38. EΛEYΘEΡIA ΕΙΝΑΙ…….

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η Αρχέγονη Ορμή του Ανθρώπου  και κάθε ζώντος προς την Εντελεχή Αυτοπραγμάτωσή του μέσα στο Σύμπαν.

” Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι το μοναδικό τέρμα όλης της Φύσης, είτε αισθάνεται είτε όχι, και συνειδητά ή ασυνείδητα το καθετί αγωνίζεται γι’ αυτό το τέρμα ” ΠΑΤΑΤΖΑΛΙ

“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του” ΒΙΒΕΚΑΝΑΝΤΑ

“ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η ανάγκη, που έγινε γνωστή ” ΕΝΓΚΕΛΣ

Τί σημαίνει αυτή η θεώρηση του Φρ. Ένγκελς, που την δανείσθηκε από τους αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους  και που συναρτά την Ελευθερία προς την Γνώση και την Ανάγκη;;;

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΑΝΑΓΚΗ –  ΓΝΩΣΙΣ

Πώς η ΓΝΩΣΙΣ της ΑΝΑΓΚΗΣ ελευθερώνει τον άνθρωπο ;

Ποια είναι η ΑΛΗΘΗΣ ΓΝΩΣΙΣ ;

Ποια είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ;

Ποια είναι η ΓΝΗΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;

ΓΙΑΤΙ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι ελεύθεροι ;

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η πρωταρχική ορμή που σε ωθεί να πραγματοποιήσεις τον ΕΑΥΤΟΝ σου, να αναπτύξεις τις έμφυτες ιδιότητές σου, να εξελιχθείς σύμφωνα με την Συμπαντική Κωδική σου Εσωτερική Επιταγή και να εναρμονισθείς εναρέτως προς το ΟΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.

Ομολογουμένως, έχουν δοθεί πολλοί ορισμοί για την έννοια της Ελευθερίας αλλά υπό το σχετικό πρίσμα κάποιου εξωγενούς παράγοντα (υλικού-οικονομικού-κοινωνικού-πολιτικού-πολιτισμικού) οι περισσότεροι, χωρίς να φθάνουν στο ριζικό βάθος αυτής της λέξεως.

Σύμφωνα με τον Κώδικα του Έλληνος Λόγου, που βασίζεται στην δυναμική έννοια κάθε σημαίνοντος Γράμματος εκ των 27 του Ελληνικού Αλφαβήτου, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η :

(Ε): εκτεταμένη ενέργεια  (Λ): ηλιακού λόγου  (Ε): εκδηλωμένη  (Υ): με μεγάλη συσσώρευση  (Θ): θείου  (Ε): ενεργισμού       (Ρ): ρέουσας  (Α): αρχικής δυνάμεως

Και με παρόμοιο τρόπο, ΑΝΑΓΚΗ είναι η :

(Α): αρχική δὐναμις  (Ν): νοός  (Α): η οποία αρχική δύναμις  (Γ): γειώνεται στην γαίαν  (Κ): κάτω στα υλαία πεδία  (Η): δια ισχυρής αενάου καθόδου.

Και η λέξις ΓΝΩΣΙΣ σημαίνει:

(Γ): γείωση στα υλαία πεδία  (Ν): νοός  (Ω): σε όλη την άπειρη γαία  (Σ): εσωτερικευμένη  (Ι): διά συνεχούς αενάου ροής     (Σ): εσωτερικώς σειομένη .

Στην Πλατωνική Φιλοσοφία η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνεται ως :                                                                                                         – – -ηγεμονία βίου ( η ανώτατη αρχή του βίου)                                                                                                                                -αυτοκράτεια επί παντί ( αυτεξουσιότητα στα πάντα)                                                                                                                      -εξουσία του καθ’ αυτόν εν βίω (αυτοδιάθεση στην διάρκεια του βίου)                                                                                          -αφειδία εν χρήσει και κτήσει ουσίας ( άνεση στην χρήση και στην απόκτηση περιουσίας)  (βλ. Σπέσιππος)

 

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι η Γνώσις του ανθρώπου, ως πνευματική ενέργεια κατανόησης της πραγματικότητας, επισημαίνει την Ανάγκη, ως αδήριτη επιταγή για την αρμονία των πάντων, αφού ” ανάγκα και θεοί πείθονται”,  δηλαδή ακόμα κι οι θεοί πείθονται στην Ανάγκη (Θεοί είναι οι Συμπαντικές Πρωτενέργειες της Δημιουργίας).

Εδώ, τίθεται το ερώτημα : ποια είναι η σωστή, έγκυρη, ΑΛΗΘΗΣ ΓΝΩΣΙΣ;  Η εμπειρική γνώσις της χρονικής δοκιμασίας και επιστημονικής σχετικότητας ή η εσωτερική μας ανά-γνωσις και ανά-μνησις του υπαρξιακού μας κώδικα, που καθορίζει τον σκοπό μας, την εντελέχειά μας μέσα στον Σύμπαντα Κόσμο; Διότι ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ σημαίνει εν+τέλος+έχω, δηλαδή εντός μου έχω σκοπόν(υπάρξεως). Και η λέξις ΤΕΛΟΣ σημαίνει Σκοπόν, και όχι γενικώς χρονικό τέρμα. Όταν, ὀμως, φθάσεις στον υπαρξιακό σου σκοπό, δηλαδή την επιστροφή στην Αρχική Θεία Πηγή σου, περνώντας στα τρία στάδια της ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ- ΦΩΤΙΣΕΩΣ- ΘΕΩΣΕΩΣ, ολοκληρώνεις τον προορισμό σου και τότε μόνον νοείται το τέλος ως χρονικό τέρμα. Έτσι, λοιπόν, Αληθής Γνώσις είναι αυτή που δεν περιέχει επιλησμοσύνη ( α στερητικό +λήθη=λησμονιά του υπαρξιακού κώδικα) , αλλά είναι μια άλη=περιπλάνησις+θεία=θεϊκή, μια Θέασις του Εσωτερικού Αληθινού ΕΑΥΤΟΥ.

Στην συνέχεια, εγείρεται ο προβληματισμός: Ποια είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; Η λογική απάντηση είναι ότι πραγματική ανάγκη είναι αυτή που ικανοποιεί τα απαραίτητα για την φύση του ανθρώπου, ο οποίος είναι κοινωνικόν ον, που οργανώνει Πολιτεία με πολιτικούς θεσμούς, όπου Πολίτης λογίζεται “ο μετέχων κρίσεως και αρχής”, αυτός που ενεργά συμμετέχει στην λήψη αποφάσεων για τα κοινά και ασκεί εξουσία(βλ. ορισμό Αριστοτέλη). Συνάμα ο Άνθρωπος χαρακτηρίζεται ως ψυχικόν ον, ως ατομική ψυχή προερχόμενη από την Παγκόσμια ψυχή Ίππα ή Ίπτα.

Αυτό που προέχει είναι να προσδιορίσουμε συνολικά το ον ΑΝΘΡΩΠΟΣ…Και ποια είναι Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; Διφυής, από Σώμα και Ψυχή(Πνευματοψυχή) ή τριπλή, από ΣΩΜΑ- ΨΥΧΗ- ΠΝΕΥΜΑ, είπαν οι σοφοί της αρχαιότητος. Έτσι, λοιπόν, προκύπτουν Ανάγκες Σωματικές – Ψυχικές – Πνευματικές. Και επειδή “η ψυχή τριμερώς μεμέρισται” , επιμερίζεται σε τρία, το λογιστικόν-φιλόσοφον(διανοητικόν), το θυμοειδές(των συναισθημάτων), το επιθυμητικόν(των επιθυμιών), επιβάλλεται η ανάγκη ελέγχου και σωστής λειτουργίας των μερών αυτών και της εναρμόνισής τους, την οποία διευθύνει το λογιστικόν μέρος- ο νους. Επίσης, ο άνθρωπος είναι ανάγκη να γνωρίζει και να εναρμονίζει τα επτά Ενεργειακά του Κέντρα (chakras) και τους αντίστοιχους Ενεργειακούς Χιτώνες(Ενεργειακά Σώματα).

Οι βασικές ανάγκες διαστρωματώνονται σε τρία επίπεδα διαδοχικά και ανοδικά, σαν πυραμίδα, ανάλογα με την πνευματική αξιακή προτεραιότητα, που ορίζει η Φύσις του Ανθρώπου. Κάτω βρίσκεται το επίπεδο των Υλικών Βιοτικών Αναγκών, επάνω του το επίπεδο των Κοινωνικών και Πολιτικών Αναγκών κι επάνω στην κορυφή υψώνεται το επίπεδο των Πνευματικών Αναγκών. Η διάταξη αυτή δείχνει και την ανοδική εξέλιξη της Ανθρωπότητος από την σκληρή υλική ανάγκη στην δημιουργία οργανωμένης Κοινωνίας και Πολιτείας και στην ανακάλυψη υψηλών Πνευματικών Αξιών και στόχων. Ο Αριστοτέλης διαπιστώνει ότι η ικανοποίηση των πνευματικών αναγκών φέρνει στον άνθρωπο την μεγαλύτερη ηδονή, ενώ η ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών, στις οποίες επιμένουν τα πλήθη των ανθρώπων, τον καθηλώνουν στην χαμηλή ηδονή του ζωώδους επιπέδου.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα που αφορούν στον άνθρωπο. Είναι Ελευθερία Υπαρξιακή, Ατομική, Κοινωνική, Πολιτική, Εθνική, Θρησκευτική και Πνευματική γενικότερα. Η έκφραση της Ελευθερίας σε όλα αυτά τα επίπεδα, συγχρόνως, είναι απαραίτητος όρος για την εξέλιξη, την ευτυχία και ολοκλήρωση του ανθρώπου, σε υγιή λειτουργικήν κοινωνία, αρίστην πολιτεία δικαίου, ειρηνικήν αγαπητικήν ανθρωπότητα και αρμονικόν κόσμον.

Οι έως τώρα προθέσεις και δράσεις του ανθρώπου ατομικά και ως σύνολη Ανθρωπότητα αναλώνονται στην επίτευξη ικανοποίησης κυρίως των υλικών βιοτικών αναγκών(τροφή, ένδυση, στέγη, προστασία από περιβαλλοντικούς παράγοντες), συν κάποιες βασικές κοινωνικές-πολιτικές ανάγκες ελευθερίας, κατανόησης, αναγνώρισης, σεβασμού, αλληλεγγύης, φιλίας, συνεργασίας, πολιτικής ευπραξίας, ευθύνης, ασφάλειας, ενώ λιγότερη σημασία δίνεται από τους περισσοτέρους για την ικανοποίηση πνευματικών αναγκών, που αναφέρονται στην πνευματοψυχή και πραγματώνονται με την αγάπη, την αρετή, την ελευθερία, την ευθύνη, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την αλήθεια, την ενδοσκόπηση, την αυτογνωσία, την φώτιση, την αυτοπραγμάτωση και την μέθεξη στην Θείαν Ενότητα. “Στο πνευματικό επίπεδο το πρόταγμα είναι “και ως θεοί έσεσθε” , “είμεθα κεκελευσμένοι θεοί” (είμαστε διατεταγμένοι θεοί) (βλ. Μ. Βασίλειος). 

Η Αναγκαιότητα της Ελευθερίας του ανθρώπου εκφράζεται άριστα και στους στίχους του ποιητή:                                                        ”  “Εντολή σου”, είπε, αυτός ο κόσμος                                                                                                                                                         και γραμμένος μες στα σπλάχνα σου είναι.                                                                                                                                             Διάβασε και προσπάθησε                                                                                                                                                                       και πολέμησε”, είπε  “  ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

” Mε τόσον ήλιο στην μνήμη, πώς μπόρεσα να στοιχηματίσω στο παράλογο; ” ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

Αυτό το πνευματικό έλλειμμα οφείλεται στην έλλειψη Αυτογνωσίας των περισσοτέρων ανθρώπων, σε έλλειμμα Μορφωτικής Παιδείας και στον βομβαρδισμό παραπληροφόρησης, που εμποδίζει την Ανάμνηση του Κωδικού Υπαρξιακού Σκοπού και την γνήσια Αυτοπραγμάτωσή τους, οπότε προκαλούνται αδιέξοδα, “θωρακίσεις”, αποξένωση, ατομικισμός, πάθη, άγχη, ανταγωνισμοί, επιθετικότητα, πόλεμοι κι όλα τα αρνητικά παρεπόμενα, που εμποδίζουν τον Άνθρωπο να ολοκληρωθεί και την Ανθρωπότητα να εξελιχθεί στον Θείον Προορισμόν της. Σήμερα η πλειονότητα των ανθρώπων πάσχει από έλλειμμα σωστής Βιοθεωρίας και Κοσμοθεωρίας, δηλαδή του Αληθινού Σκοπού της Ζωής, στον επίγειο βίο, και παρασύρονται από ευτελείς επιδράσεις του περιβάλλοντος, νοοτροπίες, δόγματα, προπαγάνδες, ιδεοληψίες και πλανερά ιδεολογήματα, καταντώντας μαζάνθρωποι, αλλοτριωμένοι από την αληθινή φύση τους, ζωντανοί νεκροί, χωρίς ελεύθερη κρίση, χωρίς υπεύθυνη δράση, σερνάμενοι στις διαταγές κι επιβουλές κάποιων άλλων. “Αφήστε τους νεκρούς να θάπτουν τους νεκρούς των”, είπε ο Ιησούς.

Οι περισσότεροι κατατρέχονται από “ψευδή συνείδηση” του ΕΓΩ, ως προϊόν εξωκατεύθυνσης, που τους επιβάλλεται από το εξουσιαστικό κατεστημένο σε όλα τα επίπεδα: οικογένεια-εκπαίδευση-κοινωνία-πολιτική-κράτος-θρησκεία, με παραχαραγμένες πληροφορίες, λειψή ή παραποιημένη γνώση, πλαστές τεχνητές ανάγκες, ανταγωνισμούς, ναρκισσισμούς, ανασφάλειες, φόβους, απομόνωση, ρηχότητα, υλισμό, καταναλωτισμό, ματαιότητα, με σκοπό να υποδουλώσει τις συνειδήσεις σε ένα χαμηλό επίπεδο πειθαναγκασμού, ελλειμματικής γνώσης και πληροφόρησης, αδράνειας για την ευθύνη των κοινών, φόβου και ανασφάλειας, παθητικοποίησης και δουλικής σύμπραξης στο ανήθικο εκμεταλλευτικό και απάνθρωπο σύστημα εξουσίας, που αποκλείει την συμμετοχή όλων των εχεφρόνων πολιτών στην λήψη αποφάσεων για την δημόσια διαχείριση των κοινών και για την ζωή του λαού.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

 

Η πολιτική ανελευθερία και ο πολιτικός “ευνουχισμός”, η πολιτική στέρηση του σύγχρονου ανθρώπου, σήμερα βαραίνουν περισσότερο σε όλην την ανθρωπότητα, ενώ παράλληλα δισεκατομμύρια άνθρωποι στερούνται βιοτικούς πόρους και κοινωνική προστασία και ασφάλεια. Βρισκόμαστε σε μία αρρωστημένη κι εξαθλιωμένη τεχνητώς ανθρωπότητα, ρημαγμένη από τα αρπαχτικά της πλουτοκρατίας, που με πολέμους, πτωχεύσεις, αμορφωσιά, θανατηφόρους τεχνητούς ιούς, με κλιματικό πόλεμο, με τεχνητούς σεισμούς και ψυχοτρονικές επενέργειες οι επίδοξοι¨ “κοσμοκράτορες του πλανηταρχισμού” στοχεύουν στην μαζική εξόντωσή της. Σήμερα, η δυνατότητα τεχνητών μεταλλάξεων στο DNA ενισχύει τον κίνδυνο προγραμματισμένων ρομποτικώς αλλοτριωμένων ανθρώπων και άλλων οργανισμών για σκοπιμότητες σκοτεινών ανήθικων συμφερόντων της φασιστικής εξουσιαστικής ισχύος. Αεροψεκασμοί με νανοσωματίδια CHEMTRALS βομβαρδίζουν μέρα-νύχτα την Ελλάδα και πολλές άλλες χώρες, για τον έλεγχο και κυριάρχηση του Πλανήτη, εξασθενώντας και δολοφονώντας εκατομμύρια ανθρώπους με βενζόλιο, υδροκυάνιο, βάριο, ουράνιο, υδράργυρο, νικέλιο, αλουμίνιο, ράδιο, τιτάνιο, κάδμιο κ.α. καρκινογόνα που αδρανοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, με στόχο την εξόντωση των Ελλήνων και άλλων Λαών και την κατάκτηση των πλουτοφόρων και γεωστρατηγικών χωρών τους από τους νεοταξίτες  του πλανηταρχισμού. Ο καταχτητικός τους πόλεμος δεν σταμάτησε ποτέ, αλλά μεταλλάσσεται σε χημικό πόλεμο, βιολογικό πόλεμο, κλιματικό πόλεμο, νανομηχανικό πόλεμο, ψυχοτρονικό πόλεμο συχνοτήτων…  

Κι ενώ τα επιστημονικά επιτεύγματα καταχτούν ολοένα περισσότερη γνώση του κόσμου, όμως δεν προσφέρονται στους λαούς αλλά στα χέρια των “ισχυρών” του χρήματος γίνονται φονικά όπλα υποταγής σε κάθε τομέα για εξόντωση των λαών και των πολιτισμών και ποδηγέτηση του υποταγμένου ατόμου. Σήμερα, το επιβεβλημένο εκπαιδευτικό σύστημα είναι τρομερό, όσο ποτέ άλλοτε, αφού τα παιδιά εκπαιδεύονται, από το διεφθαρμένο εξουσιαστικό ολοκληρωτικό σύστημα του χρηματοπιστωτικού ιμπεριαλισμού στην απανθρωποποίηση, στην ρομποτική υποδούλωση του ανθρώπου, με κορυφαίον τον κίνδυνο εκφυλισμού της ανθρωπότητας και την κατασκευή πειθαρχημένων δούλων.

Καθένας καλύπτεται με επίπλαστα προσωπεία, μάσκες εξωτερικές, που κρύβουν τον βαθύ Πραγματικό Εαυτό του κι εμποδίζουν την ανάπτυξη της Ελευθερίας του.

ΟΧΙ, δεν είσαι τα εξωτερικά αισθητικά σου γνωρίσματα ούτε οι γνώμες, ούτε οι νοοτροπίες σου, οι επιθυμίες σου, ούτε οι δόξες-οι γνώμες που έχουν οι άλλοι για σένα.

Για την ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ σου πρέπει να σπάσεις όλους τους μεσάζοντες παραμορφωτικούς καθρέφτες και να ανοιχτείς βαθιά σου, σε διαρκή ενδοσκόπηση, σαν το Παιδί, που στέκει εκστατικό σ’ ένα ολάνθιστο θαυμαστό τοπίο, έτοιμο να χυθεί μέσα του!

Πρέπει να αγωνίζεσαι για τις Απελευθερώσεις σου. Πρέπει να σπάσεις τα δεσμά, που σε κρατούν φυλακισμένον μέσα στο Σπήλαιο της Ύλης και της κατεστημένης σκοταδιστικής σαθρής Ιστορικής δομής και να αρχίσεις την προσωπική σου ανάβαση στην Αυτοαναζήτησή σου μέσα στον Πραγματικόν Κόσμον κι όχι στην απάτη σκιών κατασκευασμένων ειδώλων, που άλλοι σου επέβαλαν, με εντολές, διαταγές, εκπαιδεύσεις, πειθαναγκασμούς, νόμους, προπαγάνδες, μόδες, νοοτροπίες, ιδεολογήματα και δόγματα. Ο απελευθερωμένος, πρώην δεσμώτης, άνθρωπος, στον μύθο του Σπηλαίου, στο έργο ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλάτωνος, ανεβαίνει μέσα στις δύσκολες συνθήκες και στα σκότη, στοχεύοντας το Φως, που εισέρχεται από ένα ψηλό άνοιγμα, και αναδεικνύοντας τις Αρετές του, την ανδρεία, σωφροσύνη, σύνεση και φρόνηση, φθάνει στην κορυφή, στην έξοδο προς την Αληθινή Γνώση του Πραγματικού Κόσμου και την Ελευθερία του, οπότε αναπτύσσει τις Αρετές της σοφίας, της οσιότητος και της δικαιοσύνης, αποφασίζοντας  να επιστρέψει στο σκοτεινό Σπήλαιο της πλάνης και να διδάξει στους δεσμώτες την προσωπική εμπειρία του Φωτός, για ν’ απελευθερωθούν, διακινδυνεύοντας και την ίδια του την ζωή από την βίαιη αντίδραση της άγνοιάς τους. Γιατί η κοινωνική φύση του ανθρώπου τού υποβάλλει την Αναγκαιότητα Διάδοσης της Γνώσης και Αγωνιστική Δράση προς Ανέλιξη του Κοινωνικού Συνόλου και προς ευεργεσία κι ευτυχία όλων των πλασμάτων του Κόσμου. Έτσι αναπτύσσεται και το ηρωικό πνεύμα προσφοράς και θυσίας υπέρ του άλλου και του συνόλου, έναντι απειλών και κινδύνων.                                                                                                                                                                                                             Χαρακτηριστικός είναι ο αγωνιστικός Παιάνας των αρχαίων Ελλήνων, που τραγουδούσαν μαζί με την εγερτήρια σάλπιγγα, όταν ορμούσαν κατά των Περσών εισβολέων στα νερά της Σαλαμίνας για την Ελευθερία όλων των Ελλήνων, το έτος 480 π.Χ.

” Ω Παίδες Ελλήνων, ίτε,                                                                                                                                                                       ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας,                                                                                                                                γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων`                                                                                                                    νυν υπέρ πάντων ο αγών! ”                                                                                                                                                                                               (ΑΙΣΧΥΛΟΥ ” ΠΕΡΣΑΙ” 396-369)

Εμπρός, Παιδιά των Ελλήνων,                                                                                                                                                    ελευθερώστε την πατρίδα, ελευθερώστε και παιδιά,                                                                                                                        γυναίκες, και των πατρικών θεών τα ιερά, και τους τάφους των προγόνων`                                                                                τώρα είναι ο αγώνας υπέρ των πάντων.

Μέσα σ’ αυτήν την Ελευθερία “άστραψε φως και γνώρισεν ο νιός τον εαυτόν του “, επισημαίνει ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός.

 “Έλληνες Ελευθερίας Ερασταί” Απολλώνιος Τυανεύς

“Η Ελευθερία έρχεται με την ολοκλήρωση της πλήρους τάξεως” Κρισναμούρτι

ΒΙΚΤΟΡ ΟΥΓΚΩ “Ξελευτερωθείτε μοναχοί σας!”

 

” Όσοι το χάλκεον χέρι                                                                                                                                                                       βαρύ του φόβου αισθάνονται,                                                                                                                                                                 ζυγόν δουλείας ας έχωσι.                                                                                                                                                                       Θέλει αρετήν και τόλμην                                                                                                                                                                       η Ελευθερία!

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει                                                                                                                                                                      νουν αληθείας) επτέρωσεν                                                                                                                                                                      τον Ίκαρον ` και αν έπεσεν                                                                                                                                                                      ο πτερωθείς κ’ επνίγη                                                                                                                                                                      θαλασσωμένος,

Αφ’ υψηλά όμως έπεσε                                                                                                                                                                            και απέθανε ελεύθερος.                                                                                                                                                                           Αν γενής σφάγιον άτιμον                                                                                                                                                                         ενός τυράννου, νόμιζε                                                                                                                                                                             φρικτόν τον τάφον.” 

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ “Ὡδαί” 

ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΧΙΛΗΣ: Φωνή Λαού για τα Δίκαιά του, για τους Ήρωές του, για τα Θύματά του, για την Επιβίωσή του, για το Μέλλον των Παιδιών του!!!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ, που στερείται τα αναγκαία της επιβίωσής του, ως και το νερό, εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης των πάντων από ανήθικους “φιλελεύθερους” πλουτοκράτες, που δουλοποίησαν και σκλάβωσαν τους Χιλιανούς πολίτες, καταπατώντας τα κοινωνικά και πολιτικά αυτονόητα Δικαιώματά τους, με πολυετή αμερικανοκίνητη χούντα, επιβαλλόμενη άλλοτε με τα στρατιωτικά όπλα κι άλλοτε με εξωκατευθυνόμενες χειραγωγούμενες “εκλεγμένες” κυβερνήσεις…

 

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν είναι μια κατασκευασμένη κοινωνική πολυτέλεια. Είναι Φυσική Νομοτέλεια και κατακεραυνώνει τους υβριστές, που βάζουν εμπόδια, ενώ προχωρεί με τα καλύτερα φωτισμένα πνεύματα, διευρύνοντας την Αιωνιότητα. Η Ελευθερία είναι Υπαρξιακό Αγώνισμα και οι Αθλητές της, χέρι με χέρι, μεταδίδουν την σκυτάλη της Ευθύνης της Ζωής, εγρήγοροι και άφοβοι μαχητές, κατά οιουδήποτε κινδύνου, που απειλεί την Αρμονική της Τάξη και την Ανθρώπινη Ύπαρξη.

ΥΠΑΡΧΩ σημαίνει ΑΡΧΩ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΣ υπό την Συνθήκη του ΟΛΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ είναι ο άνθρωπος που πραγματώνει τον Ιδανικό Εαυτόν του, με γνήσια συνείδηση της ύπαρξής του στον Κόσμο, ο ΑΥΤΟΓΝΩΣΤΗΣ άνθρωπος, με εσωκατεύθυνση αυτοβούλως, σύμφωνα με την Συμπαντική Κωδική του Επιταγή, ο Παναρμόνιος άνθρωπος της Ειρήνης, της Δικαιοσύνης, της Αγάπης, ο Ενάρετος Αγωνιστής για την εγκαθίδρυση των ΑΓΑΘΩΝ ΙΔΕΩΝ του ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ στον Γήινο Κόσμο.

Η φυσική Ενωτική Κοινωνικότητα του ανθρώπου τον καθιστά αναπόσπαστο μέρος της Σύνολης Ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα να συμμερίζεται και να συμπάσχει σε όλες τις καταστάσεις της, στα πλαίσια της Αυτοματικής Αυτορρύθμισης της Πανανθρώπινης Ολαρχίας και να συνεργάζεται προς επίλυση των προβλημάτων της για την ευτυχία του συνόλου- πράγμα που αποτελεί και το μέτρο της ανθρωπιάς του.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ σήμερα Άμεση Προτεραιότητα έχει ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΝΕΩΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΩΝ ΔΟΜΩΝ, με κατάργηση του ολοκληρωτικού συγκεντρωτικού κράτους του άδικου των ολίγων σε βάρος των πολλών, και η εφαρμογή της Γνήσιας Δημοκρατίας των Πολιτών, με στόχο την Ευτυχία του Συνόλου. Η πρακτική εφαρμογή προς τούτο είναι ο Κοινοτισμός, με υπόδειγμα από την Πυθαγορεία Κοινότητα, Εσσαϊκή Κοινότητα, το Πρότυπο Ιδανικής Πολιτείας Πλάτωνος και σύγχρονες εφαρμογές Οικοκοινοτήτων, Αυτόνομων Δήμων, με Συλλογικό Όργανο την Ομοσπονδία Δήμων-Κοινοτήτων και με Ανώτατον Θεσμό την ΠΟΛΙΤΕΙΑ ως Ανώτατον Κέντρο των Πνευματικών Αξιών της Ειρηνικής Συνοχής της Κοινής Ζωής και της Ελεύθερης Ανέλιξης του Ανθρώπου σε Ανώτερα Επίπεδα Ύπαρξης, μέσα στο Συμπαντικό Γίγνεσθαι.

“Πρέπει να γίνομε, πρώτον, άνθρωποι δια των πολιτικών και κοινωνικών αρετών, επομένως να ομοιάζομε προς τους Θεούς δι’ αυτού του ωραίου Έρωτος, ο οποίος μας παρορμά να αγαπάμε την Αρετήν γι’ αυτήν την ίδια…” ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Όσο περιμένετε από άλλους την ΣΩΤΗΡΙΑ, μην περιμένετε να ξημερώσει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στην Ελλάδα και στον Κόσμο…

       Ο κορυφαίος Υπαρξιστής φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε μάς δίνει μια πανέμορφη εικόνα :

       «Εκεί όπου κάθε ζωή μού φάνταζε σαν θεϊκός χορός και θεϊκή αποικία, όπου ο κόσμος ελεύθερος κι αδέσμευτος, έτρεχε στον εαυτό του- σαν αιώνια απαγωγή του ίδιου του εαυτού μας βαθύτερα σε μια αυτοαναζήτηση στα βάθη μας πολλών θεών, σαν μακαρία αυτοαντίφαση, μακαρία ακρόαση των ένδον, μακαρία επανάκτηση των μέσα μας θεών. Εκεί όπου ο χρόνος όλος μού φάνταζε σαν μακάριο περίπαιγμα της στιγμής, όπου ανάγκη ήταν η ίδια η Ελευθερία, που έπαιζε χαρούμενη με το κεντρί της Ελευθερίας» !!!

 

Ακολουθούν αποσπάσματα από τον ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ:

         ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του. Αυτό το φως, αυτός ο νόμος, δεν είναι ούτε δικός σου ούτε κανενός άλλου. Υπάρχει μόνο φως. Αυτό είναι αγάπη.

        Η πραγματική ελευθερία είναι ελευθερία από την εξάρτηση.

Για να γίνει μια ριζική αλλαγή στο σημερινό πολιτισμό και στην κοινωνική δομή χρειάζεται καινούρια συνείδηση και μια εντελώς νέα ηθική. Κι αυτό είναι κάτι ολοφάνερο, φαίνεται ότι και οι αριστεροί και οι δεξιοί και οι ριζοσπάστες,το αγνοούν. Όλα τα δόγματα, όλες οι φόρμουλες, όλες οι ιδεολογίες, είναι μέρος της παλιάς συνείδησης. Είναι κατασκευάσματα της σκέψης που η δραστηριότητά της είναι ο τεμαχισμός-αριστερά, δεξιά, κέντρο.

Αυτή η δραστηριότητα οδηγεί αναπόφευκτα στην αιματοχυσία της δεξιάς ή της αριστεράς ή στον ολοκληρωτισμό. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει ολόγυρά μας. Βλέπει κανείς την αναγκαιότητα της κοινωνικής, οικονομικής και ηθικής αλλαγής, αλλά ανταποκρίνεται μέσα από την παλιά συνείδηση, όπου ο κύριος παράγοντας είναι η σκέψη. Το χάος, η σύγχυση και η δυστυχία όπου έχουν πέσει οι άνθρωποι, είναι πράγματα που βρίσκονται μέσα στα όρια της παλιάς συνείδησης και χωρίς βαθιά αλλαγή αυτής της συνείδησης, κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα-πολιτική, οικονομική ή θρησκευτική-θα μας οδηγήσει στην αλληλοκαταστροφή και στην ερήμωση της γης. Αυτό είναι ολοφάνερο σε κάθε σώφρονα άνθρωπο.

Πρέπει να είναι κανείς φως του εαυτού του. Αυτό το φως είναι ο νόμος. Δεν υπάρχει άλλος νόμος. Όλοι οι άλλοι νόμοι κατασκευάζονται από τη σκέψη κι έτσι είναι αντιφατικοί και κομματιασμένοι. Να είναι κανείς το φως του εαυτού του σημαίνει να μην ακολουθεί το φως κάποιου άλλου, οσοδήποτε λογικό, ορθολογιστικό, ιστορικά δικαιωμένο ή πειστικό κι αν είναι. Δεν μπορείς να είσαι το φως του εαυτού σου αν βρίσκεσαι κάτω από τη σκοτεινή σκιά της αυθεντίας, του δόγματος, του συμπεράσματος.

Η ηθική δε φτιάχνεται από τη σκέψη. Δεν είναι αποτέλεσμα πιέσεων του περιβάλλοντος. Δεν ανήκει στο χτες, στην παράδοση. Η ηθική είναι παιδί της αγάπης και η αγάπη δεν είναι επιθυμία και ευχαρίστηση. Η σεξουαλική απόλαυση ή η απόλαυση των αισθήσεων δεν είναι αγάπη. (…) Ελευθερία σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του. Μόνο τότε δεν είναι αφηρημένη έννοια, ταχυδακτυλουργία της σκέψης. Η πραγματική ελευθερία είναι ελευθερία από την εξάρτηση, την προσκόλληση, από την επιθυμία για εμπειρίες.

Ελευθερία από την ίδια δομή της σκέψης σημαίνει ότι είναι κανείς φως του εαυτού του. Κάθε δραστηριότητα γίνεται κάτω από αυτό το φως κι έτσι δεν είναι ποτέ αντιφατική. Αντίφαση υπάρχει μόνο όταν αυτός ο νόμος, το φως, είναι κάτι χωριστό από την πράξη, όταν αυτός που πράττει είναι χωρισμένος από τις πράξεις του.

Τα ιδανικά, οι αρχές είναι η άγονη κίνηση της σκέψης και δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν με αυτό το φως. Το ένα αναιρεί το άλλο. Αυτό το φως, αυτός ο νόμος, είναι τώρα κάτι χωριστό από σένα κι εκεί όπου υπάρχει ο παρατηρητής, αυτό το φως,αυτή η αγάπη δεν υπάρχει. Η δομή του παρατηρητή φτιάχνεται από τη σκέψη, η οποία δεν είναι ποτέ φρέσκια,ποτέ ελεύθερη. Δεν υπάρχει κανένα “πως” κανένα σύστημα, καμιά πρακτική. Υπάρχει μόνο το να βλέπεις, πράγμα που είναι και η πράξη. Πρέπει να δεις αλλά όχι με τα μάτια κάποιου άλλου. Αυτό το φως, αυτός ο νόμος, δεν είναι ούτε δικός σου ούτε κανενός άλλου. Υπάρχει μόνο φως. Αυτό είναι αγάπη. (24 Σεπτεμβρίου 1973)

 Jiddu Krishnamurti «Το Ημερολόγιο» ( με την ευγενική Αποστολή του Αργύρη Σκουλλή)

                                                         Η Ελευθερία από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα

Για τον φόβο του θανάτου τον απαγορευτικό της ελεύθερης δράσης ζωής, ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης είπε:

                                                                         “Για να μην πεθάνω, να μην ζω;;;”

 

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΩΝ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΛΙΚΑΣ, ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ !!!

 

..………………………………………………………………….

(Συνεχίζεται η συγγραφή του άρθρου…)