Ο θάνατος είναι αναγέννηση
Στο Τελεστήριο των Ελευσινίων Μυστηρίων, την πρώτη ημέρα της μυήσεως, οι υποψήφιοι Μύστες, φορούν δέρματα ελαφιών, σύμβολο της αιματοβαμμένης εικόνας της ψυχής, που έχει βυθιστεί στην ενσώματη ζωή. Σβήνουν τις δάδες και τα λυχνάρια και εισέρχονται σε υπόγειον λαβύρινθο, προχωρώντας ψηλαφητά σε απόλυτο σκοτάδι. Ακούν θορύβους, βογγητά, τρομαχτικά ουρλιαχτά, βροντές, και αστραπές ξεσκίζουν τα σκοτάδια, με φοβερά θεάματα στη λάμψη τους : τέρατα, χίμαιρες, δράκοντες, ανθρώπους στα νύχια σφίγγας, ανθρώπινες νύμφες: όλα σ’ έναν επιθανάτιο τρόμο. Σε μια κρύπτη ένας φρύγας ιερέας, μπροστά σε χάλκινη πυροστιά, ρίχνει στις φλόγες ναρκωτικό άρωμα κι η αίθουσα γεμίζει καπνούς, με ανάκατες μορφές ανθρώπων και ζώων : τεράστια φίδια που μεταβάλλονται σε σειρήνες, ηδονικά στήθη νυμφών που μεταμορφώνονται σε νυχτερίδες, όμορφα κεφάλια Κούρων σε ρύγχη σκύλων… εμφανίζονται αστραπιαία κι εξαφανίζονται, ζαλίζοντας τους υποψήφιους.
Σε μια μεγάλη κυκλική αίθουσα μ’ ένα μπρούτζινο δέντρο στο κέντρο, σαν κολόνα, όπου κάθονται στα φυλλώματά του χίμαιρες, γοργόνες, άρπυιες, γλαύκες, σφίγγες, εικόνες που μιλούνε για τα ανθρώπινα κακά και για κακοδαιμόνια, έχει το θρόνο του ο Πλούτων – Άδωνις, ντυμένος με πορφύρα. Στα πόδια του έχει νεβρίδα απλωμένη και στα χέρια του κρατεί τρίαινα. Δίπλα του,καθισμένη μ’ ένα χλωμό χαμόγελο η λυγερή Περσεφόνη, σαν να ξυπνά από βαθύ ύπνο κι ως κάνει για να σηκωθεί στο όραμα μιας φωτεινής οπτασίας, ο Πλούτωνας τη σταματά ακίνητη σαν νεκρωμένη.
Ακούγεται σφύριγμα φιδιού, άνεμος, ειρωνικό γέλιο, κραυγές και υπόκωφοι θόρυβοι. Οι δοκιμαζόμενοι παλεύουν εναντίον των σκιών, καθώς αυτές παίρνουν υλική υπόσταση. Γελάνε, κλαίνε, σαν να έχασαν τα λογικά τους.
Κάποιος λέει :
Όλα αυτά είναι σημάδια του κατώτερου εαυτού προς την εξαθλίωση.
Ακούγεται μία φωνή :
«Αυτός που θα μείνει αλώβητος, θα φθάσει στη νίκη. Όλα όσα
έχετε υποστεί, συνέβησαν επειδή αυτά ήσαν τα σκοτεινά έργα
σας κατά το μακρό παρελθόν.»
Φωνή Ιεροφάντη :
«Εσείς γεννήσατε όλα αυτά που είδατε!»
Ξαφνικά, στην άκρη μιάς ανηφορικής σήραγγας λάμπουν πυρσοί και μια φωνή σαν σάλπιγγα αντηχεί :
«Προφτάστε , Μύστες ! Ο ΄Ιακχος ξαναγύρισε .
Η Δήμητρα περιμένει την Κόρη της . Ευοί ! »
Σημείωση : Στα Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια οι δόκιμοι μύστες αναδεικνύονται σε καταξιωμένους Επόπτες της υψηλότερης μυήσεως.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
