ΙΗΣΟΥΣ – ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
O Iησούς Χριστός, από δεκαοκταετής έως την ηλικία των τριάντα ετών, έζησε, μυήθηκε και δίδασκε στην Νεοπυθαγορείαν Εσσαϊκήν Κοινότητα της Πέτρας στο Κουμράν της Νεκρής Θαλάσσης. Αρίστευσε στον ανώτατον βαθμόν Μυήσεως, το Ιερόν Δισκοπότηρον, αναλαμβάνοντας την Ευθύνη της Σωτηρίας του Ανθρώπου, διά της Διδασκαλίας της Καθάρσεως – Φωτίσεως – Θεώσεως. Εκεί δίδασκε συχνά τους επισκέπτες, που έρχονταν διψασμένοι να ευλογηθούν στα Θεία Κηρύγματά Του.
ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ αποτελούν την Μυητικήν Διδασκαλίαν του Ιησού για την εναρμόνισιν του Ανθρώπου με τις Φυσικές και Πνευματικές Δυνάμεις, που κυβερνούν τα Σύμπαντα, από την Αγαπητικήν Πηγήν του Ουρανίου ΠΑΤΡΟΣ ΘΕΟΥ, του ΕΝΟΣ ΑΓΑΘΟΥ.
Ένα ρίγος διαπερνά κυματιστά το πλήθος, που ανοίγεται κι απ’ ανάμεσά τους προβάλλει κι έρχεται λευκοντυμένος ο Ζων Λόγος, φεγγοβόλος, πλήρης χάριτος, ευμορφίας και αγαθότητος
«Ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών, και φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου»*
ΙΗΣΟΥΣ :«Τέκνα μου, δεν γνωρίζετε ότι η Γη και όλα όσα κατοικούν
σ’ αυτήν δεν είναι παρά μια αντανάκλαση της Βασιλείας του Ουρά-
νιου Πατέρα; Και όπως εσείς βυζαίνετε και βοηθιέστε από τη μά-
να σας, όταν είστε μικρά παιδιά, αλλά πηγαίνετε με το πατέρα σας
στους αγρούς όταν μεγαλώνετε, έτσι και οι Άγγελοι της Γήινης
Μητέρας καθοδηγούν τα βήματά σας προς εκείνον που είναι ο Πα-
τέρας σας και προς όλους τους Αγίους Αγγέλους του, ώστε να μπο-
ρέσετε να γνωρίσετε την πραγματική σας κατοικία και να γίνετε
αληθινά Τέκνα του Θεού.
Όσο είμαστε παιδιά βλέπουμε τις αχτίνες του ήλιου αλλά όχι την δύναμη
που τον δημιούργησε, όσο είμαστε μικρά παιδιά ακούμε
τους ήχους του ρυακιού να τρέχει, αλλά όχι και την Αγάπη που
το δημιούργησε, όσο είμαστε παιδιά βλέπουμε τ’ αστέρια ,
αλλά όχι και το χέρι που τα σκόρπισε σ’ ολόκληρο τον ουρανό,
σαν τον γεωργό που σκορπίζει τη σπορά του. Μόνον με τις
Επικοινωνίες με τους Αγγέλους του Ουράνιου Πατέρα θα μάθουμε
να βλέπουμε το αόρατο, ν’ ακούμε αυτό που δεν ακούγεται και να
λέμε λόγια που δεν λέγονται.
Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Άγγελο της Δύναμης, που
γεμίζει με θερμότητα τον ήλιον και καθοδηγεί το χέρι του ανθρώ-
που σ’ όλα του τα έργα (…)
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ με τον Άγγελο της Αγάπης, του οποίου
τα θεραπευτικά ύδατα ρέουν σ’ ένα ατέλειωτο ποτάμι από την
θάλασσα της Αιωνιότητας
Η ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Άγγελο της Σοφίας, που
λευτερώνει τον άνθρωπο απ’ το φόβο, πλαταίνει την καρδιά και
ησυχάζει τη συνείδησή του.
Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Άγγελο της Αιώνιας Ζωής,
που φέρνει στον άνθρωπο το μήνυμα της αιωνιότητας.
Η ΠΕΜΠΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Άγγελο της Εργασίας,(…)
ο άνθρωπος του Θεού που έχει ανακαλύψει το καθήκον του δεν θα
ζητήσει τίποτε άλλο.
Η ΕΚΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Άγγελο της Ειρήνης, το φιλί
του οποίου χαρίζει ηρεμία και το πρόσωπό του μοιάζει με την
επιφάνεια των γαλήνιων υδάτων, όπου αντανακλάται η σελήνη.
Η ΕΒΔΟΜΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι με τον Ουράνιο Πατέρα, ο οποίος
υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα (…)
Οι ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ θα μάθουν τι κρύβεται στη χλόη, γιατί έχουν
ταχθεί να βοηθήσουν τους Υιούς του Ανθρώπου. Μ’ αυτόν τον τρό-
πο διδασκόμαστε από την Γήινη Μητέρα, μέσα απ’ αυτή τη χούφτα
σιταριού στο απλό δοχείο, το ίδιο πήλινο δοχείο που χρησιμοποιείτε
για να πίνετε γάλα και να μαζεύετε μέλι από τις μέλισσες. Τώρα το
δοχείο είναι γεμάτο από πλούσιο μαύρο χώμα, ανακατεμένο με πα-
λιά φύλλα και υγρασία απ’ τη δροσιά του πρωινού, το πιο πολύτιμο
δώρο του Αγγέλου της Γης.
Έβρεξα μια χούφτα σιτάρι, ώστε ο Άγγελος των Υδάτων να μπει
μέσα του. Και ο Άγγελος του Αέρα το αγκάλιασε, όπως και ο Άγ-
γελος του Ήλιου, και η δύναμη των τριών Αγγέλων αφύπνισε τον
Άγγελο της Ζωής μέσα στο σιτάρι, και κάθε σπυρί φύτρωσε και
έβγαλε ρίζες. Ύστερα έβαλα το αφυπνισμένο σιτάρι στο χώμα του
Αγγέλου της Γης, και η δύναμη της Γήινης Μητέρας και όλων των
αγγέλων της πέρασε μέσα σ’ αυτό, κι όταν ο ήλιος υψώθηκε τέσ-
σερις φορές, οι σπόροι έγιναν φυτά. Αλήθεια σας λέω, δεν υπάρχει
θαύμα μεγαλύτερο απ’ αυτό.
` Και οι αδελφοί κοίταξαν με σεβασμό τους τρυφερούς μίσχους στα χέρια του Ιησού, και ένας απ’ αυτούς ρώτησε :
«Διδάσκαλε, ποιο είναι το μυστικό του χορταριού που κρατάς στα
χέρια σου ; Γιατί είναι διαφορετικό από εκείνο το γρασίδι που
σκεπάζει τους λόφους και τα βουνά; “
Και ο Ιησούς απάντησε : ” Δεν είναι διαφορετικό, Υιοί του Φωτός .
Η χλόη, όλα τα δένδρα, όλα τα φυτά, σε κάθε μέρος του κόσμου,
είναι μέρος του βασιλείου της Γήινης Μητέρας. Έχω όμως ξεχωρίσει σ’ αυτό το δοχείο ένα μικρό μέρος του βασιλείου της Μητέρας σας, ώστε να μπορέσετε να το αγγίξετε με τα χέρια του πνεύματός και να μπορέσει η δύναμή της να εισχωρήσει στο σώμα σας. Γιατί, σας λέω αλήθεια, υπάρχει το Άγιο Ρεύμα της Ζωής, που γέννησε την Γήινη Μητέρα και όλους τους Αγγέλους της. Το Ρεύμα της Ζωής είναι αόρατο για τα μάτια των Υιών των Ανθρώπων, γιατί βαδίζουν στο σκοτάδι και δεν βλέπουν τους Αγγέλους της ημέρας και της νύχτας, που τους περιβάλλουν και αιωρούνται από πάνω τους. Όμως, οι Υιοί του Φωτός έχουν βαδίσει επτά χρόνια με τους Αγγέλους της ημέρας και της νύχτας και τώρα τους προσφέρονται τα μυστικά της επικοινωνίας με τους αγγέλους .
Και τα μάτια του πνεύματός σας θα ανοιχτούν, και θα δείτε, θα ακούσετε και θα αγγίξετε το Ρεύμα της Ζωής, που έδωσε ζωή στην Γήινη Μητέρα. Και θα εισέλθετε στο Άγιο Ρεύμα της Ζωής, και αυτό θα σας μεταφέρει με απεριόριστη τρυφερότητα στην αιώνια ζωή, στο βασίλειο του Ουρανίου Πατέρα σας».
«Πώς θα το κάνομε αυτό, Διδάσκαλε;»,
ρώτησαν μερικοί με έκπληξη.
«Τι μυστικά πρέπει να γνωρίζομε, για να μπορέσουμε να δούμε, ν’
ακούσουμε και να αγγίξουμε αυτό το Άγιο Ρεύμα της Ζωής;»
Ο Ιησούς δεν απάντησε, αλλά έβαλε τα χέρια του γύρω από το φυτρωμένο χορτάρι στο δοχείο, απαλά, σα να ακουμπούσε στο μέτωπο ενός μικρού παιδιού. Και έκλεισε τα μάτια του και τριγύρω του φάνηκαν κύματα φωτός να τρεμοπαίζουν στον ήλιο, όπως η ζέστη του καλοκαιριού κάνει το φως να τρεμοπαίζει στον ασυννέφιαστο ουρανό. Και οι Αδελφοί γονάτισαν, σκύβοντας το κεφάλι με σεβασμό μπροστά στη δύναμη των αγγέλων που εκπορευόταν από την καθιστή φιγούρα του Ιησού. Κι εκείνος παρέμεινε σιωπηλός, με τα χέρια του κλειστά σαν σε προσευχή, γύρω από το χορτάρι.
Και κανένας δεν ήξερε αν είχε περάσει μια ώρα ή ένας ολόκληρος χρόνος, γιατί ο χρόνος έμεινε στάσιμος και ήταν, λες και όλη η δημιουργία κρατούσε την ανάσα της. Και ο Ιησούς άνοιξε τα μάτια του, και καθώς άρχισε να μιλάει, ευωδιές λουλουδιών γέμισαν τον αέρα και τον χώρο.
«Εδώ βρίσκεται το μυστικό, Υιοί του Φωτός, εδώ, στο ταπεινό
γρασίδι. Εδώ είναι το μέρος που συναντιέται η Γήινη Μητέρα και ο
Ουράνιος Πατέρας, εδώ είναι το Ρεύμα της Ζωής που γέννησε όλη
τη Δημιουργία. Αλήθεια σας λέω, μόνο στον Υιό του Ανθρώπου έχει
δοθεί να βλέπει, να ακούει και να αγγίζει το Ρεύμα της Ζωής που
ρέει ανάμεσα στο βασίλειο της Γης και των Ουρανών. Βάλτε τα
χέρια σας γύρω απ’ το τρυφερό χορτάρι του Αγγέλου της Γης και θα
δείτε και θ’ακούσετε και θ’ αγγίξετε τη δύναμη όλων των αγγέλων».
Και ένας-ένας όλοι οι αδελφοί στάθηκαν με σεβασμό μπροστά στη δύναμη των αγγέλων, κρατώντας στα χέρια τους το τρυφερό χορτάρι. Κι ο καθένας αισθάνθηκε το Ρεύμα της Ζωής να μπαίνει στο σώμα του με την ορμή που έχει ένα ποτάμι μετά την ανοιξιάτικη καταιγίδα. Και η δύναμη των αγγέλων κύλησε στις παλάμες τους, στα χέρια τους, και τους συγκλόνισε σαν τον βοριά που ταρακουνάει τα κλαδιά των δένδρων. Και όλοι τους θαύμασαν τη δύναμη του ταπεινού γρασιδιού, που περιέχει όλους τους αγγέλους και τα βασίλεια της Γήινης Μητέρας και του Ουράνιου Πατέρα. Και κάθισαν μπροστά στον Ιησού για να τους διδάξει.
Και ο Ιησούς είπε :
«Κοιτάξτε, Υιοί του Φωτός, το ταπεινό γρασίδι. Δείτε που μέσα του
περιέχονται όλοι οι Άγγελοι της Γήινης Μητέρας και του Ουράνιου
Πατέρα. Γιατί τώρα έχετε μπει μέσα στο Ρεύμα της Ζωής, και αυτό
θα σας μεταφέρει με τον καιρό στην αιώνια ζωή που υπάρχει στο
βασίλειο του Ουράνιου Πατέρα σας. Γιατί μέσα στο χορτάρι
υπάρχουν όλοι οι Άγγελοι.
Μακάρια τα Τέκνα του Φωτός που έχουν σοφία στον νου, γιατί θα
δημιουργήσουν ουρανούς. Ο νους του σοφού είναι ένας καλά
οργωμένος αγρός που αποφέρει αφθονία και επάρκεια. Γιατί, αν
δείξετε σ’ έναν σοφό μια χούφτα σπόρους, εκείνος θα δει με το μάτι
του νου του έναν αγρό με χρυσό σιτάρι. Αν, όμως, δείξετε σ’ έναν
ανόητο μια χούφτα σπόρους, εκείνος θα δει μόνον αυτό που υπάρχει
μπροστά του και θα το θεωρήσει μάλιστα σαν άχρηστα βότσαλα.
Όπως ο αγρός του σοφού ανθρώπου δίνει αφθονία καρπών, ενώ ο
αγρός του ανόητου δίνει σοδειά από πέτρες και μόνο, το ίδιο συμ-
βαίνει και με τις σκέψεις μας. Όπως το δεμάτι του χρυσού σιταριού
υπάρχει κρυμμένο μέσα στο μικροσκοπικό σπόρο, έτσι και η
βασιλεία των ουρανών βρίσκεται κρυμμένη στις σκέψεις μας. Αν
αυτές είναι γεμάτες από τη Δύναμη την Αγάπη και τη Σοφία των
Αγγέλων του Ουρανίου Πατέρα, θα μας μεταφέρουν στην Ουράνια
Θάλασσα. Αν όμως είναι λερωμένες με διαφθορά, μίσος και άγνοια,
θα αλυσοδέσουν τα πόδια μας σε κολώνες πόνου και βασάνων.
Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δυο αφέντες, ούτε οι κακές σκέψεις
μπορούν να κατοικούν σ’ έναν νου που είναι γεμάτος από το Φως
του Νόμου. Εκείνος που έχει βρει την Ειρήνη με τον νου του, έχει
μάθει να πετά πέρα από τα βασίλεια των Αγγέλων. Γνωρίστε αυτή
την Ειρήνη με το νου σας, λαχταρείστε αυτή την ειρήνη με την
καρδιά σας , εκπληρώστε αυτή την ειρήνη με το σώμα σας.»
Κι ως είπε αυτά τα λόγια, πώς σκόρπισαν σαν φωτεινές ακτίνες στο σώμα του κόσμου !…
Από ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΕΣΣΑΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
ΙΗΣΟΥΣ – ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ