σ’ένα συνεχές Γίγνεσθαι στον άξονα της Αγάπης με στόχο τον Θεό, την θέωση.
Στο μέτρο της ευθύνης του ο άνθρωπος έχει να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο από την δράση των πρωταρχικών τιτανικών στοιχείων, που αντιπαλεύουν στο εσωτερικό της Γης και στον ευρύτερο κοσμικό χώρο, επηρεάζοντας σοβαρά το περιβάλλον της Γης. Η αληθής Γνώση των Φυσικών Νόμων, χάρισμα των Ολυμπιάδων Μουσών, θυγατέρων του Διός και της Μνημοσύνης, εφοδιάζει τον άνθρωπο με πνευματικές δυνάμεις, ώστε με την προμήθεια ιδιότητα να αναπτύξει ένα σύστημα οργάνωσης,προστασίας της Ζωής. Η γνώση του φυσικού ιδιορρυθμού της Γης μας, του ρυθμού των πλανητικών σωμάτων του ηλιοκεντρικού μας συστήματος και άλλων πλανητικών, γαλαξιακών, διαγαλαξιακών και διασυμπαντικών συστημάτων κατοχυρώνει τον άνθρωπο σε υπερνίκηση της άγνοιας και τέλεια εναρμόνιση προς τον κοσμικό ρυθμό της Θείας Δημιουργίας.
Η λάβα των ηφαιστείων, οι σεισμικές καταστροφικές ταραχές, η ανατροπή των πόλων σε κανονικά μακρά διαστήματα, άλλες διαπλανητικές επιδράσεις, η συγκλονιστική ισχύς των φυσικών δυνάμεων απαιτούν από τον άνθρωπο την ακριβή γνώση τους και τη λελογισμένη αρμονική προσαρμογή του, με προνοητικότητα και εξασφάλισή του έναντι των κινδύνων που συνεπάγονται. Επί πλέον, η συσσωρευμένη κακοποίηση που έχει υποστεί ο ζωντανός πλανήτης μας, από την κακοδιαχείριση και άγνοια του ανθρώπου, έχουν ανεβάσει τον δείκτη του κινδύνου για τα επ’ αυτού ζωντανά όντα σε ύψιστο βαθμό, που δεν επιδέχεται άλλη περαιτέρω αύξηση,διότι η καταστροφή θα είναι αιφνίδια και ολική.
Η ομορφοστολισμένη, δημιουργική κι ευεργετική ζωοδότειρα Μητέρα Γη, που δισεκατομμύρια χρόνια εκπέμπει τον παλμό της καρδιάς της στα 6 Ηz, έφθασε στα 7,8 και, μέσα σε λίγα χρόνια, πρόσφατα, έφθασε επικίνδυνα στα 12 Ηz, με ανώτερο όριο τα 13 Ηz-μετά το χάος…Στον εγκληματικό αυτό βιασμό της ιδιοσυχνότητας του πλανήτη μας οδήγησε η άμετρη, ανορθόλογη, μολυσματική, εκμεταλλευτική,διαβρωτική και εντελώς παρασιτική, ανεύθυνη δράση του ανθρώπου της εξουσίας, που καταδυναστεύει τα πάντα γύρω του, με στόχο τον προσωπικό πλουτισμό.
Οι πληγές κακοποίησης της Γης μας και των ζωντανών πλασμάτων της σημαίνουν συναγερμό και πρέπει ΤΩΡΑ να δράσουμε με γνώση, ευθύνη, οραματικές λύσεις και τολμηρά δημιουργικά έργα: να σβήσουμε εκείνους τους κακούς παράγοντες που ανήθικα αδίκησαν με πολέμους και κάθε είδους καταπίεση τους λαούς της ανθρωπότητας, τα ζώα και τα φυτά, που μόλυναν ύδατα,χώματα κι αέρα, που ανάτρεψαν καταστροφικά την φυσική τάξη και καταπάτησαν τις αγνές υψηλές Ιδέες της Ζωής.
Μέσα στον όμορφο ακόμα κι ωστόσο καταπληγωμένο μας Κόσμο, η πάσχουσα ανθρωπότητα εκπέμπει συναγερμό SOS . Λαοί καταρρακώνονται, διχοτομούνται, κατακερματίζονται, εξευτελίζονται, ξεριζώνονται απ’ τις πατρίδες τους, διωγμένοι απ’ τ’ άγρια αρπαχτικά της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας, αλλού με πολέμους φονικών όπλων κι αλλού με πολέμους δανεισμών χρεωκοπίας.
Η συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας θολωμένη από καρκινογόνα αέρια, νερά, τρόφιμα, προπαγάνδες, ψεύδη κι απάτες, αρνητικές συχνότητες, παραπατάει ψάχνοντας να βρει τις αξίες της Ζωής που χιλιάδες χρόνια την κράτησαν ζωντανή, ερευνητική κι εξελισσόμενη στα του προορισμού της. Τ’ ανθρώπινα κοπάδια που ως τώρα βολεύονταν πειθαναγκασμένα στις άνωθεν εντολές των εξουσιαστών, τώρα αναταράσσονται επαπειλημένα απ’ το μαύρο φάσμα της πείνας και το πιο σκοτεινό κενό, που αφήνει η κατάργηση της ελευθερίας του προσώπου, ως άχρηστου πια στο αυτόματο-μηχανοργανωμένο πλέον εξουσιαστικό σύστημα .
Ως φαίνεται, η πείνα αποτελεί διαχρονικό παράγοντα κινητοποίησης των ανθρωπίνων δυνάμεων, προς υπέρβαση των συνθηκών εκείνων που την επιβάλλουν αδιέξοδα. Οπότε ξυπνούν οι μάζες των εφησυχασμένων απολίτικων πολιτών και ψάχνουν στα σκοτάδια των τεχνητών κατεστημένων φώτων να βρουν τις λύσεις στα χρόνια επισωρευμένα προβλήματα της «πολιτισμένης» τους συμβίωσης .
Πικρή διαπίστωση:Ο άνθρωπος κατάντησε ένα μικρό παράσιτο επάνω στον πλανήτη, που ξιπάστηκε πως έγινε η κορωνίδα της Δημιουργίας και βάλθηκε να εξουσιάσει καταστρέφοντας τους άλλους.
Ο άμεσος επαναπροσδιορισμός της έννοιας άνθρωπος συναρτάται στη συνειδητοποίηση της σχέσης του με τις ολότητες, στις οποίες εμπεριέχεται, και τις ολότητες που ο ίδιος εμπεριέχει.
Στις γήινες συνθήκες η ευφυία τρέφεται από τον σίδηρο, που ανεβαίνει από το αίμα στο έντερο προς τον εγκέφαλο και παράγει σκέψη .
Αν, μ’αυτό το ελάχιστο, ο άνθρωπος συνειδητοποιεί τον κόσμο και κυριαρχεί στην φύση, πόσο εξαιρετικά μεγαλύτερη είναι η ευφυία-σκέψη του πλανήτη Γη, που το εσωτερικό της είναι διάπυρος σίδηρος; Και πόσο ισχυρότερη η ευφυία του κέντρου του Γαλαξία, όπου βρίσκεται εστία ασβήστου πυρός;…
Στο πλήθος μέσα των πραγμάτων, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος δυσχέρειας της πνευματικής σύλληψης της δομής που τα συνέχει. Σωρεύοντας γνώσεις,πληροφορίες για τα όντα, πλαταίνεις τους πνευματικούς ορίζοντες, σαν ταξιδιώτης που γεμίζει μέσα του τις εικόνες του κόσμου.
Να προσέχεις την κορυφή που διαλέγεις για ανάπαυσή σου στο υπέροχο ταξίδι· γιατί σ’ αυτά τα ύψη και με το σώμα ακίνητο ατενίζεις πανοραματικά την ενότητα των πολλών. Σαν Απόλλων, με αθροιστική α) θέαση των πολλών στις δομικές τους αλληλοσυσχετίσεις.Σαν Απόλλων, με στερητική β) έννοια των πολλών, στην ατομική συνείδηση της ευθύνης του Σύμπαντος Κόσμου.
Αντιλαμβάνεσαι και νιώθεις τη σκοτεινή γειτνίαση με το Χάος και εντείνεις τον αγώνα σου, σαν το τεντωμένο τόξο που στέλνει βέλη φωτός κι επεκτείνει τη φωτεινή δημιουργία του Κόσμου, καταργώντας τα άναρχα σκότη του Χάους.
Όσο ψηλότερα ανεβαίνεις στην προσωπική σου αυτοαναζήτηση στον Κόσμο, όσο βαθύτερα εισχωρείς στο σώμα του απείρου, τόσο περισσότερο κοινωνείς την θεϊκή γνώση του Απόλλωνος, που γνωρίζει να δένει και να λύνει τις δομές, με την τοξοβόλο αδελφή του Άρτεμη,ως λέγει ο μύθος, ορίζοντας την δίδυμη Αρχή , ως τέλεια εξεικόνιση του αριθμού 2, της Θεοτόκου Μητέρας Δημιουργικής Γενετικής Αρχής των Συμπάντων και του Κόσμου.
Από το εύμορφο ρόδο στο άρωμά του κι από το άρωμά του στην αγάπη, που ανθίζει χαρά, ειρήνη, το Φως των φώτων όλων.
Σπέρματα θείου Φωτός οι ήλιοι-αστέρες χορεύουν στα σύμπαντα.
Σπέρνονται από τις ζώνες του ανεσπέρου Φωτός προς τις χαοτικές εκτάσεις, για να φέρουν αρμονική τάξη στα αΐδια στοιχεία γεννώντας κόσμους δημιουργίας της Ζωής.
Οι ψυχές είναι άτομα της Παγκόσμιας Θείας Ψυχής μέσα στο Φως των φώτων. Πλήθος ψυχών εξοβελίζονται προς τα χαοτικά διαστήματα με τα αστρικά σπέρματα, προς εμψύχωση και ζωοποίηση της χαοτικής συνθήκης, με την διείσδυση του φωτός στα σκότη.
Η «πτώση» των ψυχών προς τις έξω –διαστάσεις που γειτνιάζουν προς το χάος, σε κάποιες θεολογικές ερμηνείες θεωρήθηκε ως τιμωρία για κάποια παράβαση του Θείου Νόμου που διέπραξαν.Όμως η ανθρωπική αυτή ερμηνεία δεν είναι σύμφωνη προς την Αγαθότητα της Θείας Αρχής.
Η προβολική Δημιουργία της Πρώτης Πηγής πληρούται της Θείας Ψυχής, της οποίας μερίσματα είναι οι ατομικές ψυχές, που τέλεια ενάρετες εισχωρούν να φωτο-ζωήσουν τα χάη. Η μάκρυνσή τους από τις υψηλόσυχνες δονήσεις της Κεντρικής Πηγής του Αγαθού και η επαφή τους με τις χαμηλοσυχνότητες του χαοτικού περιβάλλοντος συμβάλλουν στην «επιλησμοσύνη» κάποιων Αρχών του Θείου Νόμου-Λόγου και στα σφάλματα-τις αμαρτίες- της ενσώματης ζωής τους. Έτσι ο επίγειος βίος των ψυχών αποβαίνει διαρκής δοκιμασία στην πάλη φωτός και σκότους, για την έμπρακτη εφαρμογή των Θείων Αρχών-Ιδεών-Αρετών σε αυτήν εδώ την σφαίρα υπάρξεως. Όταν ,λοιπόν, κατορθώνουν οι φωτεινές, εξ αρχής , ψυχές να αναθυμούνται τον Θείο Κώδικα της Παγκόσμιας Αρμονίας και τον εφαρμόζουν στη σκέψη και στη δράση τους, τότε γίνονται νικήτριες ψυχές και επανέρχονται στις ανώτερες διαστάσεις και στην Κεντρική Πηγή. Όμως,όσες ψυχές, επηρεασμένες από την χαοτική αταξία, λησμονούν τον Θεϊκό Ρυθμό και πράττουν ασύδοτα, αυτές χάνουν το φως τους, σκοτεινιάζουν και με τα βαρίδια των αμαρτιών τους βουλιάζουν στον Τάρταρο της υλικότητας…
Ο άνθρωπος, στην οποιαδήποτε ηλικíα του, έχει ανάγκη βιοθεωρίας και κοσμοθεωρίας : να γνωρίζει ποιος είναι και ποιο το περιβάλλον όπου βρίσκεται(κοντινό και μακρινό). Σε αυτά, αρχικά δέχεται τη «μασημένη τροφή» από τις αντιλήψεις του πολιτισμικού περιβάλλοντός του, τις γνώσεις και εμπειρίες της κατά τόπους και της σύνολης μέχρι τώρα ανθρωπότητας. Όσο η σχέση του με τον Κόσμο είναι η ψυχολογική σχέση Γονέα και Παιδιού, δέχεται παθητικά τα δεδομένα των άλλων ως πραγματικότητα, στην οποία τον αναγκάζουν να προσαρμοστεί. Όταν όμως αρχίσει να έχει κριτική στάση με προσωπική επαφή με τις καταστάσεις, με ερευνητική γνώση κι ευθύνη,τότε η βιοθεωρία του λαμβάνει ελεύθερο δημιουργικό χαρακτήρα και διερευνά τις εσωτερικές του δυνάμεις που τον καθιστούν συμμέτοχο στην κοσμική λειτουργία. Όσο προχωρεί στην αυτογνωσία του, τόσο περισσότερο καλά κατανοεί τον ρόλο του μέσα στο κοσμικό σύμπαν και το πόσο στενή συνάφεια κι ευθύνη έχει προς το Παν. Έτσι η κοσμοθεωρία διευρύνεται, εισχωρώντας βιωματικά και νοερά μέσα στα αλλεπάλληλα πεδία του «πραγματικού». Τότε οι χάρτινοι πύργοι της επιβεβλημένης έξωθεν «γνώσης» καταρρέουν και αναγνωρίζονται οι φωτεινές νησίδες των αγνών πνευματικών δημιουργών που δίδαξαν τις Μεγάλες Αλήθειες, τις οποίες ο ελεύθερος άνθρωπος χαιρετίζει, συνεχίζοντας το υπαρξιακό του ταξίδι προς τον ιδανικό τέλειο παλμό που συνενώνει τα πάντα.
Μπαίνει μέσα στην ανάσα του Θεού κι είναι πια Φως, Αγάπη,
Ειρήνη, Θεός χορευτής
Ο Ποιητής
«Ο άνθρωπος είναι πιο πλατύς κι’ απ’ τη θάλασσα…και πρέπει
να πέσεις μέσα του σαν σε πηγάδι για να βγεις απ’ αυτό μ’ ενα κλαρί από
μυστικό νερό και πνιγμένες αλήθειες»
( Πάμπλο Νερούντα)
«Κρατάμε τους σπόρους της χαραυγής κι ελπίζουμε
να τους σπείρουμε και να καρποφορήσουν σε όλη την Γη»
(Ερνέστο Τσε Γκεβάρα)
{youtube}UXtVlFgWVUs {/youtube}
Σε αστραφτερό αιγαιοπελαγίτικο ακρογιάλι, στην ακτή του Κόσμου, βουτούν οι σφουγγαράδες να πιάσουν απ’ τον θαλασσινό βυθό τις οστράκινες «πείνες», που θα τους χορτάσουν, μαζί με το κρίθινο παξιμάδι, τις ελιές και τη μεθυστική ρακή τους ·μα απ’ την άμμο του βυθού ανεβάζουν ένα χέρι αγάλματος που επιδέξια κρατεί μια σμίλη καλλιτέχνη δημιουργού. Κατόπιν ανασύρουν από αρχαίο ναυαγισμένο πλοίο πήλινα αγγεία σφραγισμένα, ολογεμάτα ζωντανούς καρπούς, λύχνους πολλούς πέτρινους και τον πλούτο του πνεύματος μιάς εποχής αρχαίας, που χάρισε στην ανθρωπότητα έργα λαμπρά : τ’ αγάλματα σεβαστών προτύπων ζωής .
Η ζωογεννήτρα Θάλασσα άλλη πείνα στοχεύει να κορέσει …
Πλησιάζομε με ιερό δέος γρηγορούντες .
Η υδάτινη θαλάσσια μήτρα της Γης μας αναδύει στα έκπληκτα μάτια του 20ου αιώνα :
-Τον φιλόσοφο με το στοχαστικό άγρυπνο βλέμμα, αφιερωμένο στην λελογισμένη χωροθέτηση του Κόσμου μέσα στον ανθρωπονού,
τον εμπνευσμένο διαχειριστή της γνώσης στην Τράπεζα της Σοφίας .
-Τον ακριβοδίκαιο πολιτικό, ρόλο ενεργό κάθε ευσυνείδητου υπεύθυνου πολίτη-μέλους της υψηλής οργάνωσης της ανθρωπό-
τητας στην πολιτική κοινωνία, θεμελιωτή και τοποτηρητή της ειρήνης,ευημερίας,προόδου.
-Τον καλλιτέχνη δημιουργό εξευγενισμένων μορφών, που ουσιώνουν στην ύλη τις ηθικές αρετές,
παγιώνοντάς τες στην ανθρώπινη Ιστορία.
–Αγάλματα Θεών σε μορφική παράσταση των άϋλων πνευματικών ιδιοτήτων και φυσικών δυνάμεων που διαμορφώνουν τον Κόσμο μας: ο κεραύνιος Ζευς με τα χέρια απλωμένα-θεϊκός σταυρός, η Αθηνά με την περικεφαλαία-ναό του αιθερικού κέντρου πάνω απ’ την κεφαλή, ο Ερμής με το ελικοειδές κηρύκειο…αρχετυπικά ιδεοσύμβολα για ενεργοποίηση της ψυχής στη Γνώση του Κόσμου .
Τελευταίος αναδύεται στο φως του Ήλιου ο άλκιμος ανθός της ωραιότητος: έφηβος πανάρετης έκφρασης χαριτωμένος , που στο απλωμένο δεξί χέρι του κρατεί μικρή σφαίρα ―τον Ήλιο ,τη Γη, τον Κόσμο Σύμπαντα…
Κοιταζόμαστε στα μάτια: το πνεύμα του εισχωρεί εντός μας .
Δύναμη ο Κόσμος―σφαίρα που κρατούμε στα χέρια μας.
Παίρνουν τ’ αγάλματα στις προθήκες των Μουσείων. Mένουμε εμείς στο έρημο ακρογιάλι, όπου τα κύματα γλυκοφιλούν έναν μεταλλικό εγχάρακτο σταυρό μέσα σε κύκλους διάστικτους, σαν σε πλανητικές τροχιές. Πίσω του γρανάζια αλληλένδετα : Ένας Μηχανισμός Τεχνητής Ευφυΐας*, να δείχνει τις θέσεις της Σελήνης και του Ήλιου, των πλανητών κι αστερισμών, το γεωγραφικό στίγμα…Δώρο του Αρχιμήδη στην ανθρωπότητα για τα επίγεια κι ουράνια ταξίδια.Ο καρπός αγνής αφιέρωσης της ζωής στη Γνώση, για την εξασφάλιση του ανθρώπου στο άπλωμα της Ελευθερίας του. Δυναμική γνώση του ουράνιου θόλου, όπως στο δάπεδο και στην οροφή της Θόλου στο Ασκληπιείο Επιδαύρου. Γνώση οδηγητική, γνώση θεραπευτική, γνώση μυητική, γνώση τέλειας εναρμόνισης του ανθρώπου με τον υπέροχο Κόσμο .
Η Αγάπη,ως μυστικός Ιεροφάντης της Γνώσης της Αληθείας,περιμένει στο κατώφλι του Κόσμου την προσωπική μας επιλογή κι ευθύνη,για ν’ ανοίξει τους θεϊκούς της κώδικες.
Με τα πόδια γυμνά μέσα στα κρυστάλλινα νερά της ακρογιαλιάς σηκώνουμε το χέρι ν’ αγκαλιάσουμε τη σφαίρα τουΉλιου, ηχώντας:
ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ
Η καρδιά μας είναι ένα μπουμπουκιασμένο λουλούδι που ανοίγει τα πέταλά του αγκαλιάζοντας τους ανθρώπους κι όλα τα όντα….
Κι ευθύς, όλα τα μόρια «ύδατος του ζώντος», σε υπέροχα ρόδινα ανεπανάληπτα εξακτίνια κρύσταλλα, απλώνονται ευτυχισμένα σ’ όλα τα πέλαγα, σε θάλασσες κι ωκεανούς, σε λίμνες , ποταμούς, σ’ ανθρώπους, ζώα και φυτά, αγκαλιάζουν τον πλανήτη μας κι ακτινοβολούν ρόδινη αγάπη.
Με τέτοια βάφτιση εξαγνισμένοι,
μπαίνουμε στην πολύβουη Πολιτεία ,
κρατώντας αρχαίους σπόρους σίτου,αμπέλου,ελαίας
και τον Μυστικό Ήλιο στην παλάμη !…
Μια μουσική απλώνει την λευκή σημαία της Ελευθερίας.Οι δημιουργοί Ποιητές σημαίνουν :
«Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα
Με τόσα φλάμπουρα λάμπει ο ουρανός
Και τούτοι μες στα σίδερα κι εκείνοι μες στο χώμα.
Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…»
(Γ.Ρίτσος)
«Έναν άνθρωπο που περπατούσε
τον βάλανε στα σίδερα…
Κι εγώ δεν καταδέχομαι
να υψώσω το κεφάλι
στ’ αστροφώτιστα διαστήματα…
Και πρέπει να ξέρετε πως για μένα
το πιο εκπληκτικό
πιο δυνατό
πιο μυστηριακό και μεγάλο είναι
ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
που τον εμπόδισαν να βαδίζει
και που τον αλυσοδέσανε.»
(Ν.Χικμέτ)
Το ωραίο ταξίδι της γνώσης επείγεται να κλείσει την αυλαία της αθώας αμεριμνησίας του.Τώρα βλέπουμε καθαρά :βαδίζαμε σ’ένα χώρο ναρκοθετημένο από αιώνες στυγνής εξουσίας.
Τώρα νιώθουμε συγκλονισμένοι:η ομορφιά, η φύση,οι λαοί και η πνευματική μεγαλοσύνη,ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν από τη βία επίδοξων καταχτητών.
Τώρα εγειρόμαστε υπεύθυνα : Ναι, εμείς θα σταθούμε φρουροί
«του Ωραίου, του Μεγάλου και τ’ Αληθινού»
Ιδού ! Ο στοχαστικός ηρωικός έφηβος Μίκης Θεοδωράκης μπαινο-βγαίνει στα πλάνα της ιστορικής ροής άγρυπνος αγωνιστής της Ελευθερίας,πολιορκημένος, βασανισμένος , πληγωμένος ρακένδυτος,νηστικός,μα αδούλωτος ανάμεσα από σφαίρες και όλμους,με τις παρτιτούρες των μουσικών φιλοσοφικών του εμπνεύσεων κρυμμένες μπρος στο στήθος του, με μια τρυπημένη κουβέρτα αναρριχτή στους ώμους κι από μέσα τ’όπλο της άμυνας ενάντια στον ανήθικο εχθρό κατακτητή.Κι είναι αυτός που φέρνει, μαζί με μιά γενναία κοπελιά,ανοιγμένη τη ματωμένη ελληνική σημαία, βαμμένη στο αίμα των θυμάτων αγωνιστών της εθνικής ανεξαρτησίας,στον τύμβο του Άγνωστου Στρατιώτη στην Πλατεία Συντάγματος. Είναι αυτός ο επαναστάτης καλλιτέχνης, ο πρότυπος οικουμενικός συμπαντικός άνθρωπος, που υψώνει τις δυνατές φτέρουγες των χεριών του, να διευθύνει τις μουσικές ορχήστρες του κόσμου στην Παγκόσμια Αρμονία των Ιδεών της Ειρήνης, της Δικαιοσύνης, Αλληλεγγύης κι Ελευθερίας. Είναι αυτός που πρωτοστατεί σε όλους τους δίκαιους αγώνες και τις πορείες των ανθρώπων προς το Φως.
Σπίθες των άστρων χορεύουν στη δυναμική δημιουργική διευθυντική κίνηση των χεριών του, της σκέψης του, της απέραντης αγάπης του που αγκαλιάζει το ΕΝΑ του Κόσμου.
Εδώ ενώνουμε χέρια, καρδιές και διάνοιες.
Εδώ συνελίσσεται ο Μέγας Χορός
Ο Μουσικός Στοχαστής
« Επειδή πιστεύω ότι για τα έλλογα όντα,δηλαδή για τον άνθρωπο, η Ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας μεταξύ της Αρμονίας και του Χάους,ο θρίαμβος της ζωής επί του θανάτου ολοκληρώνεται με την πλήρη πνευματική απογείωση που,μέσω της αρμονίας,μας οδηγεί στην ταύτιση με το ιερό κέντρο της συμπαντικής αρμονίας ως τη μοναδική ένδειξη ότι εκτιμήσαμε σωστά τη δωρεά της ζωής !»
(Μίκης Θεοδωράκης)
Ο Ποιητής
Φωνή Δασκάλου :
«Να θυμάσαι ότι η θεϊκότητα είναι ο πραγματικός εαυτός τ του ανθρώπου»
( Χαλίλ Γκιμπράν)
Σημείωση:Ο περίφημος «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» αποτελεί ομοίωμα του πρώτου Αυτόματου Μηχανισμού που επινόησε ο Αρχιμήδης τον 3° π.Χ. αιώνα και τον περιέσωσαν οι μαθητές του . Θεωρείται ως ο αρχαιότερος υπολογιστής που βρέθηκε στον κόσμο μας , μετά από την Μήτρα Αναλογικού Υπολογιστή του Παλαικάστρου , που βρέθηκε στην περιοχή του Μινωικού ανακτόρου της ανατολικής Κρήτης (περί το 1.500 π.Χ.).
